elenidfn@yahoo.com
Ούτε η κρίση, ούτε τα περιορισμένα οικονομικά, ούτε οποιαδήποτε άλληδικαιολογία μπορεί να σταθεί αναφορικά με το αδιάφορο και ανεύθυνοπρόσωπο πουδείχνει η Ξάνθη στα Άτομα με Ειδικές Ανάγκες. Οι διεκδικήσεις τωντυφλών καιτων ατόμων με κινητικά προβλήματα επανέρχονται ανά τακτά διαστήματαστηνεπικαιρότητα, αλλά βυθίζονται πάλι στη λήθη και την αφάνεια τηςταλαιπωρίας πουμοιράζονται αυτοί οι συμπολίτες μας και επανέρχεται με διθυράμβους μόνοσεπεριπτώσεις Παγκόσμιων Ημερών, αθλητικών ή καλλιτεχνικών διακρίσεων ήμέσα απότις κινητοποιήσεις που οι ίδιοι διοργανώνουν, όταν ο «κόμπος πια φτάνειστοχτένι». Κι όμως, το πρόσωπο της Ξάνθης δεν αλλάζει απέναντι στα ΑμΕΑτης πόλης,που όχι μόνο δεν ανοίγει την αγκαλιά της, αλλά τοποθετεί συνεχώςεμπόδιαανευθυνότητας, αδιαφορίας και εγκληματικής ασυνειδησίας.
Αποκλεισμένα από τις μεταφορές τα άτομα με κινητικά προβλήματα
Υπ.αριθμ. 1 πρόβλημα για άτομα με κινητικά προβλήματα και τυφλούςαποτελεί η προσβασιμότητα. Τα τραπεζάκια σε πεζοδρόμους και ειδικούςδιαδρόμουςδιέλευσης, τα παράνομα παρκαρισμένα αυτοκίνητα και μηχανάκια, μπορείγια τουςαρτιμελείς να περιορίζονται σε μία παράκαμψη και το μουρμούρισμα μιαβρισιάς,αλλά για τα ΑμΕΑ οδηγεί σε αποκλεισμό από την κυκλοφορίας. «Δεν είναιμόνο ταΑμΕΑ, είναι και μητέρες με καροτσάκι, ηλικιωμένοι με το μπαστούνι τους», σημειώνει ο πρόεδροςτων ΑμΕΑ Ξάνθηςκ. Κώστας Αμοιρίδης, τονίζοντας ότι: «για να σταματήσει αυτό τοφαινόμενοπρέπει να συνυπάρχει η σωστή αστυνόμευση από τη Δημοτική Αστυνομία σεσυνδυασμόμε τη συνειδητοποίηση των συμπολιτών».
Ο κ. Αμοιρίδης θίγει ακόμη το θέμα της προσβασιμότητας στακαταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος, τις ράμπες στα πεζοδρόμια καιταδημόσια κτίρια. «Στα τελευταία έχει υπάρξει βελτίωση και τα περισσότεραείναιπροσβάσιμα, εκτός από το δήμο και βέβαια το Επιμελητήριο που είναι γιαεμάς τομεγάλο «αγκάθι». Δε μπορούμε να συμμετέχουμε και να παρεμβαίνουμε σεσυνέδρια ήημερίδες ακριβώς γι’ αυτό το λόγο». Όσον αφορά στα μαγαζιά εστίασης, τοδημοτικόσυμβούλιο είχε πάρει απόφαση το 1999 να θέσει ως προϋπόθεση στηναδειοδότησητων καταστημάτων την πρόβλεψη για προσβασιμότητα ΑμΕΑ, αλλά αυτή η«καλήπρόθεση» έμεινε μόνο στα χαρτιά. «Δεν τηρήθηκε ποτέ και γι’ αυτό οιεπιλογέςστην Ξάνθη είναι πολύ περιορισμένες. Ποιος θα πήγαινε σ’ ένα μαγαζίόπου νιώθειανεπιθύμητος;», αναρωτιέται ο πρόεδρος του συλλόγου. Όσο για τιςράμπες, οίδιος σχολιάζει ότι στην Βασ. Κωνσταντίνου κάποιες είναι πολύ απότομες(5-6 απότις 15), αλλά δείχνουν επιείκεια, καθώς ήταν από τις πρώτες πουφτιάχτηκαν.
Και βέβαια, το πάγιο σοβαρό επιπλέον πρόβλημα για τα άτομα μεκινητικά προβλήματα είναι οι μεταφορές. Τα υπεραστικά λεωφορεία είναι«απόρθητα», ενώ το ίδιο ισχύει και για τα αστικά. «Σε 1 ή 2, όπως μουέχουν πειυπάρχει ειδική είσοδος με ράμπα για ΑμΕΑ, αλλά οι οδηγοί δεν τηνανοίγουν», μαςεξηγεί ο κ. Αμοιρίδης, σχολιάζοντας ότι ειδικά στις μεγάλες πόλεις οιοδηγοίπου δεν ανοίγουν τη ράμπα … λόγω… βαρεμάρας θα έπρεπε να τιμωρούνται.Έτσι, ταΑμΕΑ μόνη λύση μετακίνησης στην πόλη έχουν το ιδιωτικό αυτοκίνητο.Μέχρι τώραχρησιμοποιούσαν το ειδικά διαμορφωμένο αυτοκίνητο που τους παραχώρησε οδήμος,αλλά από τότε που κόπηκαν οι επιδοτήσεις, δεν μπορεί ο σύλλογος τωνΑμΕΑ ναπληρώνει οδηγό και υπάλληλο, και έτσι όπως έχει διαμορφωθεί η κατάστασηοδηγόςτου δήμου έχει αναλάβει μόνο τη μεταφορά των μαθητών στο σχολείο. Οπρόεδροςμας ενημερώνει ακόμη ότι, ελλείψει οποιασδήποτε δυνατότητας μετακίνησηςμε ΜΜΜ,ο σύλλογος έχει έρθει σε επαφή με τον πρόεδρο των ταξί για να συζητηθείη αγοράταξί ειδικά διαμορφωμένου για την εξυπηρέτηση των ΑμΕΑ. «Καταρχάς οπρόεδροςείναι θετικός. Αντιλαμβανόμαστε κι εμείς τα οικονομικά προβλήματα, αλλάθαπρόκειται για ένα ταξί με τακτική πελατεία κι εμείς άλλωστε δε ζητάμεπρονομιακή τιμή ενώ τονίζουμε ότι η συνεργασία μαζί μας θα είναιδεδομένη»,επισημαίνει ο κ. Αμοιρίδης.
Τέλος, ο ίδιος σχολιάζει ως «κορυφή του παγόβουνου» τις δυσκολίεςμετακίνησης στην Παλιά Πόλη, απ’ όπου τα 180 περίπου άτομα με κινητικάπροβλήματα, όπως και επισκέπτες με Ειδικές Ανάγκες και τα άλλα ΑμΕΑ τηςπόληςθεωρούνται αποκλεισμένα. «Δε λέμε όχι στα τραπεζάκια, κι εμάς μαςαρέσουν, αλλάνα διατηρείται ο σεβασμός γιατί το μπαλάκι της κοινωνικής ευαισθησίαςδεμετριέται σε χρήμα»
Κομοτηνή και Αλεξανδρούπολη έχουν περισσότερες υποδομές. Πολύπίσω η Ξάνθη
Το θέμα της προσβασιμότητας θέτει και η πρόεδρος της ΠεριφερειακήςΈνωσης Τυφλών Θράκης κ. Ελένη Αλατά, η οποία μιλά με λόγια πικρίας καιαγανάκτησης για τον τρόπο με τον οποίο οι συμπολίτες αντιμετωπίζουντουςδρόμους διέλευσης των τυφλών. Τραπεζοκαθίσματα, παράνομα παρκαρισμένααυτοκίνητα και μηχανάκια που αφήνουμε για «5 λεπτά» επάνω στη ράμπααποθαρρύνουν μια μετακίνηση ή μια βόλτα των τυφλών. «Απόρθητα» είναικαι τακαταστήματα, αλλά και κάποια δημόσια κτίρια. «Ο τυφλός δε μπορεί ναπάει στοδήμαρχο, να μιλήσει, να παραπονεθεί, να του σφίξει το χέρι», σημειώνειη κ.Αλατά. Έχοντας πολύπλευρη εικόνα από όλη την περιοχή της Θράκης ηπρόεδροςδιαπιστώνει ότι η Ξάνθη είναι εντυπωσιακά πίσω σε θέματα ΑμΕΑ. «Λείπουνοιειδικές υποδομές, ηχητικά φανάρια, στάσεις και λεωφορεία. Στην Κομοτηνήκαι τηνΑλεξανδρούπολη έχει βελτιωθεί η κατάσταση», προσθέτει η κ. Αλατά, θέτοντας στην επιφάνεια και το θέμαμελών τηςΠανελλήνιας Ένωσης Τυφλών που έχουν εκφράσει την επιθυμία ναεπισκεφθούν την πόλημας, αλλά η απουσία οποιασδήποτε πρόβλεψης για τα ΑμΕΑ συνιστάαπαγορευτικόπαράγοντα. «Στη Θεσσαλονίκη κυκλοφορούμε άνετα», λέει με νόημα η ίδια.Επεξηγώντας τη στάση της Ένωσης απέναντι στα θέματα των Τυφλών η κ.Αλατάυποστηρίζει: «Δεν απαιτούμε σεβασμό, αλλά το αυτονόητο, ίσα δικαιώματα.Ξέρουμεότι η ζωή έχει αλλάξει, ότι οι παλιές μας πόλεις δε μπορούν ναπροσαρμοστούνεύκολα. Ωστόσο, δρόμοι υπάρχουν για όλους κι εμείς αναζητούμε το δικόμας».Σημειώνουμε ότι η Ένωση της Ξάνθης αριθμεί πάνω από 300 μέλη, από ταοποία τα120 κατοικούν στην Ξάνθη.
Τέλος, η κ. Αλατά μας πληροφορεί ότι με μεγάλη συμμετοχή και απόεκπαιδευτικούς και από μαθητές ΑμΕΑ ξεκίνησαν την 1ηΦεβρουαρίουμαθήματα ανάγνωσης και γραφής Brailleκαι νοηματικής σε Ξάνθη και Αλεξανδρούπολη. «Αυτή τη δυνατότητα τηβιώνουν σαν«πολυτέλεια» οι τυφλοί ή τα άτομα με περιορισμένη όραση που ούτως ήάλλως είναιεσωστρεφή και νιώθουν περιθωριοποιημένα. Παράλληλα, αυτό πουεισπράττουμε είναιότι και οι εκπαιδευτικοί που παίρνουν την πιστοποίηση νιώθουνυπερήφανοι».