«Το σπίτι, ας του νοθέψανε το σχήμα και το χρώμα· και ανόθευτο και αχάλαστο, και με προσμένει ακόμα… Το σπίτι που γεννήθηκα κι ας το πατούν οι ξένοι. Στοιχειό, και σαν απάτητο, με ζει και με προσμένει» Κωστής Παλαμάς Δεκαετία 1990. Σε ένα ορεινό χωριό γιορτάζονται οικογενειακά τα Χριστούγεννα. Έτσι όπως δε θα γιορταστούν φέτος λόγω του ακατονόμαστου. Αφού στρώθηκε …

«Αυτόν τον κόσμο τον καλό άλλοι τον καρτεράνε σκέψου, φίλε μου, την ώρα που θα φεύγεις» Βασίλης Ανδρεόπουλος «Έμεινε άγαλμα!». Η έκπληξη, η απορία, το σοκ και άλλα παρόμοια συναισθήματα συχνά μας προκαλούν την απόλυτη ακινησία ενός αγάλματος, στην προσπάθεια να βγάλουμε εκ νέου άκρη, να κατανοήσουμε τα νέα δεδομένα και να αναπροσαρμόσουμε τη σκέψη και τη συμπεριφορά μας. Στα …

«Έχω κάτι να πω διάφανο κι ακατάληπτο Σαν κελαηδητό σε ώρα πολέμου» Οδυσσέας Ελύτης Μερικά από τα σπουδαιότερα και διασημότερα αποφθέγματα της ανθρώπινης εμπειρίας έχουν γραφτεί μέσα σε ποιήματα. Έχουν συνταιριαχτεί σε στίχους ελεύθερους, σε στίχους ομοιοκατάληκτους, με ρυθμό και μέτρο. Έχουν τυραννηθεί από ποιητές που άλλη έγνοια δεν έχουν «πάρεξ ελευθερία και γλώσσα». Έχουν αγαπηθεί από ανθρώπους κάθε εποχής, …

«Να μην πιστεύετε τα ωραία λόγια… Να βάζετε το μυαλό σας να δουλεύει… Να μάθετε να υποκρίνεστε τους υπάκουους και πιστούς… Και όταν σας δίνεται η ευκαιρία να κάνετε κι εσείς την μικρή σας δολιοφθορά» Γιώργος Μανιώτης Πώς να ξεκινάει τη μέρα του ένας επαγγελματίας της σκέψης; Έχει οχτάωρο ή άλλο ωράριο; Από πόσα κύματα, ανθρώπους και καταστάσεις περνάει το …

«… έργο μικρό και μεγάλο δεν υπάρχει, κι ένα χαλίκι ν’ αρμολοήσεις σ’ έναν ετοιμόρροπο τοίχο είναι σα να στερεώνεις τον κόσμο να μην πέσει· είναι σαν να στερεώνεις την ψυχή σου να μην πέσει» Νίκος Καζαντζάκης Πόσο δύσκολο είναι να περάσεις μια καραντίνα για δεύτερη φορά; Πόσο δύσκολο να αναμετράσαι με τον εαυτό σου και τους γύρω σου; Να …

«Τώρα γυρεύω λίγη ησυχία θα μου ‘φτανε μια καλύβα σ’ ένα λόφο ή σε μια ακρογιαλιά» Γιώργος Σεφέρης Τι να πεις αυτές τις μέρες; Πώς να μιλήσεις; Ειδικά για τέχνες, γράμματα, πολιτισμό, όταν κανείς δεν ακούει; Γεμίζουμε τ’ αυτιά μας και την καρδιά μας με μελανές προβλέψεις, νούμερα και εκλογικά αποτελέσματα. Από την άλλη, τα αποτελέσματα της απουσίας από τη …

«Κείνοι που επράξαν το κακό – τους πήρε μαύρο σύγνεφο Ζωή δεν είχαν πίσω τους μ’ έλατα και με κρύα νερά Μ’ αρνί, κρασί και τουφεκιά, βέργα και κληματόσταυρο Παππού δεν είχαν από δρυ κι απ’ οργισμένον άνεμο» Οδυσσέας Ελύτης  Ένα σκέπασμα, που αγόρασε ως προίκα για τις εγγονές του, και μια βελόνα μπουρλιάσματος, που γλίτωσε από την προσπάθεια να …

    «Θρυλική θα μείνει στους μεταγενέστερους η μέρα που κανείς δεν είπε να βαρυγκομήσει αλλ’ οργιές ανοιχτά στα φυλλώματα φέγγανε…» Οδυσσέας Ελύτης Αναμνήσεις από την Ξάνθη περίπου ένα χρόνο πριν… Τι ωραίο να έχεις έναν σκοπό και να μη σε νοιάζει τίποτα άλλο! Τίποτα! Ούτε η κούραση ούτε το τι λένε γύρω σου ούτε η βροχή που πέφτει καταρρακτωδώς! …

«ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ ο πικρός και ο μόνος ο από πριν χαμένος εσύ να ‘σαι Ποιητής που δουλεύει το μαχαίρι στο ανεξίτηλο τρίτο του χέρι…» Οδυσσέας Ελύτης  «Σχολείο ο Καραγκιόζης». Όσες φορές κι αν ακούσεις αυτήν τη φράση μετά από μια παράσταση θεάτρου σκιών, πάντα χαίρεσαι. Χαίρεσαι να ανακαλύπτεις παιδιά, σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, που έχουν βρει από μικρή ηλικία …

«Φύγανε φύγανε ο Ιούλιος με το φωτεινό πουκάμισο και ο Αύγουστος ο πέτρινος με τα μικρά του ανώμαλα σκαλιά» Οδυσσέας Ελύτης Ένας διαφορετικός Αύγουστος ακολούθησε έναν παράξενο Ιούλιο. Κι ο Σεπτέμβρης που είναι εδώ λες και δεν ξέρει πώς να φερθεί. Χαρίζει απλόχερα θερμές μέρες, ιδίως σε όσους δε θέλουν να προσέξουν το κύμα του φθινοπώρου που έρχεται και τα …

«…η μνήμη καίει άκαυτη βάτος. Μνήμη του λαού μου σε λένε Πίνδο και σε λένε Άθω». Οδυσσέας Ελύτης Η μνήμη είναι ένα ακόμα μοναδικό χαρακτηριστικό του ανθρώπινου οργανισμού. Δουλεύει αθόρυβα, συνεργάζεται με όλο μας το είναι, συγκρατεί και ανασύρει σε ανύποπτο χρόνο μυρωδιές, εικόνες, φράσεις και συναισθήματα που μας καθορίζουν. «Θα φάμε, θα πιούμε και νηστικοί θα κοιμηθούμε». Πότε άραγε …

«Ένα καυκί καμπάνας γυάλινης για τους κουφούς που ντύνουν με φελλό την πιο βαριά τους κούκλα» Οδυσσέας Ελύτης Όλο και μικρότερα παιδιά εντάσσονται σε συμμορίες ανηλίκων. Όλο και περισσότερες συμμορίες δρουν και ληστεύουν, χτυπούν, βανδαλίζουν. Εν μέσω καλοκαιρινής ραστώνης αυτά τα νέα φαίνονται αταίριαστα. Δεν είναι όμως καν νέα. Ανήλικοι κι ενήλικες χτυπημένοι από τη φτώχεια, τον κοινωνικό αποκλεισμό και …

«Με τι πέτρες με τι αίμα και τι σίδερο Και τι φωτιά είμαστε καμωμένοι» Οδυσσέας Ελύτης Γιατί άραγε ένας άνθρωπος μπορεί να κάτσει μπροστά στη φωτιά με τις ώρες και να την κοιτάει; Τι βλέπει μέσα; Κάθεται μπροστά της και διαλογίζεται, αδειάζει από όλες τις σκέψεις, βυθίζεται στο παρόν, το παρελθόν, το μέλλον; Πώς γίνεται η φωτιά, που μπορεί να …

«Εδώ, στο χώμα ρίζωσε μια στέρνα» Γ. Σεφέρης Η ευλογημένη γη σ’ αυτήν την γωνιά του κόσμου, όταν την δουλεύεις, γεννάει καρπούς που τους γεύεσαι και σώμα και ψυχή θεραπεύεται, ξεχνάς τα πάντα, σαν άλλος σύντροφος του Οδυσσέα. Αυτή η γη όμως δεν γεννάει μόνο τροφή για το σώμα αλλά και τροφή για το πνεύμα. Σε πόσα χωράφια της ελληνικής …

«Έξοδος στην υπαίθρια λευτεριά των κρίνων» Οδυσσέας Ελύτης Ποτέ δεν μπορούσα να συγκρατήσω σε ποια γεωλογική περίοδο, σε ποιο -καινο έζησαν οι δεινόσαυροι, τι σήμαιναν τα ονόματα των γεωλογικών εποχών Ολιγόκαινο, Πλειστόκαινο κ.ά. Όταν όμως άκουσα ότι συζητείται το ότι έχουμε εισέλθει στο Ανθρωπό-καινο, στο μυαλό μου δημιουργήθηκε ένα άλλο κενό. Ανθρωπόκαινο, γιατί είναι πια επιστημονικά αποδεδειγμένο και παγκόσμια αποδεκτό …

«Δίνει βουτιά στα κύματα και χάνεται ξανανεβαίνει κι απ’ τη βάρκα πιάνεται» Οδυσσέας Ελύτης Πρώτη φορά σε αρχαιολογικό χώρο μετά την καραντίνα. Με υφασμάτινη μάσκα. Αν και ήμουν μόνη στον χώρο, δεν την έβγαλα. Ήταν το πρώτο κρας-τεστ για τη νέα κανονικότητα, για ξεναγήσεις με μάσκα. Η ζέστη αρκετή, τα δέντρα σχετικά λίγα, τα γυαλιά μυωπίας θολά από τα χνώτα …