Δε μπορώ ν’ αναπνεύσω
Εβραίος: Καραγκιόζη, Καραγκιοζαρίνο.
Καραγκιόζης: Κατάλαβα, Σολωμέ. Νέες δουλειές.
Εβραίος: Καραγκιοζαρίνο, νέα λιούρια, νέες λίρες.
Καραγκιόζης: Τι μαγαζί θα ανοίξεις πάλι;
Εβραίος: Καραγκιοζαρίνο, εισαγωγαί-εξαγωγαί.
Καραγκιόζης: Τι να εξάγουμε; Δεν έχουμε τίποτα.
Εβραίος: Έχουμε, πώς δεν έχουμε.
Καραγκιόζης: Τι έχουμε και δεν το ξέρω; Αφού δεν παράγουμε τίποτα.
Εβραίος: Παράγουμε, Καραγκιοζαρίνο, και μας περισσεύουν.
Καραγκιόζης: Τι μας περισσεύει;
Εβραίος: Καραγκιόζη, κλείσαν όλα τα καφενεία.
Καραγκιόζης: Το ξέρω, Σολωμέ.
Εβραίος: Ε θα εξάγουμε τα σέικερ που έφτιαχναν τον φραπέ.
Καραγκιόζης: Πού θα τα εξάγουμε;
Εβραίος: Στην Αμερική.
Καραγκιόζης: Και τι θα χτυπάνε;
Εβραίος: Θα χτυπάνε τους μαύρους, τους άσπρους, τους κίτρινους.
Καραγκιόζης: Γιατί τώρα με τι τους χτυπάνε;
Εβραίος: Όλους με τέιζερ.
Καραγκιόζης: Και τέζα;
Εβραίος: Ναι Καραγκιοζαρίνο.
Καραγκιόζης: Και τι θα εισάγουμε;
Εβραίος: Θα εισάγουμε τέιζερ που δεν έχουμε.
Καραγκιόζης: Μα είναι παλιάς τεχνολογίας.
Εβραίος: Έτσι γίνεται Καραγκιόζη. Ό,τι όπλο παλιώνει στην Αμερική, το παίρνουμε εμείς.
Καραγκιόζης: Κι εγώ τι να κάνω;
Εβραίος: Να βάλεις τα παιδιά σου να μαζέψουν σέικερ και να μου τα φέρουν.
Καραγκιόζης: Τι, θα τα κλέψουν;
Εβραίος: Όχι θα ανοίξουν τα κλειστά καφενεία και θα τα πάρουν.
Καραγκιόζης: Επιτρέπεται; Έχει τέτοιο κωδικό το παρακράτος;
Εβραίος: Ό,τι μαγαζί ανοίγει καλό είναι, Καραγκιοζαρίνο.
