ψυχολόγος
Η περίοδος της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα είναι μιαπερίοδος που επιφέρει ραγδαίες αλλαγές σε ότι μέχρι σήμερα θεωρούσαμεκεκτημένοκαι αυτονόητο και έχει επηρεάσει πολλές πτυχές της ζωής μας. Ο τομέαςτηςυγείας, και συγκεκριμένα ο χώρος της απεξάρτησης, προφανώς, δεν μπορείναμείνει ανεπηρέαστος.
Αυτό, τουλάχιστον, φαίνεται και μέσα από το νομοσχέδιο τουΥπουργείου Υγείας που πρόκειται να ψηφιστεί τις προσεχείς μέρες.Σύμφωνα με τοεν λόγω νομοσχέδιο με γενικό τίτλο « Διαρθρωτικές αλλαγές στο σύστημαυγείαςκαι άλλες διατάξεις» προβλέπεται η αδειοδότηση ιδιωτικών κέντρωναπεξάρτησηςκαι η χρηματοδότησή τους από διάφορους κρατικούς πόρους, όπως γιαπαράδειγμα τοΠρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων.
Τα ιδιωτικά κέντρα απεξάρτησης δεν είναι καινούργιοφαινόμενο στη χώρα μας. Παρά τις πολλαπλές καταγγελίες που έχουν γίνει, συνεχίζουν να λειτουργούνχωρίς προδιαγραφές,χρεώνοντας μάλιστα υπέρογκα ποσά για τις υπηρεσίες που προσφέρουν με τοκράτοςνα κάνει τα στραβά μάτια, όχι τυχαία. Τώρα, ωστόσο, που η λειτουργίατουςνομιμοποιείται το κατά πόσο οι προδιαγραφές αυτές και η πάταξη τηςαισχροκέρδειας θα διασφαλίζεται είναι άγνωστο. Παράλληλα, με την κίνησηαυτήφαίνεται να συρρικνώνεται και να υποβαθμίζεται πιο πολύ από ποτέ ο δημόσιος και δωρεάν χαρακτήρας τωνκέντρωναπεξάρτησης που υπάρχουν στη χώρα. Επιπλέον, δεν είναι δύσκολο ναπαρατηρήσεικανείς το οξύμωρο της υπόθεσης: οι φορολογούμενοι πολίτες θα‘επιδοτούν’ μέσωτων φόρων τους τους επιχειρηματίες των κέντρων αυτών οι οποίοι με ταχρήματααυτά θα στήνουν τα προγράμματα απεξάρτησης και στη συνέχεια θα χρεώνουντιςυπηρεσίες τους στους πολίτες που τα έχουν ‘χρηματοδοτήσει’! Είναιαβέβαιο αν ηίδρυση των ιδιωτικών αυτών κέντρων θα οδηγήσει σε φθηνότερες καικαλύτερεςυπηρεσίες , δεδομένου ότι η διεθνής εμπειρία έχει δείξει πως τα κέντρα αυτάεξελίσσονται σε πανάκριβαπρογράμματα στα οποία λίγοι έχουν πρόσβαση (βλ. ΗΠΑ).
Είναι λόγω αδυναμίας και αδιαφορίας του κράτους να στηρίξεικαι να ενισχύσει τα δημόσια προγράμματα απεξάρτησης ή είναι μήπωςζήτημαεντατικών πιέσεων των επιχειρηματιών της απεξάρτησης προς το κράτος τογεγονόςότι προωθούνται τέτοιες πολιτικές εις βάρος των εξαρτημένων και τωνοικογενειώντους; ; Όποια απάντηση κι αν δώσει κανείς οφείλουμε να έχουμε υπόψη μαςότι ηυγεία, σωματική και ψυχική, είναι δικαίωμα και όχι προνόμιο….
