Μπες σ’ ένα παραμύθι και ζήτα άσυλο… Δ.Α   Όταν ακούγαμε την φωνή της ψυχή μας βρίσκαμε ανά τους αιώνες και τις θεραπείες της. Αυτό δήλωνε και την σοφία που ο άνθρωπος αποκόμιζε και έβρισκε παραμυθιακούς τρόπους να την μεταδώσει και στους μεταγενέστερους. Μια ανθρώπινη κληρονομιά που έφτασε και στις μέρες μας. Κάποτε θεωρήθηκαν τόσο αυτονόητα και κεκτημένα όλα αυτά, …

Τα Ελληνικά βιβλία είναι περιουσία του έθνους μας. Κώστας Ε. Τσιρόπουλος   Δεν αποτελεί βίτσιο και ξόδεμα χρόνου να διαβάζεις και να γράφεις. Είναι ιερό καθήκον κάθε πολίτη που θέλει να είναι σκεπτόμενος, άρα ελεύθερος, να μελετάει και όχι απλώς να διαβάζει και ενίοτε να καταγράφει τις σκέψεις του. Πόσο μάλλον, να σημειώνει τα σοφά των προηγούμενων. Κάτι σαν οδοδείκτες …

  Λίγο ακόμα να ιδούμε τα μάρμαρα να λάμπουν στον ήλιο… Γ.Σεφέρης   Ναι, τα μάρμαρα λάμπουν τον ήλιο  τους και ας μας τα πήραν. Κι’ ας σκόρπισαν στις γωνιές του πλανήτη, φωτίζουν. Και διαφημίζουν Ελλάδα του πολιτισμού των Ελλήνων. Και η επανένωση τους ζητούμενο είναι, για μια χώρα που τα σέβεται και θέλει να δείξει τον πολιτισμό της ενιαίο …

Και το Πνεύμα εν είδει περιστεράς εβεβαίου του λόγου το ασφαλές… Απολυτίκιο  των Θεοφανείων Το πνεύμα επικαλείται ο καθένας μας, για να φωτίσει τον ίδιο και τους άλλους στα δύσκολα της ζωής. Το πνεύμα της αλήθειας, της δικαιοσύνης, της λογικής. Το δικό μας πνεύμα πρωτίστως που θα μας βοηθήσει να παρατηρήσουμε τα σημάδια για να επιφοιτήσει το Φως της γνώσεως. …

Κοπρίτης: Πατέρα, πατέρα… Καραγκιόζης: Τι θέλετε αστέρια μου; Κολητήρης: Πατέρα δεν θα βγάλεις διάγγελμα για την νέα χρονιά; Καραγκιόζης: Μισό λεπτό να ανέβω στα κεραμίδια… Αγλαΐα: Εγώ Καραγκιόζη είμαι έτοιμη. Καραγκιόζης: Ακούσατε, ακούσατε καθιστοί μη μου πάθετε και τίποτα και το εθνικό σύστημα υγείας δεν αντέχει άλλη επιβάρυνση. Αγλαΐα: Υπάρχει τέτοιο σύστημα; Καραγκιόζης: Ναι αλλά δεν φαίνεται. Για να το …

Μαλαματένια λόγια στο χορτάρι ποιος  βρίσκει για την άλλη τη γενιά; Μάνος Ελευθερίου Χρόνος σημαίνει γέννηση μα και μνήμη. Κάθε λεπτό κάτι καινούριο γεννιέται και κάτι περνάει στη μνήμη. Και ανάμεσα σε αυτές τις συμπληγάδες υπάρχει και περνάει η ζωή. Τυχερός όποιος το αντιλαμβάνεται και αποδίδει με λόγο παραμυθίας το αύριο και το χθες. Όμως πάνω από όλα υπάρχει το …

Γιατί ο Θεός, όταν γεωμετρεί, τα σπιρτόκουτα, τα λογαριάζει για σπιρτόκουτα και δεν μετράνε. Δ.Α Μια φορά και έναν καιρό ήταν το κοριτσάκι με τα σπίρτα, από άλλο παραμύθι. Μικρή της άρεσε να παίζει με τα σπίρτα, το παιγνίδι της λάμψης! Πήγαινε μπροστά στον καθρέφτη και άναβε ένα σπίρτο κοντά στο πρόσωπο της για να δει την λάμψη του. Όσο …

Στη σκιά χειροπιασμένες, στη σκιά βλέπω κι εγώ κρινοδάκτυλες παρθένες οπού κάνουνε χορό. Διονύσιος Σολωμός Δεν ήταν μόνο η παρουσίαση μιας ολοκληρωμένης πρότασης, πρωτοπόρας, αυτή που τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση την Παρασκευή 2 Δεκεμβρίου στο ΙΘΤΠ, με θέμα: Ξάνθη η πόλη του Καραγκιόζη. Ήταν μια χαρά, για τους παρευρισκόμενους, μια ανάταση και ένα άνοιγμα του νου. Ήταν ένα όραμα πολυποίκιλτο …

Οι λαοί διατηρούν συνήθως την παράδοση τους, ή με την καλλιέργεια ή με το ένστικτο. Δημήτριος Λουκάτος Από ένστικτο προφυλασσόμαστε, μορφωνόμαστε, αγαπάμε, ερωτευόμαστε. Η κάθε στιγμή κρύβει τους κινδύνους της. Όμως ο διαχρονικός κίνδυνος είναι να χάσουμε την Ανθρωπιά μας και να τετραποδήσουμε δια της μεθόδου του σκυψίματος. Και δύσκολο δεν είναι μέσα στις συμπληγάδες της καθημερινότητας και της αποξένωσης …

Είσαι μια ζαριά όπου για μια στιγμή παίζεται η μοίρα του σογιού σου. Νίκος Καζαντζάκης   Ήρθε και έκατσε η ζαριά στην Ξάνθη, πλήρης γεωγραφικών και πολιτισμικών προσόντων, να αναδειχθεί σε Διεθνή πόλη του Καραγκιόζη. Του πασίγνωστου θεάτρου σκιών. Αιώνες δούλευε και μας δούλευε, ο καμπούρης ήρωας του θεάτρου σκιών και φέρνει για μόνιμη εγκατάσταση στην Ξάνθη, την παράγκα του, …

Τιμή σε εκείνους όπου στην ζωή τους όρισαν να φυλάγουν Θερμοπύλες… Κ. Καβάφης Σε ύμνο στα γράμματα και την πόλη που έχει σημαδέψει με τα βήματα του, εξελίχθηκε η εκδήλωση τιμής για τα πενήντα χρόνια πνευματικής εργασίας του Θανάση Μουσόπουλου. Όσα έδωσε στα πενήντα ολόκληρα χρόνια καλλιέργειας του πνεύματος τα εισέπραξε μέσα από λόγια ειλικρίνειας, αγάπης, σοφίας, ευχαριστιών, σε μια …

Λέξεις-πεταλούδες, λέξεις – ρουκέτες, λέξεις – χειροβομβίδες Οδυσσέας Ελύτης Ψωμί- παιδεία- ελευθερία. Τρεις ηττημένες λέξεις που χάσαμε προσωπικά και ξεχάσαμε κοινωνικά. Μαζί με αυτές λησμονήσαμε και τις συνθήκες, τους αγώνες που τις φανέρωσαν στο δρόμο μας απ’ την κοινή ανάγκη. Πολλές φορές γραμμένες με αίμα! Μα και η λέξη ‘’αγώνας’’ ξεχάστηκε. Παρασύρθηκε από μια οικτρά κατευθυνόμενη καθημερινότητα, καταναλώθηκε σε αδιέξοδους …

Μάθε να προφέρεις σωστά την πραγματικότητα Οδυσσέας Ελύτης  Μόνο αηδία μπορούν να προκαλέσουν τα όσα συμβαίνουν στην πολιτική- οικονομική σκηνή ( παρέα πάνε αυτά) σε κάθε επίπεδο εξουσίας. Πολιτικοί γελωτοποιοί, φασίστες, ιδεολογικά άστεγοι, πνευματικά διαταραγμένοι δοξομανείς ,τυχοδιώχτες ,φαντάσματα αρρωστημένης φαντασίας ,εξουσιομανείς και κάθε λογής ανόητοι παρατρεχάμενοι διευθύνουν κράτη, δήμους ως και την παγκόσμια κοινότητα. Αυτό είναι και το ολοκληρωτικό καθεστώς …

Πώς να χωρέσουμε τόσοι άνθρωποι στο κενό; Λίνα Νικολακοπούλου   Την λογική αναζητούμε, βασανιστικά, με τα όσα συμβαίνουν στις μέρες μας. Πού πήγε; Γιατί χάθηκε; Για πού πέταξε; Δεν την έχουμε ανάγκη; Το ανέκδοτο των ψεκασμένων, αλληγορικά, μήπως δεν είναι ανέκδοτο; Και το κενό που άφησε η λογική άραγε με τι συμπληρώνεται; Μήπως μεταλλάσσεται τα ανθρώπινο είδος; Μήπως αυτή η …

«Η δημοσίευση ψυχή της Δημοκρατίας» Αδ. Κοραής Με αφορμή το προηγούμενο άρθρο «Η οικογένεια της εφημερίδας», το σημερινό κείμενο, που σαν ανάγκη προέκυψε από τα καλά λόγια και λόγια αγωνίας ανθρώπων που εργάζονται σε εφημερίδες. Μια τιμή οφειλόμενη, κάτι σαν μια πράξη δικαιοσύνης. Πίσω από τις εφημερίδες, όσοι γράφουμε σε αυτές, προσπαθούμε να μαντέψουμε τα μάτια των αναγνωστών και πρώτοι …

Ο αναγνώστης διαβάζοντας μόνο δεν γίνεται ναυαγοσώστης. Δ.Α.  Είναι κάτι σαν οικογένεια. Είναι μέλος της οικογενείας. Είναι οικία. Είναι οικεία. Πάντως η εφημερίδα είναι μέλος του οικιακού βίου. Έμπαινε στο σπίτι σαν πιστός σύντροφος. Καθόταν στο τραπέζι. Έπαιρνε την θέση της στον καναπέ. Μας έκανε να έχουμε υποχρεωτικά ανοιχτά τα μάτια μας. Μας θύμωνε. Μας γαλήνευε και μας ψυχαγωγούσε. Μας …

Γιατί αν γλιτώσει το παιδί υπάρχει ελπίδα Λευτέρης Παπαδόπουλος  Όπου και να κοιτάξεις μαύρα τα σύννεφα, και όλο πυκνώνουν. Το μόνο ξέφωτο είναι το γέλιο ενός παιδιού. Το γέλιο του παιδιού είναι το δείγμα για το πού βαδίζει σήμερα η ανθρωπότητα. Και αντί για γέλιο προάγεται, με κάθε τρόπο, η βία και η νοθεία. Η βία που μπορεί να ηττηθεί …

Την σκιά του άντρα, με τις μεγάλες μνήμες, υμνώ. Τον πρώτο ξυπόλητο πρόσφυγα απ’ τον καιρό της Τροίας. Τους άθλους του, την καμπούρα του, το κεφάλι το γυμνό… Σύμβιος και υπόχρεος της κάθε Αγλαΐας. Δ.Α. Κι όμως, στις δύσκολες στιγμές που ζούμε υπάρχει ένα μακρύ χέρι, που μπορεί να κρατήσει την ελπίδα μας για γέλιο. Το γέλιο που είναι το …

Με φωτιά και με τσεκούρι πάντα ο κόσμος προχωρεί Νίκος Γκάτσος Είμαστε μάρτυρες μιας καθημερινής πολύμορφης βίας, πρωτόγνωρης και στοχευμένης! Τα δελτία ειδήσεων, έχουν βρει αρκετή τροφή, για να υπάρχουν, να τρομοκρατούν και να συνεχίζουν να τη διδάσκουν. Ιατρικό και δικαστικό απόρρητο δεν υπάρχει και κάθε φρικιαστική λεπτομέρεια, γίνεται σήριαλ στο αδηφάγο και Αδηφάγο τραπέζι των ειδήσεων. Τα εμπιστευτικά έγγραφα …

Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία Παροιμιακή ρήση Τι φρούδα, τι φλούδα το ίδιο είναι, αφού είναι δύσκολο με τα ελληνικά μας να καταλάβουμε τη διαφορά. Το ίδιο συμβαίνει και με τη λέξη «Ελπίδα». Κάποτε, αυτονόητα ήταν για καλό, τώρα το μέλλον της είναι εντελώς αβέβαιο. Κάποτε, η Ελπίδα πέθαινε τελευταία, κάποτε δεν πέθαινε ποτέ, μα σήμερα πεθαίνει κάθε μέρα, αν δεν …