Γνώριμο πια το σκηνικό… Από πρώτο χέρι γνωρίζουμε, πως οι περισσότεροι απ’ αυτούς τους 5.000 περίπου πολίτες (3.000 αυτοκίνητα) που κόλλησαν στην περιλάλητη Αττική οδό-και όχι μόνο-δεν βγήκαν για σκι, ούτε για χιονοπόλεμο. Οι περισσότεροι απ’ αυτούς κίνησαν για το μεροκάματο στον δημόσιο πολύ δε περισσότεροι στον ιδιωτικό τομέα, αφού δεν τους απαγορεύτηκε η μετακίνηση με σχετική επίσημη ανακοίνωση. Ποιός …

Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία Παροιμιακή ρήση Τι φρούδα, τι φλούδα το ίδιο είναι, αφού είναι δύσκολο με τα ελληνικά μας να καταλάβουμε τη διαφορά. Το ίδιο συμβαίνει και με τη λέξη «Ελπίδα». Κάποτε, αυτονόητα ήταν για καλό, τώρα το μέλλον της είναι εντελώς αβέβαιο. Κάποτε, η Ελπίδα πέθαινε τελευταία, κάποτε δεν πέθαινε ποτέ, μα σήμερα πεθαίνει κάθε μέρα, αν δεν …

Πέμπτη, 27 Ιανουαρίου 2022, Διεθνής Ημέρα Μνήμης για τα Θύματα του Ολοκαυτώματος, Ημέρα Μνήμης των Ελλήνων Εβραίων Μαρτύρων και Ηρώων του Ολοκαυτώματος 77 χρόνια μετά την απελευθέρωση, από τον Σοβιετικό Στρατό, των επιζώντων κρατουμένων του Στρατοπέδου Συγκέντρωσης του Άουσβιτς, μήπως η αναφορά στο Ολοκαύτωμα τείνει να γίνει «αγγαρεία»; Αναφερόμενοι διαρκώς σ’ αυτό, δεν συντελούμε στην «αποϊεροποίησή» του; Μήπως η διαρκής …

Λένε πως “κάνω φυσική”, αυτή είναι η ειδικότητά μου. Όταν όμως ρωτώ τον εαυτό μου τι δουλειά κάνω, αυτός μου απαντάει άλλα. Διότι στο σχολείο δεν είναι “η ύλη” αυτό που μαθαίνουμε. Μπορεί χιλιάδες εκπαιδευτικοί να υπογράφουν στο βιβλίο ύλης την ίδια δήλωση, ότι “σήμερα διδάχθηκε ο στατικός ηλεκτρισμός”, πουθενά όμως δεν έγινε το ίδιο μάθημα. Διότι, πέρα από τις …

Εποχή Κώστα Κουρτίδη στην Αντιπεριφέρεια Ξάνθης Με ιδιαίτερη χαρά και ενδιαφέρον άκουσα την συνέντευξη τύπου, που δόθηκε το πρωί της Παρασκευής 14/1 από τον νέο Αντιπεριφερειάρχη Ξάνθης Κώστα Κουρτίδη. Για ακόμη μια φορά ο λόγος του άγγιξε τις υποβόσκουσες και πάντα ετοιμοπόλεμες ελπίδες μου για κάτι νέο και αισιόδοξο, στα πολιτικά (με την ευρεία έννοια) δρώμενα του τόπου, σε επίπεδο …

«Ποτέ δεν εκτιμήσαμε τον άνθρωπο της διπλανής μας πόρτας και όταν εκείνος έφυγε, έλαμψε δια της απουσία του, γοητευτήκαμε και φωτιστήκαμε συνάμα» Δημήτρης Αβούρης   Τις περισσότερες φορές αυτό που έχουμε δίπλα μας δεν το εκτιμάμε. Κι αυτό φυσικά συμβαίνει πάρα πολύ συχνά και με τους ανθρώπους, ακόμα και τους πιο κοντινούς μας. Τους βάζουμε ένα ταμπελάκι – ο αδερφός …

Φως το χέρι, φως το πόδι, κι όλα γύρω σου είναι φως Διονύσιος Σολωμός   Το φως είναι το πνεύμα που νικάει το σκοτάδι. Όταν όμως δε φαίνεται πουθενά φως, τότε υπάρχει σκοταδισμός. Και το να ζεις στο σκοτάδι είναι κάτι που συνηθίζεται κι αρχίζει η εξάρτηση, που γίνεται συνήθεια και το φως φοβάσαι. Βολεύεσαι εμμονικά στο σκοτάδι σου και …

Φείδου χρόνου Χίλων ο Λακεδαιμόνιος   Υπάρχει μία αίσθηση, που συνήθως αμελούμε να συνειδητοποιήσουμε. Αυτή του χρόνου. Είναι αυτός που μας βάζει τα ακριβή όρια, στην καθημερινότητα αλλά και στην προοπτική. Ξεχνάμε ότι ο χρόνος είναι η ίδια η ζωή. Ότι μας δωρήθηκε για να αξιοποιηθεί καθ’ ολοκληρία. Ξεχνάμε ότι η ποιότητά του εξαρτάται κυρίως από μας, από το πόσο …

Εικόνα πρώτη. Βίντεο. Σε άλλο σχολείο. Στο φόντο σχολικός διάδρομος, στις πλάτες σχολικές τσάντες. Όλοι το έχουμε ζήσει το σχόλασμα. Ένα μικρό γλέντι, μια στιγμή συλλογικής ευθυμίας. Όμως τώρα τα πράγματα είναι διαφορετικά. Το βίντεο ξεκινά όταν ο τσακωμός ανάμεσα στο κορίτσι και το αγόρι δείχνει να έχει ήδη ξεσπάσει. Κάποιος πάτησε το rec για να τον καταγράψει – κι …

Μη μου γράφεις γράμματα Γιατί γράμματα δεν ξέρω Και με πιάνουν κλάματα Παραδοσιακό τραγούδι Πώς θα ζήσουμε δίχως γράμματα; Όσο περνάει ο καιρός λιγοστεύουν τα γράμματα που γνωρίζουμε και η κατανόηση λέξεων γίνεται όλο και πιο δύσκολη. Έτσι μικραίνει καθημερινά κι ο συναισθηματικός μας κόσμος, αφού δεν έχουμε τα εργαλεία-λέξεις για να τον εκφράσουμε. Η κατανόηση ενός κειμένου, βάσει ερευνών, …

Ζωγράφιζε αντί να φωτογραφίζεσαι Θα σε δούμε καλύτερα Δημήτρης Αβούρης Στην αρχαία ελληνική γλώσσα το ρήμα «γράφω» σήμαινε (πέρα από τη βασική του έννοια) ξύνω, σκαλίζω αλλά και ζωγραφίζω. Έτσι, όταν οι ζωγράφοι των ανθεκτικών μέχρι σήμερα πήλινων αγγείων άρχισαν πια να υπογράφουν τα έργα τους, μας άφησαν επιγραφές του τύπου ΕΥΘΥΜΙΔΕΣ ΕΓΡΑΦΣΕΝ. Σήμερα, στον δημόσιο χώρο, η ζωγραφική και …

Η οθόνη βουλιάζει σαλεύει το πλήθος εικόνες ξεχύνονται με μιας πού πας παλληκάρι ωραίο σαν μύθος κι ολόισια στο θάνατο κολυμπάς Διονύσης Σαββόπουλος Ζούμε, για τα καλά, μια εικονική πραγματικότητα. Κάθε μέρα, όλο και πιο πολύ, εξαρτόμαστε από κάθε είδους οθόνη. Τα καλά νέα, δεν είναι πια νέα, ούτε ειδήσεις. Λες και τίποτα καλό δε συμβαίνει. Με κάθε τρόπο βουλιάζουμε …

«Απ’ το ογδόντα και μετά να δεις τι σου ‘χω για μετά» Λ. Μαχαιρίτσας Σαράντα χρόνια ακριβώς, είναι που ο λαός ήρθε στην εξουσία, το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση και η Δεξιά μπήκε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας! Η αλλαγή που μας υποσχέθηκε ο Ανδρέας ήταν προφητική! Ήταν κλιματική. Ο ίδιος, ο προφήτης Ανδρέας, στο συμβόλαιο με τον λαό υπέγραψε ισότητα, αξιοκρατία, …

Και στα υπόγεια ζάρια τους αιώνες παιχνίδια παίζουν οι αργυραμοιβοί… Μάνος Ελευθερίου Ξεχάσαμε τα παιδικά παιχνίδια. Πού κρυφτό, πού κυνηγητό, πού αμπάριζα και τόσα άλλα. Τα παιδιάς μας αποβλακώνονται, κάθε μέρα, στα ηλεκτρονικά παιχνίδια με τη συναίνεση και πολλές με την παρότρυνση των γονιών! Έτσι ετοιμάζονται για τη φασιστική διακυβέρνηση όπως ακριβώς την εννοούν. Πού καιρός για συζητήσεις, για αστεϊσμούς, …

Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα Μου τα πες με το πρώτο σου το γάλα Νίκος Γκάτσος  Ξέρω, κυρά Δημοκρατία, ότι κάπου εδώ γεννήθηκες, χιλιάδες χρόνια πριν και σε αναστήσανε ανάγκες κι άνθρωποι σοφοί. Ξέρεις, τα παιδικά χρόνια είναι εκείνα ου σε στιγματίζουν. Ξέρω, πέρασες πολλά. Φιμώθηκες, εκδιώχθηκες, εξορίστηκες, βασανίστηκες, μα στο όνομά σου οι λαοί έχουν τη μόνη τους …

Θες δε θες θα προχωρήσεις στα παραμύθια Κατακαλόκαιρο. Οι νύχτες μαγικές κάτω από τον έναστρο θόλο. Κάποτε, οι άνθρωποι είχαν ανάγκη να ακούσουν, να μυρίσουν, να φανταστούν, να μάθουν, κάτω από την αυλή των αστεριών και σήκωναν κεφάλι να δουν. Και μεγάλωναν όλοι και όλα μέσα από τα παραμύθια. Η σοφία των αιώνων γινόταν, με τον προφορικό λόγο των ηλικιωμένων, …

Βρέθηκα σε κύκλο σκοτεινό Στ΄όνειρο που είδα χτες το βράδυ, Κι ήμουν απ΄τη μια του κύκλου εγώ Κι εγώ από την άλλη! Δήμος Μούτσης Μπορούν τα όνειρα να δώσουν ζωή κι ας είναι θερινής νυκτός! Μπορούν τα όνειρα να ενώσουν ανθρώπους, αρκεί να υπάρξουν. Άλλωστε, δίχως το όνειρο, τι είν’ ο άνθρωπος; Και τα όνειρα πιάνονται τη μέρα, παρουσιάζονται τη …

Τους παλιούς μου φίλους καλώ με σημαίες και με αίματα… Οδυσσέας Ελύτης Ήρθε ο καιρός να υψώσουμε το δικό μας ανάστημα απέναντι σε αυτήν την ανηθικότητα και τη διαστρέβλωση των πάντων που μας έχει επιβληθεί. Ήρθε ο καιρός να λειτουργήσουμε με βάση τον άνθρωπο και τις πανανθρώπινες διαχρονικές του αξίες. Δεν μπορούμε να περιμένουμε τίποτα από την Πολιτική, που μικροσκοπικά …

Κράτησα τη ζωή μου ταξιδεύοντας ανάμεσα σε κίτρινα φύλλα». Γιώργος Σεφέρης Χάσαμε τη ζωή μας ανεπιστρεπτί, χάσαμε για πάντα το «κατά τας γραφάς»; Γενικώς χάσαμε; Μοιάζει πολλά πράγματα να οδεύουν προς το τέλος. Δίχως ιδεολογία, δίχως καμιά συνέπεια λόγων κι έργων, οδηγηθήκαμε σε ορατές κι αόρατες πανδημίες. Νοσούμε! Χάσαμε τον αναστοχασμό, τον σεβασμό προς οτιδήποτε μας περιβάλλει κι εμείς, αναλώσιμα …

«Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον, στο μέλλον που φτιάχνετε όπως θέλετε… κι ας έχω τις συνέπειες του νόμου συνένοχο στον φόνο δε θα με έχετε» Χάρης και Πάνος Κατσιμίχας Μία φορά κι έναν καιρό ήταν ο πλανήτης Γη. Εκεί ζούσαν κάτι μικρόβια που ονομάζονταν άνθρωποι και φυσικά είχαν μικρό βίο. Η φύση τα είχε προικίσει με νου και αυτό …