Από καθηγήτρια φιλόλογο που εκφράζει την άποψή της
Επιστολή από την «παρέλαση» στη Νέα Φιλαδέλφεια για την 28η Οκτωβρίου 1940
Από την φιλόλογο στο 3ο Γυμνάσιο Ξάνθης κυρία Ιωάννα Καλού, λάβαμε επιστολή με αφορμή το συμβάν κατά τη διάρκεια της Μαθητικής παρέλασης της 28ης Οκτωβρίου στη Νέα Φιλαδέλφεια Αττικής.
Το κείμενο:
Απ’ το Shell Scock των στρατιωτών του Α΄Παγκοσμίου Πολέμου και το «The Ministry of Silly Walks» των Monty Python μέχρι την παρέμβαση – εισβολή των κοριτσιών στην παρέλαση της Ν. Φιλάδέλφειας και τη δημοσιοποίηση του κειμένου – μανιφέστου όπου εξηγούν τα κίνητρα της πράξης τους…
Πράγματι ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν πολύ οδυνηρός για τους στρατιώτες που για πρώτη φορά στην ιστορία έγινε μαζική χρήση σύγχρονων και εξαιρετικά καταστροφικών όπλων. Η φύση του πολέμου που άλλαζε τους οδήγησε σε νευρικό κλονισμό, αυτό που σήμερα ονομάζεται μετατραυματικό στρες. Τα συμπτώματα μπορεί να ήταν από αϋπνία, άγχος και κατάθλιψη ενώ στις περισσότερες περιπτώσεις το σοκ σωματοποιούνταν κιόλας, με πολλούς βετεράνους να αντιμετωπίζουν κινητικά προβλήματα σε βαθμό που τους καθιστούσε ανάπηρους. Έπασχαν από ακαμψία της σπονδυλικής στήλης και των άκρων, τρέμουλο και σπαστικότητα, μέχρι και ολική παράλυση. Σ’ ένα σκετς τεσσάρων λεπτών οι Monty Python εκφράζουν έναν έντονο αντιμιλιταρισμό, αφού ο άνθρωπος στους πολέμους μετατρέπεται σε μια αναλώσιμη ύλη, που απλώς ανατροφοδοτεί την πολεμική μηχανή.
Όμως η Ελλάδα δεν υπήρξε μιλιταριστική χώρα, δεν διάλεξε τον πόλεμο από πολεμολαγνεία, καθώς δεν της δόθηκε δυνατότητα επιλογής, της επετέθησαν δυνάμεις πολύ ανώτερες σε στρατιωτικό υλικό και αμύνθηκε για τη δική της ελευθερία και εδαφική ακεραιότητα, καθώς και για την ελευθερία όλου του κόσμου ( Καθυστέρησε την επιχείρηση Μπαρμπαρόσα, με αποτέλεσμα οι Γερμανοί να βρεθούν αντιμέτωποι με τον βαρύτατο ρωσικό χειμώνα, και με τη μάχη της Κρήτης ανάγκασε τον Χίτλερ ν’ αναβάλει την κατάληψη της Κύπρου και την ταχύτατη διείσδυση των Γερμανών στη Βόρεια Αφρική ).
Επίσης, η αρχή του “μανιφέστου”, ότι η υπεράσπιση της ελευθερίας δεν έχει καμία σχέση με τον πατριωτισμό, συνιστά αυθαίρετο ψευδοαξίωμα και λογική ανακολουθία, αφού ο πατριωτισμός και η αληθινή αγάπη προς την πατρίδα οδήγησαν τον ελληνικό λαό στην υπεράσπιση της ελευθερίας, και της δικής τους και της παγκόσμιας. Άρα, η πράξη των κοριτσιών αυτών έχει ως ιδεολογική της βάση την άγνοια της Ιστορίας, την εθελοτύφλωση ή την επιλεκτική της χρήση, και ως εκ τούτου αυτοαναιρείται. Όσο για το επιχείρημα ότι η επέμβαση αυτή είναι κάτι σαν καλλιτεχνικό δρώμενο, “κάτι σαν παιχνίδι”, έχω να πω ότι η παρέλαση δεν είναι παιχνίδι, είναι ένα δρώμενο απόδοσης τιμής και ευγνωμοσύνης σε ανθρώπους που αγωνίστηκαν αυτοπροαιρέτως, για να ορίζουμε εμείς αυτή τη γη που πατάμε. Το να μην τις πείθουν οι αυθεντικά πατριωτικές ιδέες και αξίες – με όλη την αγνότητα και την ποιότητα του αυθεντικού πατριωτισμού-, αυτό είναι αναντίρρητο και αναφαίρετο δικαίωμά τους, όμως το γεγονός ότι παρεισέφρησαν αιφνιδιαστικά και με το ζόρι σε μια εκδήλωση που δεν τους ανήκει, ως χώρος έκφρασης των ιδεών τους, αυτό δε συνιστά ελευθερία, αλλά έναν ιδιότυπο και συγκαλυμμένο φασισμό, εξίσου εν δυνάμει επικίνδυνο με τα “καλούπια” που επιθυμούν, υποτίθεται, να σπάσουν, γιατί έτσι δημιουργούν άλλα καλούπια, άλλες φυλακές του μυαλού και της συνείδησης, την επιβολή των ιδεών των ιδεών τους με θράσος και αυταρχισμό διαφορετικής μορφής, καθώς υπάρχει μια πάρα πολύ λεπτή γραμμή, που διακρίνει το θάρρος και το δυναμισμό από το θράσος και την αυτοπροβολή. Μια πολύ λεπτή διαχωριστική γραμμή από την επανάσταση μέχρι την “Ύβριν”.
Όσον αφορά την Αριστεία και την τοποθέτηση σας ότι πόρρω απέχετε από τους αρίστους, τους κανονικούς και τους προβλέψιμους, θα μπορούσατε το δρώμενο αυτό να το κάνετε στο τέλος της παρέλασης, αλλά εσείς καπηλευτήκατε τον αγώνα αυτών των αρίστων, που λύγισε η ράχη τους πάνω στα Γράμματα, για να φτάσουν σ’ αυτήν την ιερή στιγμή, να σηκώσουν την ελληνική σημαία. Ένα ξέρω εγώ ως άνθρωπος νοήμων, αίμα που δεν έχυσες Εσύ ο ίδιος, δε δικαιούσαι να το χλευάσεις, αγώνες που δε μπορείς να κάνεις, δε δικαιούσαι να τους ισοπεδώσεις, κι άμα έχεις κατά νου να κάμεις επανάσταση, να ‘χεις τα κότσια να βγεις μπροστά και να δηλώσεις την ταυτότητά σου, όχι να κρυφτείς δειλός και ρίψασπις.
Δεν έχουμε καμία λαγνεία να βλέπουμε παρελάσεις, αλλά όσο η πατρίδα μάς το επιτρέπει, θα πηγαίνει αυτοβούλως ο καθείς, να καμαρώνει τα νιάτα και να ενθυμείται τους αγώνες που έγιναν για την ελευθερία. Έτσι γαλήνια, χωρίς μιλιταριστική διάθεση, χωρίς πολεμολαγνεία, ως άνθρωποι που έχουμε μνήμη και συνείδηση.
Ας αναδιατάξω, λοιπόν, συμπληρώνοντας την καταληκτική αρχή του μανιφέστου σας : ” Είς οιωνός άριστος, αμύνεσθαι περί ελευθερίας, ήτις ουν αν υφιστατο, ει μη τοιούτοι άνδρες επολέμουν και υπέρ τις των εαυτών δυνάμεις, περί της αυτής ιεράς πάτρης“. Δε θα εκπλαγώ δε, αν αφού κοπάσει αυτός ο σάλος, να σας δω να περιφέρεστε στα κανάλια, επιδιώκοντας αυτό που από την αρχή επιδιώξατε, την προσωπική προβολή : ” Είς οιωνός άριστος, αμύνεσθαι περί της υμετέρας “πάρτης” “.
Nα σημειώσω πως η πράξη των παιδιών είναι σύμπτωμα της κρίσης αξιών της εποχής μας και ότι δεν εκφράζω θυμό, μόνο μια προσωπική λύπη, μια ανεξήγητη θλίψη σε βαθμό μελαγχολίας…
Ιωάννα Καλού
φιλόλογος στο 3ο Γυμνάσιο Ξάνθης
