Συγγραφέας-αφηγητής παραμυθιών
Μια παράγκα η Ελλάς
τρύπια που την κουβαλάς…
Περισσότερα από τρία χρόνια πέρασαν από τότε που μέσα στον ατελείωτο εγκλεισμό, καραντίνα, ο Καραγκιόζης σαν άλλος από μηχανής θεός, με οδήγησε από σκέψη σε σκέψη, σε έναν μαγικό τρόπο γραφής. Τα καραγκιοζιλίκια!
Καθημερινά σχόλια στην επικαιρότητα. Μικροί διάλογοι των ηρώων του θεάτρου σκιών που μίλησαν με τον τρόπο του ο καθένας για τα όσα συμβαίνουν.
Κάτι σαν σχολείο του Καραγκιόζη ήταν αυτό που ξεκίνησε τότε την λειτουργία του και σταματημό δεν έχει. Πρωί-πρωί μου χτύπαγε του κουδουνάκι για να σηκωθώ να του συμπληρώσω στο ημερολόγιο του τα πεπραγμένα της προηγούμενης ημέρας. Και αν δεν το έκανα, σε ησυχία δεν με άφηναν όλοι μαζί οι ήρωες του θεάτρου σκιών, που ο καθένας μου έβαζε λόγια …
Περισσότερα από 2.500 κείμενα έχουν γραφεί από τότε μέχρι και σήμερα εκ των οποίων 1.500 έχουν δημοσιευτεί .
Πραγματικά δεν φαντάστηκα ποτέ πως όλο αυτό που συνέβη θα μπορούσε να είναι τόσο θεραπευτικό και να εξελιχθεί σε ένα καλόγουστο καθημερινό αστείο στις δύσκολες μέρες που ζούμε. Ώσπου έγινε συνήθεια, τόσο για τον γράφοντα όσο και για τους αναγνώστες που τα διαβάζουν καθημερινά.
Σχέδια και για άλλου τύπου παρουσιάσεις, για τα μικρά αυτά κείμενα που με σκωπτική διάθεση βλέπουν την καθημερινότητα της νέας κανονικότητας, βρίσκονται καθ’ οδόν…
Ωστόσο για τα τρία χρόνια που κλείσαμε, ας κεραστούμε ένα γενέθλιο καραγκιοζιλίκι…
Τούρτα γενεθλίων
Κοπρίτης: Πατέρα, πατέρα…
Καραγκιόζης: Τι θέλετε αγγελούδια μου;
Μπιρικόκος: Σήμερα έχουμε γενέθλια!
Καραγκιόζης: Και τα τρία;
Κολητήρης: Ναι πατέρα!
Καραγκιόζης: Κι εγώ γιατί δεν το θυμάμαι;
Κοπρίτης: Άσε πατέρα τα καραγκιοζιλίκια και θυμήσου.
Κολητήρης: Πατέρα είμαστε οι γιοί σου και θέλουμε τούρτα. Γι’ αυτό δεν το θυμάσαι.
Μπιρικόκος: Με τρία κεράκια…
Κοπρίτης: Και τρία κερασάκια!
Καραγκιόζης: Κάνετε σαν τριών χρονών!
Κολητήρης: Τριών χρονών γίναμε πατέρα.
Καραγκιόζης: Ποιος, εσείς;
Μπιρικόκος: ‘Όχι, τα καραγκιοζιλίκα!
