Η αρχή ενός καινούριου χρόνου! Πόσοι από μας δεν την βλέπουμε σαν μια ευκαιρία για άλλες, καινούριες αρχές. Κάτι απλό όπως μια νέα δραστηριότητα ή πιο μεγάλο όπως η αναζήτηση άλλης δουλειάς. Πολλές φορές όμως υπερεκτιμούμε την δύναμη της θετικής ενέργειας της νέας χρονιάς και περιμένουμε ότι αυτή και μόνο θα μας μεταφέρει αβίαστα στον στόχο μας. Η νέα χρονιά δίνει μια δυνατή πρώτη ώθηση αλλά αυτό δεν επαρκεί. Κάτω από το βάρος της συνήθειας και των υποχρεώσεων μας συχνά εγκαταλείπουμε την νέα προσπάθεια αποκαρδιωμένα..
Αντί να προσπαθούμε να ξεφύγουμε από συνήθειες και υποχρεώσεις, ίσως είναι προτιμότερο να τις λάβουμε υπόψη μας και να τις ‘χρησιμοποιήσουμε’ σαν συμμάχους στην προσπάθειά μας για προσωπική αλλαγή. Πρώτα πρέπει να χαρτογραφήσουμε τον νέο στόχο στη ζωή μας. Με άλλα λόγια να μελετήσουμε τις σχέσεις του νέου στόχου με τις άλλες υποχρεώσεις μας σαν εργαζόμενος, σύζυγος, γονιός. Πώς η νέα δραστηριότητα θα συνδυαστεί με άλλες ανάγκες, με ήδη υπάρχουσες δραστηριότητες άλλων μελών της οικογένειας; Αυτή η διαδικασία δεν γίνεται για να μας αποκαρδιώσει πριν ακόμη ξεκινήσουμε ούτε για να παραιτηθούμε από κάθε προσωπική επιδίωξη δίνοντας προτεραιότητα στις δραστηριότητες των παιδιών ή του συντρόφου μας. Με ευελιξία και δημιουργική σκέψη βρίσκουμε τρόπους να εναρμονίσουμε προσωπικούς στόχους με άλλες ανάγκες, δικές μας και της οικογένειάς μας.
Πάρτε για παράδειγμα μια μητέρα που θέλει να βελτιώσει την σωματική της κατάσταση. Με την καινούρια χρονιά ξεκινά γυμναστήριο 3 απογεύματα τη βδομάδα. Όμως σύντομα αισθάνεται κουρασμένη και βασανίζεται από ενοχές καθώς παλεύει να συνδυάσει τις υποχρεώσεις της στο σπίτι, τον χρόνο με τα παιδιά της, τον χρόνο με τον άντρα της και τις επισκέψεις της στο γυμναστήριο. Αν συνεχίσει σε αυτήν την πορεία είναι πιθανό να εγκαταλείψει κάθε προσπάθεια για προσωπική γύμναση. Αν αντίθετα η γυναίκα βρει τρόπους να ‘συμφιλιώσει’ τον στόχο της για βελτίωση της φυσικής της κατάστασης με τις λοιπές υποχρεώσεις της, το αποτέλεσμα θα είναι πολύ διαφορετικό. Για παράδειγμα μπορεί να συμφωνήσει με την οικογένεια κοινές δραστηριότητες, όπως ποδήλατο στην εξοχή τα Σαββατοκύριακα ή περπάτημα στο βουνό, συνδυάζοντας έτσι χρόνο με την οικογένεια και γυμναστική. Μπορεί να οργανώσει μία ώρα δικής της κολύμβησης όταν πηγαίνει το παιδί στο κολυμβητήριο. Να πάει με ποδήλατο ή να περπατήσει με γοργό βήμα στη δουλειά, να πάει στο γυμναστήριο πριν την δουλειά της το πρωί ή στο γυρισμό το μεσημέρι. Βέβαια όλη αυτή η προσπάθεια, για να είναι πετυχημένη, προϋποθέτει διάλογο με τον σύντροφο και την οικογένεια, ανοιχτή επικοινωνία και αμοιβαίο σεβασμό των προσωπικών αναγκών. Αν κρατήσουμε ανοιχτό το μυαλό μας και ζωντανή τη θέληση για συνεργασία, μπορούμε να συνδυάσουμε αρμονικά επιφανειακά αντικρουόμενες ανάγκες και να βρούμε λύσεις και στα πιο δύσκολα διλήμματα.
Σοφία Μεσσάρη
Κλινική Ψυχολόγος & Οικογενειακή Θεραπεύτρια
sophiamessari@gmail.com
