Έτσι, το Σάββατο 24 Σεπτεμβρίου στήθηκε στον παραδοσιακό οικισμό τουΖλάτογκραντ ένα πανηγύρι ελληνοβουλγαρικής φιλίας, που αποτέλεσε έναακόμη βήμαγια την προσέγγιση των λαών των δύο περιοχών.
Η ελληνική αποστολή πέρα από τα περίφημα γλυκά Ξάνθης πουπεριλάμβανε, αποτελούνταν από ξανθιώτικη ορχήστρα και τους Αριστοτέλη,Γηράκη,Ευαγγελία Πεύκου, Γιώργο Αρσενίου, Χρυσούλα Συροπούλου και ΆνναΑρσενίου πουανέλαβαν χρέη χορευτών, στο διάσημο «Ζορμπά», ο οποίος ενθουσίασε τουςΒούλγαρους νεαρής ηλικίας, αλλά και τους μεγαλύτερους. Επίσης, ανάμεσαστιςδιάφορες καλλιτεχνικές γωνιές της διοργάνωσης, τη θέση τους είχαν καιοιξανθιώτες Θάνος Μαυροδής και Τριαντάφυλλος Βαΐτσης με εκθέματα trash art.
Το παρών έδωσε και ο δήμαρχος Ζλάτογκραντ Μίροσλαβ Γιαντσεφ, οοποίος δήλωσε ενθουσιασμένος από την παρουσία των ξανθιωτών και τηςελληνικήςκουλτούρας στην τοπική γιορτή.
Η ομάδα του «Κάτι Άλλο» ανέλαβε επίσης, να μυήσει τους Βούλγαρουςπαριστάμενους σε μια πρώτη αναψηλάφιση της ελληνικής γαστρονομίας καιγι’ αυτόπροσέφερε ψητές σαρδέλες και καβούρια και ψωμί με λαδορίγανη και ελιές.
Ο Στέλιος Αρσενίου, ο οποίος εντυπωσίασε τα παιδιά εμφανιζόμενος ως Gummy bear περί το μέσον τωνεκδηλώσεων και χορεύοντας μαζί τους, σημείωσε: «άξιζε να υπάρξουμε γιανασυναντηθούμε» και μίλησε για μια εξαιρετικά θερμή υποσοχή της ελληνικήςαποστολής από την πλευρά των Βουλγάρων. «Σμίξανε μαζί μας πραγματικά.Αυτή τημέρα η Ξάνθη έκανε φίλους στο γειτονικό Ζλάτογκραντ», κατέληξε.
Στο δρόμο για το Ζλάτογκραντ
Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη
να εύχεσαι να είναι μακρύς ο δρόμος.
Τους Λαιστρυγόνες, τους Κύκλωπες να γνωρίσεις…
Στη στροφή με το ανάγλυφο
του Μίθρα για το Ζλάτογκραντ
μετά τις Μέσες Θέρμες,
μην το σκέφτεσαι.
Πάρε το δρόμο κι έλα.
Να δεις νιάτα να σμίγουνε,
ν’ ανοίξουν νέους δρόμους.
Με φάρο την παράδοση,
με πίστη κι ελπίδα,
να χτίσουν για το μέλλον τους,
μια κοινή πατρίδα.
Κι όταν μετά από καιρούς θα αγκυροβολήσεις,
τον όμορφο αγώνας σου σ’ όλους να διηγείσαι.
Η Ιθάκη σου έδωσε το ταξίδι. Αυτό ήταν όλο.
Παραφράζοντας λίγο τον Καβάφη ήθελα να εκφράσω τα βιώματα πουαποκομίσαμε από την εξόρμηση στο Ζλάτογκραντ.
Στέλιος Αρσενίου
ΣΤΕΛΙΟ ΑΡΣΕΝΙΟΥ ΕΥΓΕ
Χαίρε Στέλιο.
Θέλω δημόσια με αυτήν την επιστολή μου να σου πω πόσο περήφανααισθάνομαι για το από χρόνια κοινόν «Προσανατολίζειν» και«Προβληματίζειν».
Γνωρίζω ότι ξέρεις να ζεις με τον ιδρώτα του προσώπου σου.
Γνωρίζω ότι οι πράξεις σου είναι αποτέλεσμα προσωπικού μόχθου,προσωπικής πρωτοβουλίας, προσωπικής πείρας.
Γνωρίζω ότι και σε αυτήν την αποστολή σου, ευτυχώς δεν είχες καμίασχέση με τους ιθαγενείς «καλλικρατικούς», «επιμελητηριακούς» και«ομοσπονδοιακούς», οι οποίοι συνεχίζουν να προσβάλουν την νοημοσύνη μαςκαι ναμας προκαλούν με την ανικανότητα, τη βλακεία, την απατρία και τονφιλοτομαρισμότους.
Γνωρίζω ότι δεν ανήκεις σε αυτούς τους εκλεκτούς που δεν παράγουντίποτα, και οι οποίοι βλέπουν το τόπο μας μόνο σαν αξιοποιήσιμοοικόπεδο πάνωστους νέους ανεξέλεγκτους κάθετους άξονες.
Γνωρίζω ότι δεν ζεις μέσα στην μούχλα του παρελθόντος τους, μέσα στοκενό του αέρος τους, μέσα στο σύστημά τους που είναι εκπαιδευμένο στηνανάδειξηκαι προώθηση των «κολλητών».
Γνωρίζω ότι δεν έχεις καμία σχέση με όλους αυτούς τους καλλιτέχνεςτης καταστροφής, που εκτός από μεγάλο ταλέντο«κυβίστησης-ανακυβίστησης» έχουνκαι μεγάλο στόμα,με ρητορείεςμοναδικές, που προσπαθούν να καλύψουν αναφυλαξίες καιαναποτελεσματικότητες.
Γνωρίζω ότι είσαι ενάντια σε αυτόν τον μικροκομματισμό των νάνων,άξεστων και ανίκανων, όπου οι αξίες τους μετριούνται σε τετραγωνικάστην πόλη,στην εξοχή, στην αλλοδαπή.
Γνωρίζω ότι δεν ανήκεις σε αυτήν την ρηχόμυαλη αποχαυνωμένη μάζα πουη μόνη της πρόταση-άρθρωση ήταν και είναι ο τζόγος και η «διασκέδαση»τηςσαχλαμάρας.
Γνωρίζω ότι δεν ανήκεις σε αυτόν τον θίασο της καταστροφής.
Γνωρίζω ότι δενανήκεις στοπανηγύρι της ματαιότητάς τους.
Γνωρίζω ότιελπίζεις ακόμαμέσα στην καρδιά της κρίσης, πιστεύοντας ότι το καινούργιο μπορεί ναγεννηθεί, μόνοαν αποβληθούν από τον δημόσιο βίο της πόλης όλοι όσοι συνεχίζουν ναστοιχειώνουν το παλιό.
Γνωρίζω ότιεπέλεξες ναανήκεις στην Ξάνθη της «Αργοναυτικής εκστρατείας» και όχι στην Ξάνθητου«Πελοποννησιακού πολέμου».
Γνωρίζω τέλος ότι χωρίς θυμό, χωρίς οργή, χωρίς μίσος, αλλά μευπερδιαύγεια συνεχίζεις τις επιδόσεις στο πράττειν και δημιουργείν.
Για ακόμη μια φορά ΕΥΓΕ.
Μιχάλης Σπανίδης
Εκδότης-Βιβλιοπώλης
