Ηπροσέγγισηκαι η αποδοχή της πραγματικότητας, από τον καθένα μας, είναι από ταπλέονδύσκολα πράγματα σήμερα. Ακόμη και από το πολιτικό προσωπικό, στοσύνολό του,όπως λειτουργεί καιεκφράζεται, μαςθυμίζει το παρελθόν του, το οποίο όλοι έχουμε βαρεθεί, γιατί οι ίδιεςλογικέςκαι πρακτικές μας οδήγησαν στο γκρεμό.
Πρέπειναμιλήσουμε για τα αυτονόητα, για τη πραγματική κατάσταση στην οποίαβρισκόμαστεσήμερα. Κατά τη ταπεινή μου άποψη η πραγματικότητα λοιπόν, όσο απλοϊκάμπορώ νατην εκφράσω, είναι:
Ότανμίακυβέρνηση προϋπολογίζει, σε ένα χρόνο να εισπράξει δέκα (10) και ναπληρώσειδέκα (10), αλλά εισπράττει οχτώ (8), για να καλύψει τα δύο (2), τίπρέπει νακάνει ;
α)να βρειδανεικά
β)να εισπράξειτη διαφορά από την φοροδιαφυγή και
γ)να περικόψειαπό τις προϋπολογισθείσες πληρωμές, που έχει να κάνει.
Επειδήσήμεραδεν γίνεται ούτε το α), ούτε το β), γίνεται μόνο το γ), δηλαδήπερικόπτειμισθούς και συντάξεις. Έτσιαπλά. (Γιατη φοροδιαφυγή θα επανέλθω).
Αυτόείναι τολεγόμενο δημοσιονομικόέλλειμμα του έτους. Είναι το πρώτοέλλειμμα, από το οποίο πάσχει η χώρα μας.
Τοδεύτερο καισημαντικότερο, είναι το έλλειμμα που έχουμε σαν χώρα, στη παραγωγήπροϊόντωνκαι υπηρεσιών, δηλαδή στη παραγωγή πλούτου, ώστε αυτά που εξάγουμε ναείναιπερισσότερα από αυτά που εισάγουμε. Απεικονίζεται με αριθμούς στο λεγόμενο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγώνκάθε χώρας.
Πώςαντιμετωπίζεται αυτό το έλλειμμα ;
α)μεεπενδύσεις για παραγωγή προϊόντων και υπηρεσιών, είτε νααντικαταστήσουνεισαγόμενα προϊόντα και υπηρεσίες, είτε να εξαχθούν.
Μεδεδομένολοιπόν, ότι από τα πέντε (5) προϊόντα που καταναλώνουμε τα τέσσερα (4)είναιεισαγωγής, αυτό σημαίνει, ότι όσο περισσότερο χρήμα κυκλοφορεί στηναγορά τόσοθα μεγαλώνει το έλλειμμα αυτό.
Καιεπειδήλοιπόν οι συναλλαγές μας (του κάθε ατόμου) γίνονται με το υπερεθνικόνόμισματου ευρώ και δεν υπάρχει η δυνατότητα νομισματικής πολιτικής, ώστε ταεισαγόμενα να γίνονται ακριβότερα, το έλλειμμα αυτό θα βελτιωθεί μόνονεάνγίνει το α), το οποίο θέλει χρόνο.
Άλλως,τοέλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών, θα βελτιωθεί με τησυρρίκνωσηακόμη περισσότερο του διαθέσιμου καταναλωτικού εισοδήματός μας, δηλαδή με το μεγάλωμα της φτώχειαμας.
Αυτόείναι το δίδυμοέλλειμμα, έτσι λέγεται στην οικονομία καιόποια χώρα είχε ή έχειδίδυμο έλλειμμα, δηλαδή δημοσιονομικό έλλειμμα και έλλειμμα ισοζυγίου τρεχουσώνσυναλλαγών, ήταν καιείναι καταδικασμένη να ζήσει στη φτώχεια, μέχρι να αφυπνιστεί και ναδουλέψειγια να παράξει πλούτο.
Κατάσυνέπειακαι εάν η πολιτεία, συλλάβει τη φοροδιαφυγή θα πρέπει να διαθέσει ταχρήματα,για ενίσχυση των επενδύσεων, ώστε να επιτευχθεί ο στόχος α) και όχι ναταδιανείμει με αυξήσεις στην κατανάλωση, γιατί κάτι τέτοιο θα οδηγούσε,σε λίγαχρόνια να μην έχουμε ευρώ να συναλλασσόμαστε, μιάς και σαν κοινωνίαπροτιμούμετα εισαγόμενα προϊόντα.
Όμωςυπάρχεικαι β) στην αντιμετώπιση του ελλείμματος του ισοζυγίουτρεχουσών συναλλαγών και στηρίζεται στη συνείδηση του Έλληνακαταναλωτή, δηλαδή
β) αγοράζουμε με μανίαΕλληνικά προϊόντα.
Έγγραφα,μεταξύάλλων, σε μία δημόσια επιστολή μου προς το κίνημα των αγανακτισμένωνστις16/06/2011 «έτσιλοιπόν και επειδή βρισκόμαστε σε καθεστώς έκτακτης ανάγκης υπάρχειελπίς αρκεί αυτό το κίνημα να κατανοήσει πλήρως τηνανάγκη στην οποίαβρισκόμαστε και να αναλάβει δράσεις. Δηλαδή:
-Πρέπει να βρεθούμε, έξω από τα καταστήματα τροφίμων και μη, τασχολεία,στο δρόμο, στοσπίτι, στα σύνορα και ναδιαλαλήσουμε την ανάγκη ναπροτιμούμετα Ελληνικά προϊόντα και τους Ελληνικούς τουριστικούς προορισμούς.
-Στις επαγγελματικές οργανώσεις των εμπόρων, βιοτεχνών, βιομηχάνων, νατουςπείσουμε, ότι δεν είναι ευκαιρία τώρα να ασελγούν πάνω στα προϊόντα πουπαράγουν και διαθέτουν, ας τα κάνουν ποιοτικότερα και σε προσιτέςτιμές.»
Νομίζωότι ο καθένας από εμάς πρέπει να γίνει «αγανακτισμένος» και ναλειτουργήσειμέσα στα πλαίσια αυτά, έτσι ώστε να σώσουμε ό,τι μπορούμε.
Ξάνθη 20/10/2011
ΧρόνηςΜπαλαφούτης
Οικονομολόγος
Ελεύθεροςεπαγγελματίας
Πρ.πρόεδροςΕ.Β.Ε Ξάνθης.
