Ο θάνατός σου, η ζωή μου
Ώρες-ώρες περπατώντας στους διαδρόμους του σχολείου ονειρεύομαι. Το ίδιο και προχθές. Αλλά η ονειροπόλησή μου διακόπηκε απότομα. “Ναι σιγά μην τα κατάφερνες! Καθόλου δεν αξίζεις!”. Λέξεις που έβγαιναν από το στόμα του 14χρονου Ανέστη. Χαμπάρι δεν είχε πάρει πως ήμουν μισό μέτρο πίσω του. Μου φάνηκε όμως τόσο έντονα αναγκαίο για αυτόν να εκτοξεύσει τα λόγια του προς τη Σεβγκιούλ, …