Με φωτιά και με τσεκούρι πάντα ο κόσμος προχωρεί Νίκος Γκάτσος Είμαστε μάρτυρες μιας καθημερινής πολύμορφης βίας, πρωτόγνωρης και στοχευμένης! Τα δελτία ειδήσεων, έχουν βρει αρκετή τροφή, για να υπάρχουν, να τρομοκρατούν και να συνεχίζουν να τη διδάσκουν. Ιατρικό και δικαστικό απόρρητο δεν υπάρχει και κάθε φρικιαστική λεπτομέρεια, γίνεται σήριαλ στο αδηφάγο και Αδηφάγο τραπέζι των ειδήσεων. Τα εμπιστευτικά έγγραφα …

Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία Παροιμιακή ρήση Τι φρούδα, τι φλούδα το ίδιο είναι, αφού είναι δύσκολο με τα ελληνικά μας να καταλάβουμε τη διαφορά. Το ίδιο συμβαίνει και με τη λέξη «Ελπίδα». Κάποτε, αυτονόητα ήταν για καλό, τώρα το μέλλον της είναι εντελώς αβέβαιο. Κάποτε, η Ελπίδα πέθαινε τελευταία, κάποτε δεν πέθαινε ποτέ, μα σήμερα πεθαίνει κάθε μέρα, αν δεν …

Μη μου γράφεις γράμματα Γιατί γράμματα δεν ξέρω Και με πιάνουν κλάματα Παραδοσιακό τραγούδι Πώς θα ζήσουμε δίχως γράμματα; Όσο περνάει ο καιρός λιγοστεύουν τα γράμματα που γνωρίζουμε και η κατανόηση λέξεων γίνεται όλο και πιο δύσκολη. Έτσι μικραίνει καθημερινά κι ο συναισθηματικός μας κόσμος, αφού δεν έχουμε τα εργαλεία-λέξεις για να τον εκφράσουμε. Η κατανόηση ενός κειμένου, βάσει ερευνών, …

Η οθόνη βουλιάζει σαλεύει το πλήθος εικόνες ξεχύνονται με μιας πού πας παλληκάρι ωραίο σαν μύθος κι ολόισια στο θάνατο κολυμπάς Διονύσης Σαββόπουλος Ζούμε, για τα καλά, μια εικονική πραγματικότητα. Κάθε μέρα, όλο και πιο πολύ, εξαρτόμαστε από κάθε είδους οθόνη. Τα καλά νέα, δεν είναι πια νέα, ούτε ειδήσεις. Λες και τίποτα καλό δε συμβαίνει. Με κάθε τρόπο βουλιάζουμε …

«Απ’ το ογδόντα και μετά να δεις τι σου ‘χω για μετά» Λ. Μαχαιρίτσας Σαράντα χρόνια ακριβώς, είναι που ο λαός ήρθε στην εξουσία, το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση και η Δεξιά μπήκε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας! Η αλλαγή που μας υποσχέθηκε ο Ανδρέας ήταν προφητική! Ήταν κλιματική. Ο ίδιος, ο προφήτης Ανδρέας, στο συμβόλαιο με τον λαό υπέγραψε ισότητα, αξιοκρατία, …

Και στα υπόγεια ζάρια τους αιώνες παιχνίδια παίζουν οι αργυραμοιβοί… Μάνος Ελευθερίου Ξεχάσαμε τα παιδικά παιχνίδια. Πού κρυφτό, πού κυνηγητό, πού αμπάριζα και τόσα άλλα. Τα παιδιάς μας αποβλακώνονται, κάθε μέρα, στα ηλεκτρονικά παιχνίδια με τη συναίνεση και πολλές με την παρότρυνση των γονιών! Έτσι ετοιμάζονται για τη φασιστική διακυβέρνηση όπως ακριβώς την εννοούν. Πού καιρός για συζητήσεις, για αστεϊσμούς, …

Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα Μου τα πες με το πρώτο σου το γάλα Νίκος Γκάτσος  Ξέρω, κυρά Δημοκρατία, ότι κάπου εδώ γεννήθηκες, χιλιάδες χρόνια πριν και σε αναστήσανε ανάγκες κι άνθρωποι σοφοί. Ξέρεις, τα παιδικά χρόνια είναι εκείνα ου σε στιγματίζουν. Ξέρω, πέρασες πολλά. Φιμώθηκες, εκδιώχθηκες, εξορίστηκες, βασανίστηκες, μα στο όνομά σου οι λαοί έχουν τη μόνη τους …

Θες δε θες θα προχωρήσεις στα παραμύθια Κατακαλόκαιρο. Οι νύχτες μαγικές κάτω από τον έναστρο θόλο. Κάποτε, οι άνθρωποι είχαν ανάγκη να ακούσουν, να μυρίσουν, να φανταστούν, να μάθουν, κάτω από την αυλή των αστεριών και σήκωναν κεφάλι να δουν. Και μεγάλωναν όλοι και όλα μέσα από τα παραμύθια. Η σοφία των αιώνων γινόταν, με τον προφορικό λόγο των ηλικιωμένων, …

Βρέθηκα σε κύκλο σκοτεινό Στ΄όνειρο που είδα χτες το βράδυ, Κι ήμουν απ΄τη μια του κύκλου εγώ Κι εγώ από την άλλη! Δήμος Μούτσης Μπορούν τα όνειρα να δώσουν ζωή κι ας είναι θερινής νυκτός! Μπορούν τα όνειρα να ενώσουν ανθρώπους, αρκεί να υπάρξουν. Άλλωστε, δίχως το όνειρο, τι είν’ ο άνθρωπος; Και τα όνειρα πιάνονται τη μέρα, παρουσιάζονται τη …

Τους παλιούς μου φίλους καλώ με σημαίες και με αίματα… Οδυσσέας Ελύτης Ήρθε ο καιρός να υψώσουμε το δικό μας ανάστημα απέναντι σε αυτήν την ανηθικότητα και τη διαστρέβλωση των πάντων που μας έχει επιβληθεί. Ήρθε ο καιρός να λειτουργήσουμε με βάση τον άνθρωπο και τις πανανθρώπινες διαχρονικές του αξίες. Δεν μπορούμε να περιμένουμε τίποτα από την Πολιτική, που μικροσκοπικά …

Κράτησα τη ζωή μου ταξιδεύοντας ανάμεσα σε κίτρινα φύλλα». Γιώργος Σεφέρης Χάσαμε τη ζωή μας ανεπιστρεπτί, χάσαμε για πάντα το «κατά τας γραφάς»; Γενικώς χάσαμε; Μοιάζει πολλά πράγματα να οδεύουν προς το τέλος. Δίχως ιδεολογία, δίχως καμιά συνέπεια λόγων κι έργων, οδηγηθήκαμε σε ορατές κι αόρατες πανδημίες. Νοσούμε! Χάσαμε τον αναστοχασμό, τον σεβασμό προς οτιδήποτε μας περιβάλλει κι εμείς, αναλώσιμα …

«Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον, στο μέλλον που φτιάχνετε όπως θέλετε… κι ας έχω τις συνέπειες του νόμου συνένοχο στον φόνο δε θα με έχετε» Χάρης και Πάνος Κατσιμίχας Μία φορά κι έναν καιρό ήταν ο πλανήτης Γη. Εκεί ζούσαν κάτι μικρόβια που ονομάζονταν άνθρωποι και φυσικά είχαν μικρό βίο. Η φύση τα είχε προικίσει με νου και αυτό …

Κάγκελα παντού Και τα μυαλά στα κάγκελα Του αόρατου εχθρού Τζίμης Πανούσης Θα ρθει η ανάκαμψη, πού θα πάει; Το έχουμε εμπεδώσει. Βέβαια, μπορεί να πάρει κάμποσα χρόνια αλλά καλό είναι να προετοιμαζόμαστε. Θα φάμε όλοι με χρυσά κουτάλια. Οι δουλειές θα περισσέψουν και θα τρέχουμε και δεν θα προλαβαίνουμε. Η κλιματική αλλαγή θα σταματήσει από μόνη της και τα …

Κείνο που με τρώει κείνο που με σώζει είναι π’ ονειρεύομαι σαν τον Καραγκιόζη. Διονύσης Σαββόπουλος Πραγματικά, σε τούτες τις πρωτοφανείς εποχές, παγκόσμιας οικονομικής δικτατορίας ψάχνουμε από κάπου να πιαστούμε. Άλλοι προσπάθησαν, άλλοι προσπαθούν κι άλλοι, οι πιο πολλοί, εγκατέλειψαν κάθε αισιόδοξη σκέψη και πράξη και αφέθησαν στα απατηλά και εξαρτησιογόνα δίχτυα του διαδικτύου και κάθε οθόνης. Η βλακεία, η …

Ακόμα τούτη την άνοιξη, ραγιάδες, ραγιάδες… Ρήγας Φεραίος  Η ανάκαμψη δεν ήρθε ακόμα. Αναμένεται. Ωστόσο, στη χώρα του Μένιου, ουδείς ανησυχεί. Συνηθίσαμε να βόσκουμε στις οθόνες. Τούτος ο Μάης του ’21 δεν έφερε τίποτα απ’ ό,τι ονειρευόμαστε. Ούτε ελευθερία, ούτε ανάκαμψη, ούτε μνήμες από άλλους Μάηδες. Στεφάνια πρωτομαγιάτικα δεν πλέξαμε, ούτε τα ήθη και τα έθιμα των Παθών και της …

Βάλτε γκολ, βάλτε γκολ Κι άστε τα πολλά κοντρόλ Χάρρυ Κλυνν Είμαστε χώρα αθλητών. Ο πρωθυπουργός μετά την ποδηλασία και το ανέμελο τένις, είχε την ευφυέστατη απορία αν στον κλειστό ισθμό της Κορίνθου, που δεν ήξερε ότι είναι κλειστός, επιτρέπεται το μπάντζι τζάμπινγκ. Σπουδαία απορία ενός σπουδαίου ανθρώπου. Σήμερα λοιπόν, έτσι συμβολικά, ίσως και προς σύγκριση των αθλητών πολιτικών, θα …

Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ Γιάννης Αγγελάκας Εδώ δεν ταιριάζει, το σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ. Η κατάντια της πατρίδας επιβάλλει και να κλάψω και να φοβηθώ αφού τα χειρότερα ολοένα κι έρχονται. Ο κατήφορος δεν έχει σταματημό. Οι σφαίρες που έπεσαν για τον Γιώργο Καραϊβάζ, δεν ήταν καθόλου προειδοποιητικές. Ήταν θανατηφόρες, όχι μόνο για εκείνον αλλά και …

Κάτι άλλο πιο μεγάλο όλοι περιμένουνε κι από χείλη σ’ άλλα χείλη όλοι μας πηγαίνουμε Ηλίας Λυμπερόπουλος  Ας είμαστε ρεαλιστές! Το ’πε κι ο Βοσκόπουλος στον σχετικό ύμνο. Ευθαρσώς το δήλωσε κι ο πρωθυπουργός, κατακτώντας έτσι μια θέση στο πάνθεον των ρεαλιστών. Ας είμαστε ρεαλιστές. Μόνο που η πραγματικότητα, κάθε φορά, ξεπερνά τη φαντασία με τόση ανοησία που ζει και …

Εκεί η ψυχή πικρότερο αγροικά τον πόνο της σκλαβιάς της εκεί βλέπει τι έχασε, τι έχει, τι της πρέπει. Ιωάννης Πολέμης  Είναι μια κατηγορία ανθρώπων, που δε θα ζήσουν ποτέ! Προς το παρόν ζουν όπου βρουν. Μια κατηγορία, ακρογωνιαίος λίθος της κοινωνίας, που προδικάζει το μέλλον. Οι αναπληρωτές. Άνθρωποι χωρίς δικαιώματα! Άνθρωποι που και αυτούς, εμπαίζει και χρησιμοποιεί το εκπαιδευτικό …

Νοῦς ὑγιὴς ἐν σώματι ὑγιεῖ Είναι να μην ησυχάζουμε ποτέ. Δουλειά δεν είχε ο κερασφόρος και τα βρακιά του έλυνε και έδενε και τα νύχια του έξυνε και έδερνε, για να μη βλέπουμε τα κέρατά του. Μια καλή πράξη, ένα καλό νέο, κάτι που δε διχάζει, δεν υπάρχει; Πότε θα ζήσουμε σαν κανονικοί άνθρωποι; Μας τα έχουν πάρει όλα και …