Δε μπορώ ν’αναπνεύσω
Χατζηαβάτης: Καραγκιόζη Καραγκιόζη.
Καραγκιόζης: Τι ‘ναι Χατζατζάρη;
Χατζηαβάτης: Σου βρήκα δουλειά για τα επόμενα εκατό χρόνια, μπορεί και παραπάνω.
Καραγκιόζης: Δεν γίνεται να τα κάνουμε χίλια να προλάβω να διορίσω και τα παιδιά μου;
Χατζηαβάτης: Όχι δεν γίνεται.
Καραγκιόζης: Γιατί;
Χατζηαβάτης: Γύρω στα εκατό χρόνια το πολύ να υπάρχει η χώρα.
Καραγκιόζης: Τι δουλειά θα κάνω;
Χατζηαβάτης: Θα γίνεις ντελάλης στα συσσίτια.
Καραγκιόζης: Και τι θα λέω;
Χατζηαβάτης: Ό,τι λέω κι εγώ. Ξεκίνα να ντελαλάς να δω αν κάνεις.
Καραγκιόζης: Ωραία, λέγε.
Χατζηαβάτης: «Όλες και όλοι ελάτε στην παράκαμψη».
Καραγκιόζης: Τι, για να βοηθήσουν να τελειώσει;
Χατζηαβάτης: Όχι δεν προλαβαίνει να τελειώσει σε εκατό χρόνια. Λέγε Καραγκιόζο.
Καραγκιόζης: Τι να λέω;
Χατζηαβάτης: «Εδώ το καλό συσσίτιο. Μην σπρώχνεστε. Κρατάτε αποστάσεις. Φοράτε μάσκα. Φοράτε αναπνευστήρα. Μην ανασένετε όλοι μαζί. Μείνετε όρθιοι». Τελειώσαμε, Καραγκιόζο.
Καραγκιόζης: «Τελειώσαμε, τελειώσαμε, τελειώσαμε».
Χατζηαβάτης: Καραγκιόζο, τα άλλα δεν θα τα πεις;
Καραγκιόζης: Δεν χρειάζεται, καταλάβανε.
Δημήτρης Αβούρης
