Παρχάρια: Η ποντιακή γιορτή του καλοκαιριού

Ελένη Διαφωνίδου
elenidfn@yahoo.com
 
 
Με μαζική προσέλευση και επιτυχία εορτάστηκε για 12η χρονιάη γιορτή των Παρχαρίων που διοργανώθηκε το σαββατοκύριακό από τοΣύλλογοΠοντίων Ξάνθης. Για τις εκδηλώσεις της Παρασκευής και του Σαββάτου, πουπραγματοποιήθηκαν στο Λιμνίο, προσκλήθηκαν και συμμετείχαν παραδοσιακάσυγκροτήματα και οργανοπαίκτες, όπως ο Κώστας Θεοδοσιάδης στη λύρα καιτοτραγούδι, ο Θανάσης Ελευθεριάδης στο νταούλι, ο Μίλτος Χατζόπουλος σταπλήκτρα,το χορευτικό από το Αρκαδικό Δράμας ‘Άγιος Ευγένιος Τραπεζούντιος’ τηνΠαρασκευή και την επόμενη μέρα τους παρευρισκόμενους διασκέδασαν οΣτάθηςΠροφυρίδης στη λύρα και το τραγούδι, ο Λάζαρος Σαλονικίδης στοτραγούδι, οΙορδάνης Σαλονικίδης στη λύρα, ο Γιώργος Ιακωβίδης στο κλαρίνο, οΓιώργοςΧαραλαμπίδης στο νταούλι, ο Μίλτος Χατζόπουλος στα πλήκτρα, καθώς καιτοχορευτικό της Ένωσης Ποντίων Χορευτών νομού Δράμας ‘ο Πυρρίχιος’.Φιλοξενήθηκεεπίσης το χορευτικό εργαστήρι του Αίγιου.
Για μια διοργάνωση με εξαιρετική επιτυχία μίλησε ο πρόεδροςτου συλλόγου Ποντίων Ξάνθης κ. Θόδωρος Ρωμανίδης, αφού πάνω από 1000άτοματίμησαν (με δελτία εισόδου) τις εκδηλώσεις του συλλόγου, συμβάλλονταςμέσα απότον παραδοσιακό χορό και το τραγούδι στη διατήρηση των εθίμων και τοπάντρεματης παράδοσης με τη σύγχρονη ζωή, ώστε να επιτευχθεί ο στόχος τουσυλλόγουΠοντίων να αποτελέσει δηλαδή η διοργάνωση αυτή ‘κιβωτό’ και ‘βήμα’ γιατηνέκφραση του πολιτισμού των Ποντίων. «Ο κόσμος διασκέδασε δραττώμενοςτηςευκαιρίας να ακούσει καλό ποντιακό τραγούδι σε μία γιορτινήατμόσφαιρα», δήλωσεο κ. Ρωμανίδης, ενώ για τα παράπονα των περιοίκων κατά τη διάρκεια τωνεκδηλώσεων λόγω της μουσικής απάντησε ότι: «για δύο ημέρες παρακαλούμεγια τηνκατανόηση των γειτόνων του Λιμνίου και ζητούμε συγγνώμη για τηναναστάτωση. Ηπαράδοση όμως, δε μεταφέρεται σιωπηλά θέλει ήχο, θέλει φως και τηντιμούμε μόνογια ελάχιστες στιγμές κάθε χρόνο».
 
Το έθιμο των‘Παρχαρίων’
Τα “Παρχάρια” έχουν τις ρίζες τους στη μακρόχρονηποντιακή παράδοση.  Ήτανο εορτασμός γιατην υποδοχή των βοσκών  απότα ορεινάβοσκοτόπια, όπου έμεναν κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Η υποδοχήγινότανκυρίως από τις γυναίκες.
«Παρχάρια», ονόμαζαν οι Έλληνες του Πόντου « τα οροπέδια πουεκτείνονταν στις ανώτατες υπώρειες και πλαγιές των Ποντιακών Άλπεων,πουκυμαίνονταν σε υψόμετρα από 1500 μέχρι 2500, ακόμη και 3000 μέτρων. Ανκαιετυμολογία της λέξης δεν έχει εξακριβωθεί, ορισμένες απόψεις θέλουν τηλέξηπαρχάρι να αποτελεί παραφθορά του «παραχώρ», αφού εκεί οι έλληνες τουΠόντουμετέφεραν όλη τη δραστηριότητα των χωριών τους κατά τους καλοκαιρινούςμήνες.Στα παρχάρια που σε ορισμένες περιοχές ονομάζονταν γιαϊλάδες ήλιβαδοτόπια, οιΈλληνες των παραθαλάσσιων περιοχών μετοίκιζαν περί τα μέσα Μαΐου,μεταφέρονταςσε αυτά μέρος της δραστηριότητάς τους. Έτσι βλέπουμε τα παρχάρια ναμετατρέπονται από το Μάιο μέχρι τον Οκτώβριο σε ζωντανούς θερινούςοικισμούς,άλλοτε καθαρά βουκολικούς και άλλοτε παραθεριστικούς ειδικά για ταπαρχάρια πουφιλοξενούσαν αστικούς πληθυσμούς , κυρίως των παραλιακών πόλεων».