style=”background: white none repeat scroll 0%; font-family: "Book Antiqua"; -moz-background-clip: initial; -moz-background-origin: initial; -moz-background-inline-policy: initial;”>Ηµία είναι η ξανθιά, η άλλη η µελαχρινή, η µία ο… ήλιος και η άλλη τοφεγγάρι.Όπως και να το δεις, η µία συµπληρώνει την άλλη κι έτσι πορεύονταιχέρι- χέριπαιδιόθεν, φτιάχνοντας ένα ντουέτο όπου η φωνή φτιάχνει το δικό τηςπολυπολιτισµικό σκηνικό.
Φωνήµε Φ κεφαλαίο. Ρωµαλέα, παρακλητική, παθιασµένη, νοσταλγική, δωρική απόδύο«θεατρικές» τραγουδίστριες που µας παίρνουν από την πεζή καθηµερινότητάµας καιµας ξεναγούν τέλεια σε 20 γλώσσες (!)
τραγουδώνταςαπό ταραντέλες, φάντος και ελληνόφωνα τραγούδια της Καλαβρίας µέχριηπειρώτικακαι µπλουζ.
Οιαδελφές Ελένη και Σουζάνα Βουγιουκλή, µε καταγωγή από την Ξάνθη, είναιεδώ καιµια πενταετία το ντουέτο που χωρίς ιδιαίτερες σκηνοθεσίες ή τη στήριξηάλλωνοργάνων φτιάχνουν τα πιο γοητευτικά τραγουδιστικά χαρµάνια ?πολλές φορές και a capella.
Τιθα µας δείξουν στις παραστάσεις τους στον ανοιχτό χώρο του Βadminton; ΗΣουζάναείναι η εκπρόσωπος του ντούο: «Δεν θα είναι η σκηνοθετηµένη παράστασηπουπαρουσιάσαµε τον χειµώνα», εξηγεί στα «ΝΕΑ». «Αλλά µια απλή συναυλία µετιςφωνές µας, κιθάρα και κρουστά, που παίζουµε εµείς. Θα έχει και πολύ acapella».
-Τραγουδάτεκαι οι δύο καιπαίζετε και οι δύο κιθάρα και κρουστά;
ΗΕλένη παίζει κρουστά κι εγώ κιθάρα. Και οι δύο παίζουµε και πιάνο.
-Μιασυναυλία είναι κάτιπιο απλό για σας από µια σκηνοθετηµένη παράσταση;
Τίποταδεν είναι απλό, όταν γίνεται σωστά. Έτσι κι αλλιώς στο δικό µαςρεπερτόριουπάρχει µια θεατρικότητα γιατί το απαιτούν τα ίδια τα τραγούδια. Άσεπου τοτραγούδι και το θέατρο είναι πολύ κοντά ως έννοιες,έτσι τουλάχιστον το βλέπουµε εµείς.
-Τισχέση έχουν τα µπλουζµε τα παραδοσιακά τής Κάτω Ιταλίας, µε τα ρουµάνικα ή µε ταπορτογαλέζικαφάντος; Ποιο είναι το κοινό τους σηµείο;
Όλεςοι παραδόσεις έχουν µια κοινή ρίζα. Ας πούµε µια κοινή δοµή.
Δουλεύονταςκάθε είδος ξεχωριστά, φτάνεις σε ένα σηµείο όπου καταλαβαίνεις ότιυπάρχει ένακοινό αίσθηµα από κάτω…
-Ότιµεγαλώσατε στην Ξάνθηέπαιξε ρόλο στην επιλογή σας αυτή; Εννοώ το ότι ασχολείστε µε τιςµουσικέςπαραδόσεις.
ΗΞάνθη είναι ένας τόπος ιδιαίτερα πλούσιος πολιτισµικά, ακριβώς γιατίτην έχειτην πολυπολιτισµική παράδοση. Ακούς από βυζαντινούς ύµνους καιβαλκανικάτραγούδια µέχρι τον Χότζα στο Τζαµί. Μην ξεχνάτε ότι και ο ΜάνοςΧατζιδάκιςέζησε µέχρι τα επτά του χρόνια στην Ξάνθη κι έχει πει σε συνέντευξή τουπόσοτον είχε επηρεάσει αυτή η περίοδος στη ζωή του.
-Κιόµως, εξακολουθώ νααπορώ µε το ανοιχτό µυαλό που φαίνεται να είχε η οικογένειά σας… Δενσαςπίεσαν να ακολουθήσετε κάτι πιο σίγουρο;
Καθόλου.Ίσα ίσα, το σπίτι µας είχε άπειρους δίσκους και οι γονείς µας ήτανιδιαιτέρωςµουσικόφιλοι. Καθηγήτρια Γλωσσολογίας η µητέρα µου στο πανεπιστήµιο,καθηγητήςΜαθηµατικών ο πατέρας µας. Ζήσαµε και ένα διάστηµα στην Αγγλία, ότανήµαστανµικρά και πήγαµε σε πολυπολιτισµικό σχολείο. Από πολύ µικρές ξέραµε ότιτοτραγούδι θα ήταν η κύρια ασχολία µας.
-Τοξεκίνηµα εδώ στην Αθήνασας φάνηκε εύκολο, δύσκολο…
Δενέχουµε παράπονο. Προχωράµε µε έναν ρυθµό σταθερό,πάντως κλειστέςπόρτες δεν βρήκαµε. Σκεφτείτε ότι στα 18 µας, µας διάλεξε η ΜαρίαΦαραντούρηγια να εκπροσωπήσουµε τη Θράκη σε ένα αφιέρωµα που έκανε στο Ηρώδειο.Είπαµε θρακιώτικαπαραδοσιακά τραγούδια.
-Καιµε τη δισκογραφία πώςπήγαν τα πράγµατα;
Καιεκεί πήγε πολύ στρωτά η ιστορία.
Ούτεεπενέβη η εταιρεία πουθενά, ούτε τίποτα. Ίσα ίσα που µας βοήθησαν ναέχουµε τιςσυµµετοχές εξαιρετικών µουσικών, του Γιάννη Σπάθα, του Χρήστου Θηβαίου,τουΤάσου Καρακατσάνη.
-Καιοι δυο σας ταλέντα απόµικρές, και οι δυο σας όµορφες και σχεδόν συνοµήλικες. Θα περίµενεκανείς ναυπάρχει ένας ανταγωνισµός, έστω, υπόγειος.
Κιόµως, λειτουργούµε συµπληρωµατικά. Ξανθιά η µία, µελαχρινή η άλλη,κοντράλτο ηµία, σοπράνο η άλλη…
«Μετον τρόπο του αθλητή»
«Μαζί ζούµε, µαζίδουλεύουµε» λένε οι αδελφέςτου τραγουδιού Σουζάνα και Ελένη Βουγιουκλή. «Οχι ότι δεν έχουµε καιτιςεντάσεις µας και τους τσακωµούς µας», συµπληρώνουν µιλώντας στα «ΝΕΑ».«Απλά,όταν τον άλλο τον ξέρεις τόσα χρόνια, ακόµα και τις σκληρές κουβέντεςτιςξεχνάς γρήγορα γιατί ξέρεις ότι ο άλλος και σε εκτιµάει και σε αγαπάεικατάβάθος».
-Δενυπάρχει κάποιος πουσας προπονεί φωνητικά; Αν ήµουν στη θέση σας, θα είχα φοβερό άγχος ναείναι ηφωνή µου στα καλύτερά της. Και επίσης θα χρειαζόµουν κι έναν παραγωγό ήµάνατζερ ή δεν ξέρω πώς τον λένε στο εξωτερικό για να βοηθάει τιςεπιλογέςµου…
Κατάκαιρούς έχουµε ανθρώπους να µας βοηθάνε, ανάλογα µε το πρότζεκτ…Γενικά όµωςδουλεύουµε µόνες µας, κάνουµε διαρκώς πρόβες στο σπίτι-ευτυχώς είναι καλοί οι γείτονες –καιπειραµατιζόµαστεδιαρκώς. Ξέρετε, η δουλειά µας µοιάζει πολύ µε τη δουλειά πουκάνει ο αθλητής ήµάλλον ο πρωταθλητής. Προπόνηση και ζέσταµα διαρκώς και… πρόβες,πρόβες,πρόβες. Και σιγά σιγά να προχωράς και να µαθαίνεις κι αυτό να µησταµατάειποτέ.
