Πραγματοποιήθηκε τελικά την Παρασκευή η αναμενόμενη συνέλευση των μετόχων της ΕΒΖ και η απόφασή της για μετατροπή των ζαχαρουργείων Λάρισας και Ξάνθης σε εργοστάσια παραγωγής βιοαιθανόλης ευθυγραμμίζεται με τις κυβερνητικές δεσμεύσεις και θέτει τέλος στην φημολογία αμφισβήτησης περί του τελέσφορου του θέματος. Όπως είναι γνωστό η ΕΒΖ, αποσύρει το 50,1% της εθνικής ποσόστωσης της ζάχαρης (που αποτελεί τη συνολική ποσόστωση των δύο ζαχαρουργείων) και λαμβάνει ως αντιστάθμισμα αποζημίωση 86 εκ. ευρώ, το οποίο θα χρησιμοποιηθεί για την μετατροπή των εργοστασίων (νέος μηχανολογικός εξοπλισμός) σε εργοστάσια βοαιθανόλης.
Εργαζόμενοι: «Μας είπαν ότι δεν κινδυνεύουν θέσεις εργασίας»
Ανακούφιση νοιώθουν οι εργαζόμενοι στο εργοστάσιο Ξάνθης όπως μας πληροφορεί ο
πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων κ. Χατζηγκατσούπης, αφού τάχθηκαν υπέρ αυτής της εναλλακτικής λύσης, μετά την αιφνιδιαστικής απόφασης του Μαρτίου να κλείσουν τα εργοστάσια, θεωρώντας ότι είναι η μόνη λύση για να διασφαλιστεί η λειτουργία τους και κατ’ επέκταση οι θέσεις εργασίας: «Είναι η μόνη εναλλακτική λύση για μας, διαφορετικά θα έπρεπε να κλείσει το εργοστάσιο και συνεπώς να χάσουμε τη δουλειά μας», τονίζει ο κ.Χατζηκατσούπης οποίος δεν ανησυχεί για απώλεια θέσεων εργασίας: «Αυτή τη στιγμή απ’ ότι μας έχουν πει δεν κινδυνεύουν κάποιες θέσεις εργασίας. Όλη μας η αγωνία είναι η υλοποίηση της απόφασης και πότε θα γίνει».
Σημειώνεται ότι στο εργοστάσιο Ξάνθης υπάρχουν σήμερα 65 θέσεις μόνιμου προσωπικού το οποίο σύμφωνα με τις δεσμεύσεις θα χρησιμοποιηθεί στο νέο εργοστάσιο βιοαιθανόλης. Αισιόδοξος εμφανίζεται ο κ. Χατζηκατσούπη και ως προς την βιωσιμότητα του νέου εργοστασίου τουλάχιστον μέχρι το 2010, αισιοδοζία που την αντλεί από το γεγονός ότι η χώρας μας σύμφωνα με την κοινοτική οδηγία πρέπει μέχρι το 2010 να αντικαταστήσει ένα 5% των καυσίμων με βιοκαύσιμα, συνεπώς υπάρχει προοπτική.
Τευτλοπαραγωγοί: «Βαδίζουμε στα τυφλά…»
Και ενώ οι εργαζόμενοι πήραν ανάσα ανακούφισης στην πλευρά των τευτλοπαραγωγών συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο και μάλιστα δηλώνουν απρόθυμοι – γεγονός που διαπιστώθηκε από την μείωση της φετινής τευτλοκαλλιέργειας – να καλλιεργήσουν τεύτλα αφού τη θεωρούν ασύμφορη λόγω χαμηλών τιμών. Επίσης αυτό που πρέπει να επισημανθεί είναι η έλλειψη ενημέρωσης αναφορικά με τις νέες καλλιέργειες (σιτηρά, ελαιοκράμβη κ.λ.π.) το κόστος παραγωγής τους και τις τιμές. Ενδεικτικό είναι αυτό που επισημαίνει ο κ. Κωνσταντίνος Γλερίδης, αντιπρόεδρος της ΓΕΣΑΣΕ και τευτλοπαραγωγός: ««Βαδίζουμε στα τυφλά… Έχει τη δυνατότητα ο κάθε αγρότης να παράξει ένα προϊόν και να μην πουλήσει…είμαστε καταχρεωμένοι… Πρέπει να υπάρχει μια κεντρική κατεύθυνση. Κανείς δεν μας μιλά για τιμή κόστους για την τελική παραγωγή».
Αναφορικά με την τευλοκαλλιέργεια σημειώνει: «Με τα σημερινά δεδομένα είναι φύση αδύνατον να καλλιεργήσει ο τευτλοπαραγωγός τεύτλα. Με το προηγούμενο καθεστώς ήμασταν σε οριακό σημείο. Θα’ πρεπε κανείς να βγάλει μεγάλη παραγωγή να έχει υψηλό ζαχαρικό τίτλο για να συμφέρει στον παραγωγό η καλλιέργεια τεύτλων. Υπέστη μεγάλη μείωση η τευτλοκαλλιέργεια τον τελευταίο χρόνο και είναι εντελώς αβέβαιο έως καταδικαστικό να καλλιεργήσει κανείς τεύτλα».
Προς επίρρωσιν των λόγων του σημειώνει ότι η τιμή που δίνεται είναι 18 ευρώ τον τόνο ( 6,80 δρχ το κιλό) με τον κατώτερο σακχαρικό τίτλο (η απόδοση σε ζάχαρη του τεύτλου και απ’ αυτή συναρτάται η τιμή).
Ο παραγωγός πληρώνει 4 ευρώ τον τόνο εξαγωγή (οι μηχανές που συλλέγουν τα τεύτλα). Συνεπώς η τιμή κατεβαίνει στα 14 ευρώ τον τόνο – τα μεταφορικά τα επιβαρύνεται το εργοστάσιο. Οι τευτλοπαραγωγοί θεωρούν ασύμφορη την τευτλοκαλλιέργεια και μάλιστα ο κ. Γλερίδης τονίζει ότι φέτος αν και λιγότεροι καλλιέργησαν για δύο λόγους:: α) για να στηρίξουν το εργοστάσιο Ξάνθης: «δεν θέλαμε να κλείσει γιατί πάντα έχει αντίκτυπο στο αγροτικό εισόδημα» και β) για να κατοχυρώσουν κάποια δικαιώματα μέχρι το 2014 για τις επιδοτήσεις.
Μαριάννα Ξανθοπούλου
