Στην πόλη με τα 1000 χρώματα, άρχισαν οι συνεννοήσεις των αρχόντων για τον εορταστικό της διάκοσμο. Από που θα είναι το έλατο με τα λαμπιόνια, που θα στηθεί η Γειτονιά του Άη – Βασίλη χωρίς να συνδυάζεται με το Λύκειο των Ελληνίδων εφέτος, το καρουζέλ, τα ξωτικά, τα καρκαντζέλια, ο… τραχανάς γενικά.
Το σιντριβάνι παρά τις υπογραφές των μελών του ΠΑΚΕΘΡΑ και τη δέσμευση του Δήμαρχου εξακολουθεί να είναι στη θέση του. Μολαταύτα η γωνιά εκείνη αποκτά ζωή.
Στο πιθάρι πίσω από το σιντριβάνι ένας μπακλαβατζής θα μας θυμίζει το Διογένη τον Κυνικό, τον φιλόσοφο που είχε σαν κατοικία κάποια πανομοιότυπη κατασκευή και γύριζε την Αθήνα κρατώντας μέρα και νύχτα ένα αναμμένο φανάρι. Κατά καιρούς, πότε στο καρναβάλι, πότε στις γιορτές παλιάς πόλης, πότε… προεκλογικά, ιδιαίτερα τότε, βλέπουμε εκεί το μπακλαβατζή με το φανάρι. Με ένα πρόσθετο εξοπλισμό. Εφαρμόζει στο κεφάλι ένα φάρο σαν εκείνο που έχουν τα περιπολικά και ρυθμίζει τη στάση των λεωφορείων όταν μπαίνουν στην πόλη με τα 1000 χρώματα ένα πίσω από το άλλο.
Ο μπακλαβατζής με το πιθάρι μπροστά και οι επισκέπτες περιφέρονται ύστερα τα αξιοθέατα της πόλης. Ξεκινάνε από το μουσείο καπνού, απέναντι από το πολυδύναμο αθλητικό κέντρο «Φίλιππος Αμοιρίδης».
Έδρα των 2 μεγαλύτερων εργοστασίων επεξεργασίας καπνού στα Βαλκάνια η πόλη, της ΣΕΚΑΠ και της ΣΕΚΕ θα ήταν αδιανόητο να μην έχει μουσείο καπνού. Μια καπναποθήκη καλοβαμμένη το στεγάζει. Είναι πάντοτε κλειστό. Βγάζουν τις απαραίτητες selfies και φεύγουν.
Έρχονται στον πολυχώρο σκέψης «ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ». Ανακαινισμένο, εμβαπτισμένο σε προγράμματα και προγράμματα το αρχοντικό που γεννήθηκε το 1925 ο ΜΑΝΟΣ είναι κι αυτό κλειστό. Βγάζουν τις απαραίτητες selfies και φεύγουν. Σταματάνε έξω από το παλιό Δημαρχείο. Τη χρονιά που γεννήθηκε ο ΜΑΝΟΣ, ο Δήμος αγόρασε εκείνο το αρχοντικό με 600 λίρες.
Με υψωμένο το φανάρι ο μπακλαβατζής εξηγεί στους επισκέπτες πως για κάποιες δεκαετίες στο Δημοτικό Συμβούλιο της ΞΑΝΘΗΣ δεν υπήρχε αντιπολίτευση, διότι οι αντιπολιτευόμενοι έπαιρναν δ ο υ λ ί τ σ ε ς από το Δήμο. Με άλλα λόγια ήταν βασιλικότεροι του βασιλέως. Έτσι, φτάσαμε εδώ που φτάσαμε. Βγάζουν τις απαραίτητες selfies και φεύγουν. Τα ίδια στο κολυμβητήριο. Τα ίδια στο Δημοτικό πάρκινκ.
Ευτυχώς το Λαογραφικό είναι ανοιχτό χάρη στη ΦΕΞ και τον Πασχάλη Ξανθόπουλο. Ευτυχώς το παζάρι γίνεται κάθε Σάββατο. Θέλουμε κάποια γνωμικά, σοφές κουβέντες σαν εκείνες του Διογένη λένε οι επισκέπτες στο μπακλαβατζή.
«Κατά λάθος…σωστό» έλεγε ο Αρτέμης Κετσελίδης. «Αμαρτία από το Θεό. Κοτζάμ παιδιά χαζά» έλεγε ο τυφλός μαθηματικός Μίλτος. «Μον΄ για τα παναήρια είμαστε» έλεγε ο Νίκος Παταγιάννης. Βγαίνουν οι απαραίτητες selfies και… η ζωή τραβά την ανηφόρα.
Στέλιος Αρσενίου
