Δε μπορώ ν’αναπνεύσω Καραγκιόζης: Πού πας, Μορφονιέ, με αυτά τα μούτρα; Μορφονιός: Κύριε Καραγκιόζη, παραγάτισα. Καραγκιόζης: Παραπάτησες θες να πεις. Μορφονιός: Όχι, παραγάτισα. Πάτησα κατά λάθος τη γάτα. Καραγκιόζης: Με τα μούτρα την πάτησες; Μορφονιός: Όχι με το πόδι και φοβήθηκε και ήθελε να κρυφτεί. Καραγκιόζης: Πού να κρυφτεί; Μορφονιός: Στο μυτάκι μου. Καραγκιόζης: Δεν φόραγες μάσκα; Μορφονιός: Γιατί, κορονοϊός …

Πανδημία μη εμπιστοσύνης Ο μέγας Άδης στεναγμοίς και γόοις πλουτίζεται. Σοφοκλής Είναι ίσως η πρώτη φορά που όλοι έχουμε δίκιο! Όσοι πιστεύουμε στην πανδημία του κορωνοϊού και όσοι δεν πιστεύουμε. Το αόρατο τέρας ήρθε για να αποδείξει την υπαρξιακή και νοητική μας ανεπάρκεια. Οι ηγέτες του κόσμου με αλλοπρόσαλλες και εξωφρενικές αποφάσεις, για άλλη μια φορά, ασκούν τη γνωστή στρατηγική …

Δε μπορώ ν’αναπνεύσω Καραγκιόζης: Νιόνιο, δεν παντρεύεσαι τώρα που τελείωσε η κρίση και έρχεται η ανάκαμψη; Διονύσιος: Θέλω, Καραγκιόζο, αλλά δε βρίσκω νύφη στα μέτρα μου. Καραγκιόζης: Τι έχουν τα μέτρα σου; Διονύσιος: Άμα φορώ το καπέλο η νύφη μου φαίνεται κοντή κι άμα δεν το φορώ ψηλή. Καραγκιόζης: Και δεν ταιριάζετε; Διονύσιος: Πώς να ταιριάζουμε; Να την πάρω με …

Δε μπορώ ν’αναπνεύσω Μπαρμπαγιώργος: Καραγκιόζη, Καραγκιόζη παιδί μου. Καραγκιόζης: Τι είναι, μπαρμπούλη μου; Μπαρμπαγιώργος: Τα πρόβατα βαρέθηκαν τη νέα κανονικότητα και έχουν απαιτήσεις. Θέλουν, παιδάκι μου, το πρωί που ξυπνάνε να τους διαβάζω εφημερίδα. Καραγκιόζης: Γιατί, μπάρμπα; Μπαρμπαγιώργος: Για να ξυπνήσουν κανονικά. Καραγκιόζης: Γιατί μέχρι τώρα πώς ξύπναγαν; Μπαρμπαγιώργος: Σαν πρόβατα. Και θέλω να γραφτώ συνδρομητής να μου ‘ρχεται η …

Δε μπορώ ν’αναπνεύσω Μορφονιός: Κύριε Καραγκιόζη… Καραγκιόζης: Καλώς τον ουρανομύτη. Μορφονιός: Ήρθα για να γίνω συνδρομητής. Καραγκιόζης: Πού θα συνδρομητίσεις; Μορφονιός: Στην εφημερίδα. Καραγκιόζης: Ποια εφημερίδα; Μορφονιός: Εδώ δεν είναι εφημερίδα; Καραγκιόζης: Ήταν. Τώρα δεν είναι. Μορφονιός: Τι είναι; Καραγκιόζης: Με τη δική σου συνδρομή είναι λάβαρο της επανάστασης. Μορφονιός: Έχω τόσο επαναστατική μύτη; Καραγκιόζης: Πώς δεν έχεις; Αφού μυρίστηκες …

Δε μπορώ ν’αναπνεύσω Μπαρμπαγιώργος: Καραγκιόζη παιδάκι μου, τα πράγματα δεν πάν’ καλά. Καραγκιόζης: Αυτό, μπάρμπα, το ‘χουμε ξαναπεί. Μπαρμπαγιώργος: Ναι, παιδάκι μου, αλλά τώρα πάν’ χειρότερα. Καραγκιόζης: Τι χειρότερο έπαθες; Μπαρμπαγιώργος: Τα πρόβατα θέλουν να σχολάσουν από το κοπάδ’ και να πάνε σχολείο. Καραγκιόζης: Τι να κάνουν στο σχολείο; Μπαρμπαγιώργος: Να μάθουν να κάνουν τις μαζορέτες. Καραγκιόζης: Μπάρμπα, να πεις …

 Πόσες φορές, πατέρα μου, άδικα μου ‘πες: «Φάνου στον Τύπο, ξύπνα τον λαό, και κάμ’ έργο όχι λειψό, ελέησε τον ανήμπορο». Μ’ απ’ όλ’ αυτά διψώ να μπόρουν να ΄ρριχνα γροθιά στα μούτρα του τυράννου. Σίμος Μενάρδος  Χαμένοι στα δίχτυα του διαδικτύου και στην καταιγίδα των ψευδών ειδήσεων και των κατά βούληση ειδήσεων των τηλεοπτικών μέσων, μόνο ο Τύπος μπορεί …

Δε μπορώ ν’αναπνεύσω Αγλαΐα: Καραγκιόζη, Καραγκιόζη. Καραγκιόζης: Τι θες, Αγλαΐα; Αγλαΐα: Πάω, Καραγκιόζη, αλλά όταν γυρίσω μπορεί να μη με γνωρίσεις. Καραγκιόζης: Πού πας, Αγλαΐα; Αγλαΐα: Πάω στην πολιτική προστασία της αισθητικής. Καραγκιόζης: Ωχ μανούλα μου. Νέα πολιτική προστασία; Αγλαΐα: Νέα κανονικότητα. Νέο παρακλάδι πολιτικής προστασίας. Θα γίνουμε όλοι όμορφοι. Καραγκιόζης: Χρειάζεται, Αγλαΐα, χρειάζεται. Πώς θα σε φτιάξουν; Αγλαΐα: Θα …

Δε μπορώ ν’ ανασάνω Κολλητήρης: Πατέρα, πατέρα. Καραγκιόζης: Τι πάθατε, παιδάκια μου; Κοπρίτης: Μας κλέψανε, πατέρα. Καραγκιόζης: Τι μας κλέψανε; Μπιρικόκος: Μας κλέψανε την παράσταση. Καραγκιόζης: Ποια παράσταση; Μπιρικόκος: Αυτή που κάνεις. Τι κάνεις στην παράσταση; Καραγκιόζης: Κοροϊδεύω τον κόσμο, κάνω χειρονομίες, λέω ψέματα, κακές κουβέντες και κλέβω ό,τι μπορώ. Κοπρίτης: Πατέρα, μας την κλέψανε. Καραγκιόζης: Ποιοι, παιδάκι μου; Κοπρίτης: …

Δε μπορώ ν’αναπνεύσω Μορφονιός: Κύριε Καραγκιόζη, ήρθα. Καραγκιόζης: Καλώς το παλικάρι. Μορφονιός: Με έστειλε η μαμά μου να με κρατήσει λίγη ώρα η κυρία Αγλαΐα, που είναι η νταντά της γειτονιάς, τώρα στη νέα κανονικότητα. Καραγκιόζης: Από τη μύτη να σε κρατήσει; Μορφονιός: Να με κρατήσει στο σπίτι, κύριε Καραγκιόζη. Καραγκιόζης: Μα εδώ δεν είναι σπίτι. Μορφονιός: Τι είναι; Καραγκιόζης: …

Δε μπορώ ν’ αναπνεύσω Αγλαΐα: Καραγκιόζη, Καραγκιόζη, όλα έτοιμα στην παράγκα για τη δεξίωση του παρακράτους. Καραγκιόζης: Έβρασες και φασολάδα για το άρωμα; Αγλαΐα: Και φασολάδα ετοίμασα και τον λόγο μου έγραψα. Καραγκιόζης: Τι λόγο; Αγλαΐα: Κάποιος πρέπει να καλωσορίσει τους ανθρώπους. Καραγκιόζης: Ωραία. Θα τους πω εγώ «Καλωσορίσατε». Αγλαΐα: Δεν φτάνει, Καραγκιόζη. Πρέπει να κάνουμε εντύπωση. Καραγκιόζης: Να φωνάξουμε …

Γίνε παιδί μου μαζορέτα! Υπερασπίσου το παιδί γιατί αν γλιτώσει το παιδί υπάρχει ελπίδα. Λευτέρης Παπαδόπουλος Και το πρόβλημα λύθηκε. Το υπουργείο παιδείας έλαβε τη βαθυστόχαστη απόφαση να λάβουν τα παιδιά μας γνώσεις μαζορέτας. Όλα τα ’χε η Μαργιορή ο φερετζές της λείπει. Στα δελτία ειδήσεων περισπούδαστοι παρουσιαστές που καμώνονται τους δημοσιογράφους έσπευσαν να τονίσουν ότι «στη χώρα μας γίνονται …

Δε μπορώ ν’ αναπνεύσω Εβραίος: Καραγκιόζη, Καραγκιοζαρίνο. Καραγκιόζης: Κατάλαβα, Σολωμέ. Νέες δουλειές. Εβραίος: Καραγκιοζαρίνο, νέα λιούρια, νέες λίρες. Καραγκιόζης: Τι μαγαζί θα ανοίξεις πάλι; Εβραίος: Καραγκιοζαρίνο, εισαγωγαί-εξαγωγαί. Καραγκιόζης: Τι να εξάγουμε; Δεν έχουμε τίποτα. Εβραίος: Έχουμε, πώς δεν έχουμε. Καραγκιόζης: Τι έχουμε και δεν το ξέρω; Αφού δεν παράγουμε τίποτα. Εβραίος: Παράγουμε, Καραγκιοζαρίνο, και μας περισσεύουν. Καραγκιόζης: Τι μας περισσεύει; …

Δε μπορώ ν’ανασάνω Καραγκιόζης: Νιόνιο, τι είναι η ΑΟΖ; Διονύσιος: Δεν ξέρεις, Καραγκιόζο; Καραγκιόζης: Ούτε ο πασάς ξέρει ακριβώς. Διονύσιος: Είναι η Αυτόνομη Οργάνωση Ζωντόβολων. Καραγκιόζης: Και είναι οικονομική ζώνη; Διονύσιος: Πώς δεν είναι. Αν δεν εκμεταλλευτείς τα ζωντόβολα, τι θα εκμεταλλευτείς; Καραγκιόζης: Θέλεις, Νιόνιο, να κάνεις εσύ τις διαπραγματεύσεις με τον πασά; Διονύσιος: Πώς δε θέλω. Έχω ειδικότητα στα …

Για ποια ψυχική υγεία; Ύστερα μένουν τα ερείπια Σωριάζουν τη στάχτη τους Για μια ανάσταση μελλοντική στην ψυχή μας Γιωργής Κότσιρας Ολοένα και γίνεται σημείο αναφοράς, το θέμα της ψυχικής υγείας. Πρόσφατα και εμείς σαν χώρα αποκτήσαμε αρμόδια Υπουργό για θέματα ψυχικής υγείας. Τουλάχιστον, αναγνωρίζεται με αυτόν τον τρόπο, ότι υπάρχει τέτοιο ζήτημα. Τώρα ποιος ευθύνεται, ποιος το δημιουργεί και …

Δε μπορώ ν’αναπνεύσω Χατζηαβάτης: Καραγκιόζη Καραγκιόζη. Καραγκιόζης: Τι ‘ναι Χατζατζάρη; Χατζηαβάτης: Σου βρήκα δουλειά για τα επόμενα εκατό χρόνια, μπορεί και παραπάνω. Καραγκιόζης: Δεν γίνεται να τα κάνουμε χίλια να προλάβω να διορίσω και τα παιδιά μου; Χατζηαβάτης: Όχι δεν γίνεται. Καραγκιόζης: Γιατί; Χατζηαβάτης: Γύρω στα εκατό χρόνια το πολύ να υπάρχει η χώρα. Καραγκιόζης: Τι δουλειά θα κάνω; Χατζηαβάτης: …

Δε μπορώ ν’αναπνεύσω Μπαρμπαγιώργος: Καραγκιόζη, Καραγκιόζη. Καραγκιόζης: Καλώς τον μπάρμπα. Μπαρμπαγιώργος: Ήρθα για την τελετή μνήμης. Πού θα γίνει; Καραγκιόζης: Στο μνημόσυνο. Μπαρμπαγιώργος: Θα ‘χουμε καινούριο μνημόνιο; Καραγκιόζης: Μπάρμπα, έχεις μυαλό ξουράφι. Μπαρμπαγιώργος: Πώς το κατάλαβες, παιδί μου; Καραγκιόζης: Που θυμάσαι ότι είχαμε παλιό μνημόνιο. Μπαρμπαγιώργος: Ναι παιδάκι μου, και το σκίσαμε. Το καινούριο θυμάσαι πότε θα το σκίσουμε; Καραγκιόζης: …

Δε μπορώ ν’αναπνεύσω Μορφονιός: Κύριε Καραγκιόζη, ήρθα. Καραγκιόζης: Είσαι σίγουρος; Μορφονιός: Λέτε να κάνω λάθος; Εσείς δεν είστε ο κύριος Καραγκιόζης αν δε με απατά η μνήμη μου; Καραγκιόζης: Θα δούμε, Μορφονιέ. Μορφονιός: Ήρθα για την τελετή μνήμης. Καραγκιόζης: Ωραία, φέρ’ την να στη γυαλίσω πρώτα. Μορφονιός: Τη μνήμη μου θα γυαλίσετε; Καραγκιόζης: Πώς θα την φορέσεις αγυάλιστη; Μορφονιός: Δεν …

Τι είναι η πατρίδα μας Τι είναι η πατρίδα μας; Μην είν’ οι κάμποι; Μην είναι τ’ άσπαρτα ψηλά βουνά; Μην είναι ο ήλιος της, που χρυσολάμπει; Μην είναι τ’ άστρα της τα φωτεινά; Ιωάννης Πολέμης Πατρίδα μας δεν είναι ο εθνικισμός που δημιουργεί μίση και πάθη. Δεν είναι τα κλειστά πνευματικά σύνορα. Δεν μπορεί να είναι οι πολιτικοί που …

Για μια καινούρια σκέψη «Δεν είχε τίποτα, ούτε ευφυία – ούτε ομορφιά, ούτε κακία ή δύναμη, ήταν απλώς υγιής» Νικήτας Ράντος Παλιώσαμε. Σκουριάσαμε. Συνηθίσαμε. Η αδράνεια είναι η νέα κανονικότητα που έχει επιβληθεί. Δίχως σκέψη δεν υπάρχει προοπτική. Βρισκόμαστε, με την θέλησή μας-χωρίς να το θέλουμε, σε καθεστώς οξείας καταστολής. Νόμοι, νομοσχέδια, διατάγματα, μέτρα, πρόστιμα είναι η ζωή μας. Και …