Συνέχεια του αφιερώματος Η ζωή συνεχιζόταν και διάφορα κοινωνικά γεγονότα εξακολουθούσαν να συμβαίνουν χωρίς φανφάρες και επιδείξεις. Άλλωστε, υπήρχε μια μεγάλη στενότητα και φτώχεια στον πληθυσμό εκείνη την εποχή. Τα βαφτίσια και οι γάμοι εξακολουθούσαν να γίνονται εκ των ενόντων και φυσικά στις Εκκλησίες από τους ήρωες παπάδες της εποχής. Οι δε συγγενείς εκαλούντο όλοι να δώσουν το κατιτίς τους …

Συνέχεια του αφιερώματος Ο Πέρα μαχαλάς ήταν αναπτυγμένος στους πρόποδες του τεπέ του Κουντακγιάννη , ένας λόφος σκέτος ασβεστόπετρα, όπου ήταν αναπτυγμένο ένα τεράστιο πουρνακλίκι, φυτεία από πουρνάρια από τα ριζά μέχρι την κορυφή του λόφου. Οι παλιοί Τούρκοι κάτοικοι που αντηλλάγησαν έλεγαν ότι οι παππούδες τους είχαν φυτέψει όλα εκείνα τα πουρνάρια με ένα ειδικό πουρνάρι που προτιμούσαν να …

Πιστεύω ότι γεννήθηκα ένας ευλογημένος πρίγκιπας από τον Θεό και από τη μοίρα. Γεννήθηκα σε ένα χωριό της Δυτικής Ροδόπης, σε ένα χωριό με υψόμετρο πάνω από επτακόσια μέτρα που, όταν ξυπνούσες το πρωί κάτω στο βάθος της κοιλάδας έβλεπες τον Νέστο πότε να κυλάει αγριεμένος και πότε να γυαλίζει ήρεμος θαρρείς και ήθελε να προβάλει τις ομορφιές του. Σχεδόν, …

Πως περνούσαν τις βαριές νύχτες του χειμώνα Λεπτομέρειες που έχουν χαθεί και μας τις θυμίζει ο Νίκος Τσούργιαννης   Η μεγάλη κάμαρα στον Μακεδονικού τύπο χωριατόσπιτο της ορεινής Ροδόπης ήταν πάντα έτοιμη για να δεχθεί την οικογένεια και όσους συγγενείς ή φίλους μαζεύονταν για να περάσουν οι κρύες και οι βαριές νύχτες του χειμώνα. Η θέση αυτής της κάμαρας ήταν …

Την δεκαετία του 1970 πρέπει να αποφάσισε η χώρα να σταματήσει αυτή την αέναη κινητικότητα και σε πολλές πόλεις όρισε ορισμένους χώρους για την μόνιμη εγκατάσταση αυτών των κινούμενων πληθυσμών. Στην Ξάνθη επέλεξε το μέρος που σήμερα υπάρχει η συνοικία του Δροσερού μετά τον ΟΑΕΔ. Στη Θεσσαλονίκη τον Δενδροπόταμο, αλλού την Αγία Βαρβάρα και έτσι ιδρύθηκαν αρκετές συνοικίες Ρομά σε …

Αναμνήσεις από τον ποταμό της πόλης. Γνωστά και άγνωστα γεγονότα, μνήμες μιας εποχής που θυμάται ο Νίκος Τσούργιαννης Στα διάφορα μέρη πάνω στις ξέρες της κοίτης ήταν αραγμένοι κάποιοι πελώριοι κορμοί δένδρων που περίμεναν το Καλοκαίρι να τους κουβαλήσουν στις κορδέλες για να τους μετατρέψουν σε καδρόνια ή σε σανίδια. Όταν τον Χειμώνα με τις πολλές βροχές  χάλαγε ο κόσμος, …

Αναμνήσεις από τον ποταμό της πόλης. Γνωστά και άγνωστα γεγονότα, μνήμες μιας εποχής που θυμάται ο Νίκος Τσούργιαννης Σήμερα μία από τις υποχρεώσεις του δήμου είναι να εξασφαλίσει νερό και για το πιο μικρό και ταπεινό σπιτάκι. Τη δεκαετία του πενήντα και του εξήντα δεν υπήρχε αυτή η υποχρέωση. Σχεδόν κανένα σπίτι δεν είχε δικό του νερό. Σε κεντρικά σημεία …

Το «τότε και τώρα» του 6ου Δημοτικού Σχολείου των δασκάλων και μαθητών Δράση και αντίδραση. Δεν χρησιμοποιώ τυχαία τη σχέση. Είναι ένα δίδυμο που ριζωμένο στο DNA της φυλής αποτελεί σχεδόν το πιο χαρακτηριστικό της γνώρισμα.  Στη δεκαετία του 40-50 ως αντίδραση εννοούσαν τις πράξεις και επιδιώξεις της δεξιάς, όπως ο εμβολιασμός και αντιεμβολιασμός σήμερα. Ένα καινούργιο φρούτο που γευόμαστε …

Από τον ανεψιό του που ζει στην Αθήνα Με αφορμή δημοσίευμα του Νίκου Τσούργιαννη Ένα κείμενο του συμπολίτη μας Νίκου Τσούργιαννη για την οδό Κομοτηνής (νυν Παναγιώτη Τσαλδάρη) και τις αναμνήσεις από τα καταστήματα που υπήρχαν εκεί, η αιτία μίας σύντομης επιστολής. Εστάλη από τον κ. Ιωακείμ Μαβόγλου, συνταξιούχο Τραπέζης Ελλάδος, ο οποίος αναφέρει άγνωστα στοιχεία για τον ιατρό Κύρο …

Μνήμες και γεγονότα που σημάδεψαν τους ανθρώπους που τα έζησαν, όπως τα θυμάται ο Νίκος Τσούργιαννης, μέρος δεύτερο Τον τελευταίο καιρό από την Γαλλία, την Ιταλία και την Αγγλία, είχε σταλεί αρκετός αριθμός γυναικείων αρβυλών. Ήταν ένα ωραίο αρβυλάκι που κάλυπτε το γυναικείο πόδι μέχρι τον αστράγαλο, και με διπλά κορδόνια έσφιγγε το παπούτσι κάνοντας το να δένει τέλεια. Οι …

Η ζωή μετά το 1949 στα ορεινά χωριά του νομού Μνήμες και γεγονότα που σημάδεψαν τους ανθρώπους που τα έζησαν, όπως τα θυμάται ο Νίκος Τσούργιαννης Το καλοκαίρι του 1949 έληξε τυπικά και ουσιαστικά αυτό που λέμε εμφύλιος πόλεμος. Η δεκαετία του 1940 -1950 ήταν και αυτή μια από τις καταραμένες δεκαετίες για την Ελλάδα γιατί όσα συνέβησαν γύρισαν δεκαετίες …

Το Λεμπλεμπί Παζάρ, ο γιατρός Μαβιάδης, ο Βαφειάδης με τα μαντζούνια και ο μικροπωλητής με τις πέντε γυναίκες Μια περιοχή της αγοράς τη δεκαετία 1950-1960 Ακολουθώντας την Οδό Παναγή Τσαλδάρη που τότε λεγόταν Κομοτηνής, μιλάμε για τη δεκαετία του 1950, φτάνουμε σε ένα κάθετο δρόμο την Οδό Θερμοπυλών. Ο δρόμος προς τα δεξιά έφτανε μέχρι την Τράπεζα Πειραιώς και την …

Νικόλαος Τσούργιαννης Εκατό Χρόνια. Ένας Αιώνας ακριβώς από την ημέρα που ο Γιώργος Καραμπατζάκης ένας νεαρός δεκαοκτάχρονος Μικρασιάτης, εθελοντής από την περιοχή της πανάρχαιας Μικρασιατικής Εφέσου καταταγώταν στον Ελληνικό Στρατό που αφού είχε περάσει τον Ισθμό, είχε αφήσει πίσω του την Μελούνα, είχε κατακτήσει την Ήπειρο, την Μακεδονία, την Θράκη και γιόρταζε τα εκατό χρόνια από την ίδρυση της νέας …

Αναμνήσεις ενός Ξανθιώτη από σημεία της πόλης Η πολυπολιτισμική πλατεία Αντίκα τότε και τα πρώτα κάλαντα του τρίου Νικ, της γαλλίδας Σάλη και του Λένιν “Μπαλίκ Παζάρ”, έτσι λέγανε την εποχή εκείνη την σημερινή πλατεία Αντίκα. Φυσικά και δεν ήταν όπως είναι σήμερα. Δεν υπήρχε δίκτυο ομβρίων να απορροφά κάποια ποσότητα από τα βρόχινα νερά. Οι δρόμοι, κάποιες καμπύλες και …

Τουρκάλα μάνα βύζαξε ελληνόπουλο που πεινούσε Αναμνήσεις του συμπολίτη μας Νίκου Τσούργιαννη από την πατρίδα του πατέρα του Μέρες μνήμης ο Αύγουστος. Για ωραία και άσχημα. Και τα δύο συνυπάρχουν στις ανθρώπινες σχέσεις. Ο άνθρωπος από τη φύση του είναι και καλός και κακός. Ιδού μια ιστορία αληθινή από τον συμπολίτη Νίκο Τσούργιανη που αποδεικνύει τα παραπάνω. Το κείμενο της …

Απόσπασμα από το βιβλίο του Νικολάου Τσούργιαννη “Ξαναδιαβάζοντας τις ζωές μας” Προχθές συνομιλώντας με τον πιο αγαπημένο μου εξάδελφο, τον Γιώργο τον Μισιρλή, σκεφτήκαμε περιστατικά σαν παιδάκια που μας έκαναν μεγάλη εντύπωση. Έτσι: Το Φθινόπωρο του 1944, στο χωριό μας είχε πέσει ένα πράγμα σαν βραχνάς. Από τις προηγούμενες μέρες, οι μανάδες μας και οι γιαγιάδες μας, είχαν μια ασυνήθιστη …

Απόσπασμα από το βιβλίο του Νικολάου Τσούργιαννη Βρισκόμαστε στο Σχολικό έτος 1948-1949. Γεννήθηκα μέσα στην φωτιά του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Η Ξάνθη ήταν η τρίτη προσφυγιά για την οικογένεια μου. Η πρώτη με την αρχή του παγκοσμίου πολέμου ήταν στην περιοχή της Λίμνης Κάρλα στο Βόλο. Η δεύτερη στη Θαλασσιά το 1946 και η τρίτη στην Ξάνθη το 1948. Το …

Απόσπασμα από το βιβλίο του Νικολάου Τσούργιαννη “Το πανηγύρι της Παναγίας των Πηγαδίων” Κόντευε της Παναγίας, βρισκόμαστε στα μέσα της δεκαετίας του 1950. Κατά το μεσημέρι εμφανίσθηκε το Μαριγάκι. Μια μελαχρινή ψηλή Κρητικιά κούκλα. Σβέλτη, με ευλυγισία, με όμορφο πρόσωπο και σγουρά μαύρα μαλλιά, ελαφρά βαμμένα τα χείλη της και τα φρύδια της, ώστε να φωτίζονται τα χαρακτηριστικά της και …

Επιστροφή στον πρωτογενή τομέα Δυστυχώς δεν ισχύει – ακόμα- για τους Έλληνες, αλλά για τους γείτονές μας Ιταλούς που έχουν υποστεί ίσως το μεγαλύτερο πλήγμα στην Ευρώπη από τον κορωνοϊό, υγειονομικό και οικονομικό, με την οικονομία τους να παραμένει σε lockdown πάνω από δύο μήνες. Για εισαγόμενο τουρισμό φέτος στην Ιταλία, δεν γίνεται καν λόγος και την συντριπτική πλειοψηφία των …

Ιδέες και σκέψεις για την αξιοποίηση της Παρανέστιας περιοχής και της ορεινής της ζώνης που βρίσκεται στο Β.Δ. τμήμα του Νόμου Ξάνθης Δεν είμαι ο μόνος που πιστεύω ότι αυτή η περιοχή είναι μια από τις πιο όμορφες περιοχές της Ελλάδος. Είναι μια περιοχή που από την μυθολογία ακόμη την πρόσεξαν οι θεοί. Ο Ωκεανός και η Τηθύς καθώς γράφει …