Επετειακά

Μέρες που είναι, να μην ξεχνάμε, καλό θα είναι, μέσα στον ορυμαγδό των πλείστων όσων μας έχουν φέρει σε κατάσταση τρέλας, κάποιες ημερομηνίες MEGάλων γεγονότων του παρελθόντος με συνέπεια ανακατατάξεις στη ζωή μας.
Μάρτιος του 1990  ήτανε. Ο μήνας είχε 7. Η Θράκη όλη στο πόδι. Συν γυναιξί και τέκνοις. Φραγή στο Νέστο και τον Έβρο. Με αποφάσεις της οργανωτικής επιτροπής του αγώνα, μόνο έκτακτα περιστατικά εξυπηρετούνταν.  Ξινίστηκαν τα επιτελεία των κομμάτων στην Αθήνα. Τί πράματα είναι αυτά. Σε μια ευρωπαϊκή – τρόπος του λέγειν – χώρα. Τί θα πούμε στα συμπεθέρια, στη Δύση.
Εκείνος ο μεγαλειώδης ξεσηκωμός απέφερε δικαίωση στα περισσότερα από τα αιτήματα των συμπατριωτών μας. Εργασιακά – κοινωνικοοικονομικά. Εκείνο τον καιρό, με τον Μιχάλη Σπανίδη είχαμε κάνει πρόταση στο Δήμο, μία από τις οδούς της πόλης να ονομαστεί σε «οδό 7ης Μαρτίου». Η Θεσσαλονίκη έχει οδό Μαρτίου. Κάπου εκεί προς του Χαριλάου. Η Ξάνθη θα είχε οδό 7ης Μαρτίου 1990. Για να θυμίζει σε μικρούς και μεγάλους πως όταν οι λαϊκές διεκδικήσεις δεν έχουν κομματική ετικέτα, φέρνουν καλά αποτελέσματα. Λαός ενωμένος, ποτέ νικημένος.
Αυτό δεν άρεσε στα κόμματα. Γι αυτό και δεν έγινε. Ύστερα, ο Δήμος της Ξάνθης δεν είναι σαν εκείνο της Καβάλας ή πολύ περισσότερο του Βόλου. Μιλάμε και για 22 χρόνια μπροστά. Τότε η κυρά της Θράκης δεν ήταν απλά συντηρητική, μα υπερσυντηρητική. Ξάνθη – Σπάρτη – Καστοριά. Είναι ένα τρίγωνο αυτό και σαν εκείνο των Βερμούδων και σαν από αυτά που δίνονται συχνά σαν θέμα στις πανελλήνιες και τα πρόχειρα διαγωνίσματα.
Τα χρόνια κύλησαν ή αλλιώς πέρασαν. Στην Σπάρτη και την Καστοριά δεν ξέρω τί ακριβώς έγινε. Στην κυρά της Θράκης ο Δήμος φρόντισε να μας θυμίσει ότι: η ψυχή βγαίνει, το χούι ( η συνήθεια ) όχι. Μια πλατεία 35 στρεμμάτων, 35 εκτάριων απύθμενου μίσους κατά των πολιτών, έκανε την εμφάνισή της. Ποτέ οι κατακτητές από το 1875 και μετά που η Ξάνθη έγινε πρωτεύουσα του  Νομού δεν έδειξαν τέτοιο αβυσσαλέο μίσος γι’ αυτή την πόλη και τους πολίτες της.
Το έπραξε ένας Δήμαρχος συγκοινωνιολόγος, με τα πρωτοπαλίκαρά του. Τα στελέχη πρώτης γραμμής. Τους κορυφαίους. Τους απλησίαστους σε διανόηση, οξυδέρκεια. Αποδεικνύεται αυτό από τους σταυρούς προτίμησης στις εκλογές.
Σε ακτίνα 100 μέτρων από την κεντρική πλατεία συντονίστηκαν τα πάντα. Προσέτι, η Ξάνθη διαγράφηκε οριστικά σαν προορισμός από τα ταξιδιωτικά πρακτορεία. Η κεντρική  πλατεία της πόλης μετονομάστηκε σε: ΠΛΑΤΕΙΑ ΜΙΣΟΥΣ ΔΗΜΟΤΩΝ
– ΕΠΙΣΚΕΠΤΩΝ.
Έχει μία μονάχα παράλειψη. Κάπου θα πρέπει να φιλοτεχνηθούν οι μαρμάρινες στήλες όσων πρωτοστάτησαν γι αυτήν. Όπως συμβαίνει με τους ολυμπιονίκες μας έξω από τα γραφεία της Πρυτανείας στην Κομοτηνή. Η επετειακή ημερομηνία έναρξης λειτουργίας – τρόπος του λέγειν – της πλατείας, θα είναι στο μέλλον εορταστική. Για μία εβδομάδα θα διοργανώνονται εκδηλώσεις καταστροφολογίας, με συμμετοχή καταστροφολογικών φορέων, συλλόγων, Δήμων, Υπερνομαρχιών, από όλη τη χώρα και το εξωτερικό. Ο τρίτος μεγάλος πόλος έλξης επισκεπτών της πόλης με τα χίλια χρώματα.
Προσοχή. Στην ούγια, πρέπει να αναγράφεται η επετειακή ημερομηνία έναρξης λειτουργίας της πλατείας. Πόσοι αλήθεια την θυμόμαστε;  

Ο  Γρύπας