Συνοπτικά,ο Θανάσης Μουσόπουλος, μετου οποίου την υπογραφή πέρυσι κυκλοφόρησε το λεύκωμααφιέρωμαστο ΣτέφανοΙωαννίδη μετίτλο «Ένας λογοτέχνης γεννιέται», στην ομιλίατου ανέφερε τα παρακάτω στοιχεία.
«ΟΣτέφανος Ιωαννίδης (1923 – 2001) ήταν για την Ξάνθη καιγια τη Θράκη ευρύτερα πρωτοπόρος και καινοτόμοςεργάτηςτου πνεύματοςκαι του πολιτισμού.Φέτοςπου συμπληρώνονταιδέκα χρόνια από το θάνατό του ολόκληρη ηπεριφέρειά μαςοφείλουν να γνωρίσουν το έργο του και να τιμήσουντην παρουσία και προσφορά του.
Είναιπολύ σημαντικόότιέστω και μετάθάνατον αναγνωρίζεται το έργο του – όπως και άλλωνθρακιωτών και θρακιωτισσών – από το κέντρο. Στο Λεξικό ΝεοελληνικήςΛογοτεχνίας(των εκδόσεων Πατάκη) στη σελίδα 946 στο λήμμαγια το Στέφανο Ιωαννίδη του Αλέξη Ζήρα, ανάμεσαστα άλλαδιαβάζουμε:
«Υπήρξεενεργός παράγοντας στην πνευματικήκαι πολιτιστική ζωή της Ξάνθης (…) Κοινωνιστικήπεζογραφία που αντλεί τόσο από το ψυχολογικό μυθιστόρημαόσο και από τον ρεαλισμότης ηθογραφικής μαςπαράδοσης.
Παράτο πολιτικό υπόβαθρο πάνω στο οποίο διαπλέκονται οιιδέες και οι συγκρούσειςτων χαρακτήρων,η ηθική στάση του έργου του προβάλλεται ως απότοκη της αφηγηματικήςπραγματικότητας.
Παράλληλαμετις ιστορικές μελέτεςτου και τα λευκώματάτου οΙωαννίδης συνέβαλε στην ανάδειξη λιγότερο γνωστών πτυχών της τοπικήςιστορίαςτης Ξάνθης».
ΣτοΣτέφανο Ιωαννίδη, στη ζωή και στο έργο του, ηδιαλεκτική σχέση θεωρίας και πράξης, κατά πολύπλευρο τρόπο, είναιδιαρκής καιαδιάλειπτη.
Οδρόμοςπου επέλεξεστη ζωή του ήταν δρόμοςανηφορικός, γεμάτοςσυγκρούσεις μετο κατεστημένο,περισσότερο ιχνηλάτης και πρόσκοπος. Το έργο του ήτανδιέξοδος στην ανάγκη έκφρασης, αλλά περισσότερο επιβίωσης – στα δύσκολαμεταπολεμικάχρόνια.
Ποτέδεν είχε το πλέγματουεπαρχιωτισμού,ήταν πάντοτε μέσααπό τοκαθημερινόδιαχρονικός, μέσααπό τοτοπικό οικουμενικός.Ο πνευματικόςάνθρωπος μιλάγια το παντού και για το πάντοτε μέσααπό το εδώ και το τώρα.
Μέγιστηείναι η συμβολήτουΣτέφανου Ιωαννίδη στην αυτο-γνωσία μαςωςΘρακιωτών μετην έκδοση το 1960 του περιοδικού «Θρακικά Χρονικά», πουαποτελεί το βασικό πυρήνα της Θρακογνωσίας στον τόπο μας.
Τοενδιαφέρον του Στέφανου Ιωαννίδη για την ιστορία τηςΞάνθης και της Θράκης τοποθετείται από πολύ παλιά. Ήδη από το 1958αρχίζει ναδημοσιεύειτους καρπούς των ιστορικών, λαογραφικών καιφιλολογικών του αναδιφήσεων.
ΟΣτέφανος Ιωαννίδης εκτός από ιστορικά και φιλολογικά κείμενα,παρουσίασε κατά καιρούς απόψεις για διάφορα επίκαιραή διαχρονικά θέματατης Ξάνθης, της Θράκης,της επαρχίας γενικότερα, της Ελλάδας. Με θάρρος, σαφήνεια καιευθυκρισίαδιατυπώνει τις θέσεις του.
Έχωτην πεποίθηση ότι το ‘μόνοντης ζωής του ταξίδιον’ ήταν το ένδον πέταγμα,πουεκφράστηκε μετα ημερολόγια,τα ποιήματα,τις ζωγραφιές, τα διαβάσματα,της εφηβικής και μετεφηβικήςπεριόδου. Όλο το έργο του είναι ο ήχος αυτού του απραγματοποίητουπετάγματος.
Εδώστη Θράκη, καθώς το μέλλοντης συναρτάται μετην αυτογνωσία, τοναυτοκαθορισμόκαι την πολιτιστική συγκρότηση, η παρουσία όλων τωνσυγχρόνων εργατών του πνεύματος,αποτελείπροϋπόθεση sine qua non για την ανάπτυξή της. Κυρίαρχος σ’ αυτήν τηνπορείαείναι ο ρόλος τουΣτέφανου Ιωαννίδη».
