«…κι ήταν όλοι τους εκεί η Σοφία κι ο Σταμάτης Πάνος, Στάθης και Καιτούλα κι ο Χαλίφης της Βαγδάτης» Κώστας Τουρνάς και Ημισκούμπρια   Ένας άνθρωπος που δεν έχει τίποτα, παίρνει από κάποιον άλλον ένα πορτοκάλι. Ένας τρίτος του ζητάει κάτι. Μα τι άλλο θα δώσει πέρα από το πορτοκάλι; Αφού δεν έχει κάτι άλλο. Ένας άνθρωπος που δεν έχει …

«Τώρα τι κλαις και τι γκρινιάζεις Πρωτοχρονιά είναι και γιορτάζεις την λίγη πίστη του ενηλίκου στην παιδική ανατολή του… Ποιος θα νοιαστεί και ποιος θα παίξει Χρονοποιός ας είναι η λέξη γιατί τα χρόνια τρέχουν χύμα κι εμείς τους δίνουμε ένα σχήμα» Διονύσης Σαββόπουλος Σε ένα καράβι, όπως και σε οποιαδήποτε δουλειά, πρέπει να βρεθεί το κατάλληλο πλήρωμα, για να …

«Ο νους κι η σκέψη γεννήσανε τη λέξη νονά η τέρψη» Ν.Μ. Πόσο αξίζει μια σκέψη; Πόσο χρόνο παίρνει να γεννηθεί και ως πότε μπορεί να ζήσει; Με ποιον να τη μοιραστείς; Ο άνθρωπος προχωράει, αιώνες τώρα, με βάση το «Σκέφτομαι άρα υπάρχω», ακόμα κι αν δεν το καταλαβαίνουμε ή δεν έχουμε χρόνο να το συνειδητοποιήσουμε. Χαμένοι σε ρυθμούς τόσο …

«Δεν αντιλαμβάνεσαι ότι γλείφεις εκεί που θα έπρεπε να είσαι αδιάφορος και είσαι αγνώμων εκεί που θα έπρεπε να είσαι αφοσιωμένος» Βίλχελμ Ράιχ Πώς μετατρέπεις ένα δύσκολο θέμα σε κάτι που να σε απελευθερώνει, να σε λυτρώνει και να σου δίνει φτερά; Πώς εντοπίζεις ένα μειονέκτημα και το δουλεύεις; Πώς το αναγνωρίζεις εξ αρχής και το παραδέχεσαι; Κι όταν αυτό …

«Με τα πρώτα όπα, πάμε, κάτω πίκρες και φαρμάκια. Εμείς γέλιο θα κερνάμε και δροσούλες τα βραδάκια». Δημήτρης Αβούρης ΕΔΟΞΕΝ ΤΩ ΔΗΜΩ ή αλλιώς «αποφασίστηκε γιατί έτσι φάνηκε σωστό στον δήμο», ήταν η χαρακτηριστική φράση με την οποία ξεκινούσαν οι επιγραφές που διασώζουν ως σήμερα σε λίθινες στήλες τις αποφάσεις των πολιτών της κλασικής δημοκρατικής Αθήνας. Αντίστοιχα και πιο κοντά …

«Εἶναι βαρὺ καὶ δύσκολο, δέ μου φτάνουν οἱ ζωντανοὶ- πρῶτα γιατὶ δὲ μιλοῦν, κι ὕστερα γιατὶ πρέπει νὰ ρωτήσω τοὺς νεκροὺς γιὰ νὰ μπορέσω νὰ προχωρήσω παρακάτω» Γιώργος Σεφέρης Σύμφωνα με το λεξικό της κοινής νεοελληνικής, η λέξη «παρέα» έχει ισπανική προέλευση. Οι κοινωνικοί και εξωστρεφείς Ισπανοί μας κληροδότησαν τη λέξη αυτή, που μας συντροφεύει στο νου, στη γλώσσα και …

«Μοναξιά μου όλα, μοναξιά μου τίποτα μη μ’ αφήνεις τώρα που είναι όλα πιο δύσκολα» Φίλιππος Πλιάτσικας και Όλγα Βλαχοπούλου Μόνοι μας ερχόμαστε σ’ αυτόν τον κόσμο και μόνοι μας φεύγουμε απ’ αυτόν. Στο ενδιάμεσο αναπτύσσουμε με άλλους ανθρώπους σχέσεις, άλλες εξάρτησης, άλλες εκμάθησης, άλλες αγάπης. Κι άλλες όλα αυτά μαζί, σε διαφορετικές αναλογίες. Κι έτσι η μονάδα του καθενός …

«ΑΥΤΟΣ ο κόσμος ο μικρός, ο μέγας!» Οδυσσέας Ελύτης  Τι σχέση έχουν παιδιά από την Ιταλία, την Ισπανία, τη Ρουμανία με το ελληνικό θέατρο σκιών; Απολύτως καμία. Τι μπορεί να τους πει ένας καμπούρης, ένας ξυπόλητος, ο Καραγκιόζης μας; Σε ποια γλώσσα να τους μιλήσει, για να τον καταλάβουν; Πώς να τους μεταφέρει την ιστορία του και τα καμώματά του; …

«Γέλιο, χαρά που μου ‘φερες και λύπη που μου πήρες» Παροιμία Ο χειμώνας είναι μπροστά μας. Με δυσοίωνες προβλέψεις σε διάφορα επίπεδα. Τόσες που το να είναι κάποιος χαρούμενος και γελαστός με όσα ακούγονται και γίνονται γύρω του, μπορεί να θεωρηθεί από κάποιους ανάρμοστο. Πολλές από τις ειδήσεις άλλωστε, με τις δραματικές μουσικές που τις συνοδεύουν, με τους πηχιαίους και …

«Πρωί πρωί χαράματα κόβω απ’ τον ήλιο γράμματα Στη γλώσσα που διαβάζουνε οι αγράμματοι και αγιάζουνε» Οδυσσέας Ελύτης Τα παιδικά χρόνια του καθενός είναι γνωστό ότι τον καθορίζουν. Με τις εμπειρίες, τις ελλείψεις, τα όνειρα, την ελευθερία και τα όρια. Μετά από την οικογένεια, που δίνει τις βασικές αξίες του ζῆν και δείχνει υποσυνείδητα πώς να βαδίζεις στην κοινωνία, αν …

«Ευτυχώς ό,τι έλαμψε κάτι έχει φωτίσει. Ευτυχώς ό,τι έσταξε είχε μια πηγή» Δημήτρης Αβούρης  Άγγλοι, Γάλλοι… όχι Πορτογάλοι αλλά Τούρκοι, Βούλγαροι, Έλληνες επισκέπτες από την Κρήτη, τη Μεσσηνία, τα Γρεβενά, τα Γιάννενα και πολλά άλλα μέρη… Πόσες κουκίδες στον χάρτη ενώθηκαν τις πρώτες μέρες του Σεπτεμβρίου, για ακόμα μια χρονιά, με την Παλιά Ξάνθη; Πόσοι άνθρωποι άκουσαν, είδαν και κυρίως …

«Θα σε ξανάβρω στους μπαξέδες τρεις του Σεπτέμβρη να γυρνάς» Μάνος Ελευθερίου   Η τσάντα με τα καλούδια του μπαξέ προσφέρεται πάντα γεμάτη. Η γειτονιά του χωριού δεν ξεχνά να είναι γειτονιά. Δεν ξεχνά ούτε όσους έφυγαν και ξαναγυρνούν στις πατρογονικές εστίες μόνο για την καλοκαιρινή άδεια ή για το πανηγύρι. Μια τσάντα γεμάτη με όλα τα καλά του καλοκαιρινού …

«Κι α σου μιλώ με παραμύθια και παραβολές είναι γιατί τ’ ακούς γλυκότερα» Γιώργος Σεφέρης Πώς μπήκε ένας σκόρος στο Λύκειον των Ελληνίδων Ξάνθης; Τι δουλειά έχει εκεί; Τι θα βρει, τι θα δει, τι θα φάει; Το αρχοντικό Χασιρτζόγλου που στεγάζει σήμερα το Λύκειον των Ελληνίδων βρίσκεται σε πολύ κεντρικό σημείο της παλιάς πόλης. Όλοι το βλέπουμε περπατώντας στους …

«Γυναίκες λυγμών των ιδρώτων γυναίκες υδάτινο φως» Δημήτρης Αβούρης Οι γυναίκες στη ζωή του καθενός παίζουν σημαντικότατο ρόλο. Από την πρώτη και μοναδική που μας κουβάλησε στον κόσμο τούτο, που μας έφερε στο φως και μας έδωσε τη μητρική και την ηθική γλώσσα, ως τις φίλες, γιαγιάδες, ερωμένες, αδερφές, συζύγους, κόρες, συνοδοιπόρους, οι γυναίκες αποτελούν την ήρεμη δύναμη, την πηγή …

«Δώστε μου μια βιβλιοθήκη, έναν κήπο και έναν ψυχωμένο δάσκαλο για να φτιάξω σχολειό» Μίλτος Κουντουράς Οι πόλεις κρύβουν καλά τις ιστορίες τους. Κάτω από πλάκες, σε παλιές πινακίδες, σε αστικούς θρύλους και λέξεις ντοπιολαλιάς κρύβονται άνθρωποι που πέρασαν, ονειρεύτηκαν και δημιούργησαν σε άλλες εποχές. Κιτρινισμένες σελίδες φυλάνε ό,τι μπόρεσε να διασωθεί σε βιβλία, περιοδικά, εφημερίδες. Και περιμένουν τους αναγνώστες …

«Ξέρω ένα πεύκο που σκύβει κοντά σε μια θάλασσα. Το μεσημέρι, χαρίζει στο κουρασμένο κορμί έναν ίσκιο μετρημένο σαν τη ζωή μας…» Γιώργος Σεφέρης   Τι να προλάβει να αναπληρώσει ένα καλοκαίρι από έναν δύσκολο χειμώνα; Ειδικά όταν η εποχή αποκτά ολοένα περισσότερο τροπικά χαρακτηριστικά, όταν η πανδημία συνεχίζει αθόρυβα το έργο της καθώς δεν εξέλειψε, ενώ ειδήσεις για πολέμους …

«Στη σημερινή εποχή το να ασχολείσαι με την χειροτεχνία είναι από μια μορφή αντίστασης ως μια προσπάθεια επαναπροσδιορισμού του ανθρώπινου» Δημήτρης Τρίκας, συνομιλώντας με τη Δέσποινα Γερουλάνου, Σημείο ART, Δεύτερο Πρό-γραμμα, 9/6/2022 Έκθεσης απολογισμός… Από τις 4 Μαΐου ως τις 13 Ιουνίου 2022 ο Καραγκιόζης μας πήρε τα μπογαλάκια του και μετακόμισε στο βόρειο άκρο της πατρίδας μας, στο Σουφλί …

«…αγάπησα τους δρόμους τους εδώ, αυτές τις κολόνες· κι ας γεννήθηκα στην άλλη ακρογιαλιά κοντά σε βούρλα και σε καλάμια νησιά…» Γιώργος Σεφέρης Πώς να τιμήσει κανείς μια επέτειο; Τι να πει, τι να σκεφτεί, τι να κάνει; Κι όταν περάσει ακόμα μία επετειακή ημερομηνία, πώς να συνεχίσει (συχνά-πυκνά) να δηλώνει τρίτης γενιάς πρόσφυγας και τι να γράψει; Άλλωστε ό,τι …

«ἄνθρωπός ἐστι πνεῦμα καὶ σκιὰ μόνον» Σοφοκλής Θέατρο δρόμου. Θέατρο του παραλόγου. Μαύρο θέατρο. Θέατρο σκιών. Ένα απ’ τα παιδιά του θείου θέατρου παίζει με τη σκιά του. Και μας βάζει να παίξουμε κι εμείς. Ειδικά όσοι ξεχάσαμε την απλή χαρά, τη σωματική ανάγκη αλλά και την ψυχική ανάταση του παιχνιδιού. Μια γιορτή μας κάνει να θυμόμαστε τον λόγο του …

Με λόγια και τέχνες Για να μιλήσει κανείς για την Καπναποθήκη του Οθωμανικού Μονοπωλίου καπνού στην Ξάνθη, το γνωστό Π, μπορεί να ξεκινήσει από πολλές αφετηρίες. Μπορεί να μιλήσει από ιστορική πλευρά και να αναφερθεί στη δημιουργία της λίγο πριν το 1890, από την τότε Οθωμανική διοίκηση και την πολυεθνική κοινοπραξία τραπεζών με το όνομα Régie Co-intéressé des Tabacs de …