Σωρεία διαβεβαιώσεων προς τους εταίρους ότι θα τηρήσουμε τις δεσμεύσεις μας αναφορικά με τα νέα μέτρα και πως τελικά θα υλοποιηθούν οι όποιες αποφάσεις που λαμβάνονται σε κυβερνητικό επίπεδο. Διαβεβαιώσεις όμως που δίδονται χωρίς την συγκατάθεση των πολιτών, που ακόμη δεν έχουν συνέλθει από το σοκ των νέων μέτρων. Την ίδια στιγμή που τα γερμανικά συνδικάτα – σε πείσμα της πολιτικής Μέρκελ – υποστηρίζουν ότι η ελληνική οικονομία συρρικνώνεται, η ανεργία ξεπερνά το 21%, οι νέοι δεν μπορούν να βρουν δουλειά και τα «όργια» λιτότητας προκαλούν ευρεία κοινωνική αναστάτωση, την στιγμή που οι γερμανοί εργαζόμενοι εκφράζουν την αλληλεγγύη τους στους Έλληνες πολίτες, αποδοκιμάζοντας την πολιτική της τρόικα προτείνοντας έναν νέο σχέδιο Μάρσαλ για την χώρα μας, μια διευρυμένη πρωτοβουλία προώθησης επενδύσεων και σχεδίων εκσυγχρονισμού, οι εγχώριοι κυβερνώντες με προεξάρχοντα τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης, Ευάγγελο Βενιζέλο, τα βλέπουν αλλιώς.
Έχοντας βάλει ως στόχο την απόλυτη εφαρμογή των όρων του νέου μνημονίου, και κυνηγώντας κατά πόδας το Eurogroup, εκφράζουν πότε αισιοδοξία και πότε απαισιοδοξία, αναλόγως των εκάστοτε κοινωνικών συνθηκών. Πράγματι, ο υπουργός Οικονομικών δήλωσε πρόσφατα με χαρακτηριστικό τρόπο ότι «ο ελληνικός λαός στέλνει στην Ευρώπη το μήνυμα πώς έκανε ήδη και θα κάνει τις θυσίες που απαιτούνται για να ανακτήσει η πατρίδα την ισότιμη θέση της στην ευρωπαϊκή οικογένεια, προστατεύοντας έτσι τις κατακτήσεις πολλών δεκαετιών. Αυτό είναι για τους Έλληνες ζήτημα εθνικής αξιοπρέπειας, αλλά και εθνική στρατηγική επιλογή στην οποία δεν αντιτάσσεται καμία άλλη ολοκληρωμένη και υπεύθυνη επιλογή».
Οι δηλώσεις αυτές περί πατριωτισμού των Ελλήνων και περί της θεώρησής τους ότι χρειάζονται συνεχείς θυσίες, ασφαλώς και δεν βρίσκουν σύμφωνους τους πολίτες. Αρκεί κανείς να ρίξει μια ματιά στις δημοσκοπήσεις και να αξιολογήσει όχι μόνο τα «δεν απαντώ», αλλά και τα μεγάλα ποσοστά απόρριψης του νέου μνημονίου και των σκληρών μέτρων που το συνοδεύουν. Αλήθεια, νε Βενιζέλο πως προστατεύονται οι κατακτήσεις δεκαετιών, όταν τα νέα μέτρα τις γκρεμίζουν συθέμελα; Πως και με ποιο τρόπο διασφαλίζονται τα εργασιακά δικαιώματα των όταν με το νέο μνημόνιο οι περικοπές στους μισθούς φθάνουν μέχρι και το 30%, αρχής γενομένης από τους πρωτοεισαχθέντες στην εργασιακή αγορά; Πως διατυπώνονται έτσι απλά ρήσεις του τύπου «με θυσίες θα έρθει ανάπτυξη και με περικοπές, ευημερία»; Ρωτήθηκαν ποτέ οι πολίτες για όλα αυτά που ο κος Βενιζέλος λαλίστατος πρεσβεύει;
Όχι, κε Βενιζέλο, η αλήθεια δεν κρύβεται πίσω από τσιτάτα και «συγκρατημένη αισιοδοξία», μη τυχόν και πάρουν τα μυαλά του κόσμου αέρα και πιστέψουν ότι βαδίζουν τον δρόμο της ανάπτυξης! Σε καμία περίπτωση, το όποιο σχέδιο για συγκράτηση των μαζών, με καθημερινές πλασματικές δηλώσεις περί οικονομικής ανάτασης σε λίγα χρόνια, δεν πρόκειται να ευοδωθεί από την στιγμή που οι ίδιοι οι πολίτες θα το ακυρώσουν στην πράξη. Οι «θυσίες» είναι μια διαδικασία που οι μόνοι που δεν την σκέφτονται είναι οι πολιτικοί και δη οι κυβερνώντες. Τα σκόρπια λόγια και οι υποσχέσεις για το αύριο που προσφέρονται αφειδώς προς τέρψιν των επιθυμούντων την νέα λιτότητα, δεν πρόκειται να βρουν καμία απήχηση στο κοινωνικό σώμα που δεν συνηγορεί σε παρόμοιες πολιτικές. Το να μεταφέρεται κάθε εβδομάδα ή ακόμη και κάθε μέρα από τα κανάλια το κλίμα φοβίας για το αν θα μας καταβληθεί ή όχι η εκάστοτε δανειακή δόση, με την χρεοκοπία να κρέμεται ως σπάθη πάνω από τα κεφάλια των πολιτών, αυτό που θα καταφέρει είναι απλά μια κοινωνική αναστάτωση όχι μόνο σε αυτούς που υφίστανται την λιτότητα, αλλά και σε αυτούς που την ασκούν.
Οι νέες δηλώσεις Βενιζέλου, λοιπόν, και οι περήφανες ρήσεις περί «θυσιών», πέφτουν επιεικώς στο κενό. Γιατί σε τελική ανάλυση, μόνοι τους τα λένε και μόνοι τους τα ακούν. Μόνοι τους μιλούν για πατριωτισμό και μόνοι τους γίνονται οι κάκιστοι μεταφραστές της επιθυμίας της κοινής γνώμης. Οι διαβεβαιώσεις πέφτουν σωρό, το ίδιο και οι υποσχέσεις για έναν καλύτερο αύριο. Η καλύτερη απάντηση όμως έρχεται από τις δημοσκοπήσεις, που καταρρακώνουν το αίσθημα της μέχρι τώρα ασφάλειας περί αυτοδυναμίας. Ο κατακερματισμός της Βουλής σε πολλά κόμματα και το ιστορικό χαμηλό του ΠΑΣΟΚ, σε συνδυασμό με την φειδωλή πριμοδότηση της ΝΔ – όσο και αν θεωρεί ο κος Σαμαράς πως ήδη κυβερνά – επιφέρουν μια θεματική ανατροπή στα μέχρι τώρα ισχύοντα δεδομένα. Και αν σκεφθεί κανείς ότι ο λαός ακόμη δεν έχει μιλήσει, η όλη ιστορία μεταβάλλεται σε θρίλερ. Όλοι στα κομματικά επιτελεία ΝΔ και ΠΑΣΟΚ βρίσκονται επί ποδός. Ξέρουν ότι το λαβείν θα είναι πενιχρό, μα αναλόγως των συνθηκών, υπεραρκετό. Ας αφήσουν λοιπόν κατά μέρος τις διαβεβαιώσεις και ας κοιτάξουν τον λαό κατάματα. Γιατί θυσίες χωρίς κόστος δεν υπάρχουν. Ούτε και ρήσεις χωρίς συνέπειες.
Φίλιππος Ζάχαρης
(phil.zaharis@gmail.com)
