Σε ρόλο «Ιφιγένειας» η ΣΕΚΑΠ;

Τελειωμό δεν έχει εδώ και 18 μήνες το… σίριαλ της πώλησης της ΣΕΚΑΠ! Την ίδια στιγμή που η …ακριτική καπνοβιομηχανία «ψυχορραγεί» από έλλειψη ρευστότητας, χάνοντας διαρκώς μερίδια αγοράς, κάποιοι έχουν μετατρέψει το επιχειρηματικό σε πολιτικό παιχνίδι, εμπλέκοντας τη ΣΕΚΑΠ σε μια περιδίνηση όπου παραμερίζονται τα οικονομικά και επιχειρηματικά κριτήρια διακινδυνεύοντας με την παρελκυστικότητα που επιδεικνύεται στο να παρθεί μια απόφαση «να σκάσει» η εταιρεία στα χέρια τους. Πέραν τούτου η άκρα μυστικότητα που επικρατεί και ο «πέπλος μυστηρίου» που καλύπτει τις επαφές και τις κινήσεις του ειδικού εκκαθαριστή επιδεινώνουν τη κατάσταση και επιτείνουν την αγωνία των εργαζομένων και της τοπικής κοινωνίας για το μέλλον της εταιρείας.

Ουδείς βεβαίως θα θεωρούσε ενδεδειγμένο να πωληθεί η εταιρεία με …συνοπτικές ή πρόχειρες διαδικασίες χωρίς να γίνουν όλα όσα προβλέπονται μέσα από ένα διεθνή διαγωνισμό αλλά στην περίπτωση της ΣΕΚΑΠ το πράγμα έχει ξεφύγει απ’ τα όρια… και δικαίως θα μπορούσε κάποιος να πει ότι: «Όποιος δεν θέλει να ζυμώσει 18 μήνες κοσκινίζει…». Μην ξεχνάμε ότι είναι ο δεύτερος διαγωνισμός που προκηρύχτηκε μετά το «ναυάγιο» με τον Bomidala που έφτασε σχεδόν μέχρι έξω από την πόρτα της ΣΕΚΑΠ και μετά την «κοπάνησε» για αδιευκρίνιστους μέχρι στιγμής λόγους. Μην ξεχνάμε ότι είναι η τελική φάση του δεύτερου διαγωνισμού και μόνο η τουρκική εταιρεία SEBA έχει καταθέσει δεσμευτική προσφορά! Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες μας ο Ιβάν Σαββίδης έχει κάνει μια προσφορά αλλά δεν είναι δεσμευτική και επιπλέον είναι εκπρόθεσμη γεγονός που αποτελεί έρεισμα για την τουρκική εταιρεία να την προσβάλλει αν το επιθυμήσει. Και ας μην ξεχνάμε τέλος ότι αυτή είναι η τελευταία ευκαιρία να πωληθεί η ΣΕΚΑΠ καθώς αν ο διαγωνισμός κηρυχθεί άγονος τότε οι ελπίδες είναι μηδαμινές καθώς και νέος διαγωνισμός να προκηρυχθεί θα έχει περάσει ένα μεγάλο χρονικό διάστημα που θα λειτουργήσει εις βάρος της εταιρείας αλλά και για μια ΣΕΚΑΠ σε δυσχερέστερη οικονομική θέση, πνιγμένη στα χρέη, είναι αμφίβολο αν θα υπάρξει κάποιος ενδιαφερόμενος. Μοιραία λοιπόν θα επέλθει το μοιραίο!

Έγκυρες πηγές αξιολογώντας τη στάση του ειδικού εκκαθαριστή αλλά και της κυβέρνησης εκτιμούν ότι υπερισχύει η άποψη να θυσιαστεί ως «Ιφιγένεια» η ΣΕΚΑΠ παρά να πωληθεί σε τουρκική εταιρεία εξαιτίας του ότι είναι μια καπνοβιομηχανία της Ξάνθης και στην Ξάνθης υπάρχει μουσουλμανική μειονότητα. Αυτό που φοβούνται μέσα στην κυβέρνηση είναι το πολιτικό κόστος που μπορεί να έχει μια τέτοια κίνηση. Γι αυτό και κάποιοι καλά πληροφορημένοι θεωρούν ότι το ενδιαφέρον του Ιβάν Σαββίδη ήταν «πυροτέχνημα» και όχι ουσιαστικό. Κάποιοι τον έβαλαν μπροστά χωρίς ο ίδιος να ενδιαφέρεται…    

Ενδεικτικό και με πολύ καλή πληροφόρηση είναι το άρθρο του δημοσιογράφου Γιώργου Παπαχρήστου στα «ΝΕΑ» που αναδημοσιεύει (παρακάτω) και προσυπογράφει το «Ε».

«Εντυπωσιάστηκα, πρέπει να ομολογήσω, από τις γεμάτες αγάπες προσφωνήσεις Σαμαρά – Ερντογάν στην Κωνσταντινούπολη, αλλά επανήλθα μόνος μου στην πραγματικότητα σκεπτόμενος πόσα χρόνια έχω παρακολουθήσει ανάλογες φανφάρες με προδιαγεγραμμένο τέλος στην επόμενη παραβίαση του FIR Αθηνών – ήμουνα νιος και γέρασα δηλαδή…

Με αφορμή τα χθεσινά στην Κωνσταντινούπολη, λοιπόν, μεταφέρω εδώ τι πραγματικά ισχύει σχετικά με τις ελληνοτουρκικές εμπορικές σχέσεις για να ξέρουμε τι λέμε, και για να μη δημιουργούνται ελπίδες οι οποίες στην πορεία θα αποδειχθούν φρούδες.

Η Αγροτική που κατέχει την πλειοψηφία των μετοχών της συνεταιριστικής καπνοβιομηχανίας ΣΕΚΑΠ η οποία εδρεύει στην Ξάνθη, προκήρυξε δημόσιο διαγωνισμό πέρυσι τον Σεπτέμβριο προκειμένου να την ξεφορτωθεί, διότι είναι χωμένη μέχρι τον λαιμό στα χρέη (τι πρωτότυπο…). Εως εδώ καλά; Πάμε παρακάτω: από τους έξι – επτά ενδιαφερόμενους κατέληξε να παραμένει στο διαγωνισμό μία εταιρεία, η τουρκική Seba Ticaret.

Ξαφνικά, ενώ όλα εξελίσσονται ομαλά, με τον εκκαθαριστή της ΣΕΚΑΠ να προχωρεί στον διαγωνισμό, στο Μέγαρο Μαξίμου χτυπάνε καμπανάκια: η ΣΕΚΑΠ με έδρα την Ξάνθη μπορεί να περάσει σε τουρκικά χέρια; Ο Κολοκοτρώνης, ο Καραϊσκάκης, ο Νικηταράς, ο Αθανάσιος Διάκος, ο Παλαιών Πατρών Γερμανός, ο Παπαφλέσσας (μεγάλη μούρη αυτός ο τελευταίος), το τρίο «Φιλικοί» θα ρίξουν από κοινού φωτιά να μας κάψουν. Και άσε τους Καμμένους, τους Κασιδιάρηδες και όλους τους εθνολάγνους που θα διοργανώσουν τριήμερο πάρτι με την υπογραφή της σύμβασης, να το γιορτάσουν!

Αποφασίζεται να γίνουν κινήσεις-αστραπή: ο εκπρόσωπος Σίμος τρέχει να βρει τον (μ)παοκτσή Ιβάν Σαββίδη, που έχει κάνει περιουσία ως «τσιγαράς» στη Ρωσία, και του ζητάει να μετάσχει στον διαγωνισμό. Ο διευθυντής του γραφείου Σαμαρά Κ. Μπούρας επικοινωνεί με τον εκκαθαριστή της ΣΕΚΑΠ, αλλά και τον γενικό διευθυντή της Συνεταιριστικής Ενωσης (ΣΕΚΕ) Αλ. Κοντό (τον πρώην υπουργό του Καραμανλή) και τους ψιθυρίζει μερικά φωνήεντα στο αυτί. Ειδικά στον δεύτερο που κατέχει το 34% των μετοχών της ΣΕΚΑΠ.

Πού είναι τώρα η κατάσταση; Ο Σαββίδης υποβάλλει μια πρόταση, δίνει μεν περισσότερα χρήματα από τους Τούρκους, αλλά η πρόταση δεν είναι δεσμευτική. Και το σοβαρότερο, είναι και εκτός διαγωνισμού. Οι Τούρκοι απειλούν θεούς και δαίμονες αν δεν πάρουν τη ΣΕΚΑΠ και στο Μέγαρο Μαξίμου ψάχνονται να δουν πώς θα φέρουν βόλτα αυτό το αναπάντεχο φασούλι που τους έχει προκύψει στα καλά του καθουμένου. Τι προβλέπω; Οτι μάλλον θα κηρυχθεί άγονος ο διαγωνισμός. Και ό,τι θέλει ας κατεβάσει…»