Η πατρίς βεβαρυμένη με της φτώχιας τα δεινά σωτηρίαν περιμένει και δεν βρίσκει πουθενά. Γεώργιος Σουρής Πόσο πεινάει αυτός ο Καραγκιόζης; Όσο και να φάει δεν χορταίνει ποτέ! Ακόμα και στον ύπνο του, το φαΐ ονειρεύεται. Πολλοί θα τον χαρακτήριζαν περίεργο, θα τον ρωτούσαν: «Μα καλά, άνθρωπέ μου, στον ύπνο σου μπορείς να φανταστείς ό,τι θες, ακόμα και πως είσαι …

  Ξύπνα καημένε μου ραγιά, ξύπνα να δεις τη λευτεριά. Παπασταύρος Παπαγαθαγγέλου   Από τη στιγμή που γεννιέται ένα παιδί οι γονείς του αγωνιούν για το πότε θα μιλήσει. Πότε θα πει την πρώτη του λέξη και ποια θα είναι αυτή. Και όταν αρχίσει να μιλάει, οι γονείς χαίρονται, στην αρχή τουλάχιστον. Έπειτα, με το πέρασμα των χρόνων, όταν «η …

  «Δώσ’ μου, δώσ’ μου το κόκκινο κρασί. Δώσ’ μου το ψέμα σου.» Χάρης και Πάνος Κατσιμίχας Σαν μπαίνει ο Απρίλης ξεκινά μ’ ένα ψέμα. Αυτό το ψέμα συνοδεύει τον ερχομό της Άνοιξης. Λες και δυσκολευόμαστε να πιστέψουμε πως τελείωσε ο Χειμώνας. Σαν να ήταν ένα ψέμα που πέρασε πια και έφτασε η αλήθεια, η Άνοιξη. Η ζωή είναι μια …

«Ο Βασίλειος ο Μέγας ιεράρχης θαυμαστός εις την οικογένειά σας να ’ναι πάντα βοηθός.» Κάλαντα Μακεδονίας Ακόμα ένας χρόνος φορτώθηκε στην «καμπούρα» μας. Μεγαλώσαμε! Όσο μεγαλώνουμε, όσο παθαίνουμε διάφορα, μέσα από αυτά μαθαίνουμε και γινόμαστε σοφότεροι. Για να μπορέσει ο καθένας μας να μετατρέψει την εμπειρία που αποκτά μέσα στον χρόνο σε γνώση, πρέπει να σκεφτεί. Για αυτό στο τέλος …

«Πλάι στον μπερντέ ορχήστρα να χορέψουν οι σκιές το πανί θέλει μοδίστρα και οι ήρωες πενιές» Δημήτρης Αβούρης Μια, δυο, τρεις βαράει το κουδουνάκι και ξεκινάει η μουσική. Και μαζί με τη μουσική βγαίνει κι ο Καραγκιόζης με τα παιδιά του και χορεύουν. Δεν τον νοιάζει αν δεν έχει δουλειά, χρήματα, φαγητό. Αρκεί που είναι ζωντανός, ελεύθερος να μπορεί να …

Γράφει ο Απόστολος Δομτζίδης Καραγκιοζοπαίχτης – εκπαιδευτικός apdomtz@gmail.com Έναν χειμώνα περιμένουμε το καλοκαίρι. Να φτιάξει ο καιρός, να κάνουμε διακοπές, κι εμείς, οι καραγκιοζοπαίχτες, να παίξουμε κάτω απ’ τον έναστρο ουρανό! Ωραίες οι χειμερινές παραστάσεις στους κλειστούς χώρους αλλά αυτές οι καλοκαιρινές, πώς να το κάνουμε, έχουν άλλη χάρη. Το καλοκαίρι όμως υπάρχουν κάποιες δυσκολίες σε σχέση με τον χειμώνα. …

Always Look on the Bright Side of Life Πάντα κοίτα τη φωτεινή πλευρά της ζωής Monty Python Γράφει ο Απόστολος Δομτζίδης, καραγκιοζοπαίχτης – εκπαιδευτικός Και τι δεν ακούει αυτός ο Καραγκιόζης! Όποιος περνάει όξω απ’ την παράγκα του λέει στον καμπούρη «το κοντό του και το μακρύ του». Ο Μορφονιός, με την τεράστια μύτη, περηφανεύεται για την ομορφιά του! Ο …

Του φευγάτου η μάνα ποτέ δεν έκλαψε. Λαϊκή ρήση Πώς τρέχει αυτός ο Καραγκιόζης! Όταν βγαίνει από την παράγκα του, όταν τον φωνάζει ο φίλος του ο Χατζηαβάτης, τρέχει, πέφτει πάνω του και τον χτυπάει. Μα και όταν είναι έξω από την παράγκα, πάλι τρέχει. Τον καημένο τον καμπούρη τον κυνηγάνε. Ο χασάπης, γιατί πήρε ένα κομμάτι κρέας κι έφυγε. …

Η υψηλότερη μορφή της άνοιξης που ξέρω: μια ελληνική Μεγάλη Εβδομάδα Γιώργος Σεφέρης Πάσχα, η μεγάλη γιορτή της Χριστιανοσύνης. Σαράντα μέρες προετοιμάζονται οι πιστοί, με τη νηστεία και τη συμμετοχή στο τυπικό της εκκλησίας, για να νιώσουν τα Πάθη του Χριστού και να βιώσουν έπειτα την Ανάσταση. Είναι όμως κάποιοι συμπατριώτες μας που δε συμμετέχουν ηθελημένα στη νηστεία και τα …

Θέλησα ένα ταξί, για να φύγω γρήγορα. Από εκεί που δε φυτρώνουν πια τα ρόδα, παρά μόνο τ’ αγκάθια τους και με πληγώνουν. Θάρρεψα πως μύριζαν όμορφα τα λουλούδια που μου πρόσφεραν. Μαράθηκαν όμως γρήγορα και μια σάπια μυρωδιά αναδύθηκε στον αέρα. Φοβήθηκα μη χαλάσω κι εγώ όπως το λουλούδι. «Λουλούδι μου» μ’  έλεγε όταν με πρωτογνώρισε. Και πίστεψα πως …

Άκρα του τάφου σιωπή στον κάμπο βασιλεύει· λαλεί πουλί, παίρνει σπυρί, κι η μάνα το ζηλεύει. Τα μάτια η πείνα εμαύρισε· στα μάτια η μάνα μνέει· στέκει ο Σουλιώτης ο καλός παράμερα και κλαίει: «Έρμο τουφέκι σκοτεινό, τί σ’ έχω γω στο χέρι; Οπού συ μου ’γινες βαρύ κι ο Αγαρηνός το ξέρει.» Ελεύθεροι Πολιορκημένοι, Διονύσιος Σολωμός Αυτά τα μαύρα …

Όταν βλέπουμε μπροστά μας έναν άνθρωπο με κάποια δυσμορφία, πόση εντύπωση μας κάνει; Κάποιες φορές, ίσως χωρίς να το θέλουμε, καρφώνουμε το βλέμμα μας πάνω του, παρατηρώντας μ’ επιμονή την αδυναμία του. Άλλες φορές τραβάμε τα μάτια μας, για να μη βλέπουμε. Δεν αντέχουμε να κοιτάμε την «ασχήμια». Ίσως να τραβάμε το βλέμμα και από λύπηση. Σκεφτόμαστε την ατυχία αυτού …

Γράφει ο Απόστολος Δομτζίδης, καραγκιοζοπαίχτης – εκπαιδευτικός Πριν πάψ’ η μεγαλόψυχη πνοή χαρά γεμίζει· Άστραψε φως κι εγνώρισεν ο νιος τον εαυτό του· Διονύσιος Σολωμός Χρειαζόμαστε το φως για να μπορέσουμε να δούμε. Το φανάρι που θα μας δείξει το δρόμο μέσα στο σκοτάδι, συνήθως μας το προσφέρει κάποιος άλλος. Αυτός που το έχει μπορεί να δει. Μ’ ένα φανάρι …

Γράφει ο Απόστολος Δομτζίδης Οι ήρωες προχωρούν στα σκοτεινά. Γιώργος Σεφέρης Όλοι στη ζωή μας ψάχνουμε έναν ήρωα. Για να φέρει σε πέρας όσα εμείς δεν μπορούμε να καταφέρουμε. Για να μας βγάλει από μια δύσκολη θέση. Για να τον έχουμε ως πρότυπο. Και να μπορέσουμε να του μοιάσουμε. Οι πρώτοι ήρωες είναι οι γονείς. Αυτοί μας καθοδηγούν στα πρώτα …

Πάντα εσύ το πέτρινο άγαλμα και πάντα εγώ η σκιά πού μεγαλώνει.             Οδυσσέας Ελύτης Η σκιά είναι κάτι που μας ακολουθεί πάντα. Όποιος τη δει εύκολα αντιλαμβάνεται αυτόν που βρίσκεται πίσω της. Κανείς δεν κρύβεται από τη σκιά του. Μας ακολουθεί, όπως μας ακολουθούν το όνομά μας, οι γονείς μας, ο τόπος όπου μας μεγάλωσαν. Όνομα, πρόγονοι, τόπος συνθέτουν …

Εις μνήμην Θανάση Σπυρόπουλου   Δεν είχα την τύχη να γνωρίσω τον Θανάση Σπυρόπουλο. Όταν ήμουν μικρός παρακολουθούσα τις παραστάσεις του στην κρατική τηλεόραση. Θυμάμαι ν’ ακούγεται το γνωστό τραγούδι, να βγαίνει ο Καραγκιόζης με τον πατέρα του και να χορεύουν. Ο γέροντας κρατούσε μια μαγκούρα και φαινόταν ξεκάθαρα η συγγένειά τους. Πόση εντύπωση μου είχε κάνει! Δεν είχε μόνο …

Η ποίηση δεν μπορεί να αλλάξει τον κόσμο. Αλλά μπορεί ν’ αλλάξει τις συνειδήσεις των ανθρώπων που φτιάχνουν τον κόσμο. Επομένως, έμμεσα είναι δυνατόν η ποίηση να επηρεάσει τον κόσμο για μια θετική αλλαγή. Οδυσσέας Ελύτης   Πόσες φορές ο καθένας μας έχει κοιτάξει ψηλά στον ουρανό; Τη μέρα βλέπουμε τα σύννεφα να σχηματίζουν περίεργα σχέδια. Τη νύχτα ενώνουμε με …

«Βir perde oldu dünya, ışığım yandi, gül ola» «Ο κόσμος έγινε ένας μπερντές, το φως μου κάηκε, έγινε τριαντάφυλλο» Emre Turanlı Για να επικοινωνούμε με τον έξω κόσμο, χρησιμοποιούμε τις αισθήσεις. Οι εμπειρίες, που είναι έντονες, αποτυπώνονται  ανεξίτηλα μέσα μας. Σαν το μελάνι με το οποίο βάφουμε τις φιγούρες του Καραγκιόζη. Και τους δίνουμε χρώμα. Μια φιγούρα ο καθένας μας, …

Αύριο, αύριο ξημερώνει μι’ άλλη μέρα. Αύριο, αύριο σκόρπια τα όνειρά μου στον αέρα. Χρήστος Κυριαζής Στις λέξεις δίνουμε διάφορες σημασίες. Με τη λέξη αύριο μπορεί να αναβάλλουμε κάτι δυσάρεστο, να προσπαθούμε να το αποφύγουμε. Μπορεί όμως η ίδια η λέξη να είναι και μια υπόσχεση για να ξαναβρεθούμε. Γιατί ο χρόνος δε μας έφτασε. Γιατί περάσαμε όμορφα και θέλουμε …

Οι μάγκες δεν υπάρχουν πια, τους πάτησε το τρένο. Μανώλης Ρασούλης Πάντα μια μεγάλη γιορτή τη συνοδεύουν το καλό φαγητό και φυσικά το ποτό. Τη γιορτή προετοιμάζει μια περίοδος νηστείας. Για να μπορέσουμε να εκτιμήσουμε κάτι, πρέπει πρώτα να το στερηθούμε. Η στέρηση είναι ένα είδος προσωπικής θυσίας, για να προετοιμαστούμε σωματικά και πνευματικά. Ο αμνός ήταν πάντα το σύμβολο …