elenidfn@yahoo.com
Ένα όνειρο του ξανθιώτη ΜιχάληΔερμετζόπουλου συνυφασμένο με την αγάπη για τη φύση, την πόλη και ταανέμελαπαιδικά βιώματα, μετουσιώθηκε σε πηγή έμπνευσης για τα μέλη του ΔικτύουΛόγουκαι Πράξης, που τελικά 11 μήνες μετά τη σύλληψη των εργασιών οδήγησεστηνεπιτέλεση ενός θαύματος, μιας συμμετοχικής προσπάθειας με εργαλείο τονεθελοντισμό και την ικανοποίηση της προσφοράς. Σχεδόν έτοιμο είναι το«Μονοπάτιτης Ζωής», το θεατράκι του Δικτύου Λόγου και Πράξης, στην περιοχή«Νησάκι»,όπου άλλοτε ήταν ένας χώρος παρατημένος και απομονωμένος. Σήμερα, ηεικόνα τουέχει αλλάξει εκπληκτικά, φιλοξενεί ένα πετρόχτιστο θεατράκι κι έναδρόμοπεριπάτου «πνιγμένο» στις μοσχοβολιές από τις τριανταφυλλιές.
Μια κοινή προσπάθεια, ένα δώροσε όλη την Ξάνθη
Περίπου 50 άνθρωποι συνεργάστηκανπροκειμένου να αναπλαστεί ο χώρος. Άλλοι πρόσφεραν σε υλικά και άλλοιστηνκατασκευή και την τέχνη. Η ιδέα του κ. Μιχάλη Δερμετζόπουλου,μεταφέρθηκε μέσωτου κ. Γιώργου Κωτούλα στο νεοσύστατο τότε Δίκτυο Λόγου και Πράξης, που«αγκαλιάστηκε» και υποστηρίχτηκε οδηγώντας στην πλήρη αξιοποίηση μιαςπανέμορφηςγωνιάς της Ξάνθης.
Το θεατράκι είναι χωρητικότηταςπερίπου 170 ατόμων και θα προσφέρεται για εκδηλώσεις, συναυλίες,μοναχικές καιομαδικές δραστηριότητες και για θερινό σινεμά. Την καλλιτεχνικήεπιμέλεια τουχώρου είχε ο κ. Θάνος Μαυρουδής που συντρόφευσε με μοντέρνα γλυπτά απόμέταλλοτην είσοδο, την περιπλάνηση και το χώρο που βρίσκεται το θεατράκι. Μίασύνθεσητου Μάνου Χατζιδάκι με φόντο το νομό της Ξάνθης βρίσκεται σε περίοπτηθέση, ενώδημιουργία της ίδιας τεχνοτροπίας απεικονίζει το έμβλημα του δήμουΞάνθης.Δίπλα της ο κ. Δερμετζόπουλος τοποθέτησε το Γρύπα, το σύμβολο τουΔικτύου Λόγουκαι Πράξης.
Στο μονοπάτι που ακολουθεί τονπαλιό μυλοάβλακα, παράλληλα με το ποτάμι φυτεύτηκαν 500 δέντρα και 100τριανταφυλλιές που ποτίζονται με σταγονίδια. Κοντά στην είσοδο έχειτοποθετηθείμία βρύση, ενώ ο φωτισμός έχει ολοκληρωθεί στο θεατράκι και εκκρεμείμόνο ηηλεκτρολογική εγκατάσταση στο μονοπάτι.
Μια πραγματική ιστορία αγάπης«αναβιώνει» στον «εξώστη»
Μία πραγματική ιστορία αγάπηςαναβιώνει στο χώρο του θεάτρου μέσα από την καλλιτεχνική «ματιά» τουΘάνουΜαυρουδή, ο οποίος ανέλαβε να τη «διηγηθεί» και να την παρουσιάσει σανσκηνέςαπό καρέ-καρέ. Πρόκειται για την κόρη γνωστού καπνοβιομήχανου τηςπεριοχής πουπερί το 1930 ερωτεύτηκε ένα νεαρό, αλλά συνάντησε την άρνηση του πατέρατης νασυναινέσει στην τέλεση του γάμου αυτού. Τότε οι δύο νέοι κλέφτηκαν καιπήγανστο μοναστήρι της Παναγίας για να παντρευτούν, αλλά και πάλιαντιμετώπισαν τηνάρνηση των μοναχών να τους ενώσουν με τα αιώνια δεσμά. Ο πόνος και ηαπόγνωσηοδήγησαν τη νεαρή κοπέλα στην άκρη του γκρεμού, όπου πήδηξε για ναβάλει ένατέλος στο μαρτύριο. Τότε ο ερωτευμένος νέος την πήρε στα χέρια του,χωρίς ναέχει ακόμη ξεψυχήσει, την έφερε στην πόλη, όπου και άφησε την τελευταίατηςπνοή. Έπειτα δικάστηκε και αθωώθηκε για το θάνατο της αγαπημένης τουκαιλέγεται ότι οι γυναίκες πήγαιναν συχνά κοντά τους για να κρυφοκοιτάξουνγιαποιον άντρα η κόρη του καπνοβιομήχανου είχε βάλει τέλος στη ζωή της. Ηιστορίαεκτυλίσσεται με μεταλλικά γλυπτά μέσα σε προθήκες στο επάνω μέρος τουθεάτρου,ενώ η ιστορία θα γίνει τραγούδι και θα περιληφθεί σε βιβλιαράκι πουετοιμάζουντα μέλη του Δικτύου. Αντί για τα αληθινά ονόματα των νέων, επιλέγουν νατουςδώσουν τα ονόματα: Ξάνθος και Ξανθίππη.
Ένας χώρος πνευματικήςαναψυχής και εφαλτήριο για νέες ιδέες
Ο κ. Γιώργος Κωτούλας μαςενημέρωσε ότι η ανάπλαση του χώρου θα παρουσιαστεί και επισήμως, ώστενα γίνειευρέως γνωστή η διάθεση, το μεράκι και η υπομονή που απαιτήθηκε για ναστηθείαυτό το «όνειρο» και περιορίστηκε μόνο να πει ότι: «η καλύτερη αμοιβήγια εμάςείναι να το παραδώσουμε στους ξανθιώτες για να το χαίρονται. Να είμαστεγεροίνα ονειρευόμαστε , να φτιάξουμε κι άλλα πράγματα, που θα αντανακλούντην αγάπηγια προσφορά όλων των εθελοντών. Για εμάς, η αίσθηση που μένει είναιότιβοηθώντας το όνειρο ενός ανθρώπου, αυτό βοήθησε τελικά το δικό μαςόνειρο».
Γι’ αυτή την μοναδική συνεργασίαπου αναπτύχθηκε μίλησε και ο Θανάσης Μουσόπουλος, σημειώνοντας: «υπήρχεμίασυνεργασία ανθρώπων διαφορετικών που αυτοστρατεύτηκαν στηνπραγματοποίηση ενόςονείρου. Όλοι είμαστε ισότιμοι και στις ιδέες και στις πράξεις. Οκαθένας κάνειό,τι μπορεί. Αυτή η προσπάθεια οδήγησε στη δημιουργία ενός χώρουπνευματικήςαναψυχής και ανάτασης. Από δω και πέρα απαιτείται προσοχή στη διατήρησητουχώρου». Όσον αφορά στη δραστηριοποίηση του Δικτύου Λόγου και πράξης σεαυτή την«αποστολή», ο ίδιος προσθέτει: «Το ‘μονοπάτι της ζωής’ είναι μόνο έναςκλάδοςτου Δικτύου. Θα ήταν λάθος να ταυτίσουμε το Δίκτυο με ένα και μόνοέργο.Προβληματιζόμαστε και ψαχνόμαστε ώστε το κάθε βήμα να είναι μελετημένογιατίό,τι γίνεται δεν ξε-γίνεται. Οι καιροί επιβάλλουν τη συμμετοχικήδημοκρατίαστην καθημερινότητα και τα θέματα ποιότητας ζωής».
Πράγματι, η συνεργασία πουαναπτύχθηκε είναι μία απόδειξη ότι οι ιδέες για να γίνουν πράξη θέλουνμεράκι,προσπάθεια και αληθινούς εθελοντές. Όμως, για να μπορούμε νααπολαύσουμε αυτότο στολίδι της πόλης μας θα πρέπει το σύνολο των ξανθιωτών να αναλάβουννα τοσυντηρήσουν και να το προστατέψουν με το ζήλο που συνόδευσε τη γέννησήτου.
