Ένα χάραμα σαν κι αυτό ήταν πριν τρία χρόνια,
έντεκα του Οκτώβρη που μας αποχαιρέτησε για
πάντα ο φίλος μας ο Δημήτρης Σταθόπουλος.
Και η γιορτή στη θύμησή του σεμνή κι απέριττη,
όπως ταίριαζε στις συνήθειες, τη θέση και
στάση του για τη ζωή.
Ουσιώδης και ξεχωριστή μαζί, όπως ήταν όλη του
η προσφορά στο πολιτιστικό γίγνεσθαι αυτής της πόλης.
Αληθινή, όπως καταγράφηκε απ την αγάπη και το νοιάξιμο της
οικογένειας και των φίλων του.
Και ήταν εκεί, για το Δημήτρη Σταθόπουλο.
Για το δικό μας «Μήτσο»…
Χρύσα Μπαΐρα
