«Άνοιξε παράθυρο» για την ΕΟΖ;

Πέρασε από το υπουργικό το άρθρο 41 που προβλέπει την ίδρυση Ελέυθερων Ζωνών και Αποθηκών

Στις Ελεύθερες ζώνες θα ασκούνται δραστηριότητες βιομηχανικής ή και εμπορικής φύσης

Στα «ψιλά» πέρασε ένα πολυνομοσχέδιο του υπουργείου Ανάπτυξης Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας που εισηγήθηκε ο υπουργός κ. Μιχ. Χρυσοχοΐδης στις 12 Ιανουαρίου,  σύμφωνα με το οποίο (άρθρο 41) για πρώτη φορά δίνεται η δυνατότητα δημιουργίας Ελεύθερων Ζωνών και Αποθηκών από νομικά ή φυσικά πρόσωπα. Να σημειώσουμε ότι αμέσως μετά ο υπουργός έσπευσε να διευκρινίσει ότι: « Δεν αφορά σε καμία περίπτωση σε ζώνες ελεύθερης οικονομικής δραστηριότητας όπου επιτρέπονται αποκλίσεις από το εργασιακό καθεστώς που ισχύει στη χώρα μας» όμως στο άρθρο 41 αναφέρεται ότι: « Εντός των ελευθέρων ζωνών και ελευθέρων αποθηκών επιτρέπεται με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών, μετά από πρόταση του Φορέα Διοίκησης αυτών,  να ασκούνται δραστηριότητες βιομηχανικής ή και εμπορικής φύσης ή και παροχής υπηρεσιών από Φυσικά ή Νομικά πρόσωπα, εφόσον παρέχονται όλα τα εχέγγυα που κρίνονται απαραίτητα για την διασφάλιση του συνόλου της τελωνειακής νομοθεσίας».

Μήπως έγινε το πρώτο βήμα για τις ΕΟΖ;
Το ερώτημα είναι εύλογο και μπορεί ο μεν υπουργός να διευκρινίζει ότι : «Η εν λόγω ρύθμιση αφορά σε εκσυγχρονισμό της υφιστάμενης Εθνικής Τελωνειακής Νομοθεσίας» όμως για πρώτη φορά επιτρέπεται: « υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις σε εξαγωγικές επιχειρήσεις να εκτελούν ελαφρές μεταποιητικές δραστηριότητες εντός των συγκεκριμένων χώρων ώστε να επανεξάγουν τα προϊόντα χωρίς αυτά να υφίστανται κόστη εκτελωνισμού».
Να σημειώσουμε ότι και στις Ελεύθερες Οικονομικές ζώνες μεταποιητικές δραστηριότητες ασκούνται…Κατά συνέπεια ίσως αυτή η ρύθμιση ανοίγει ένα παράθυρο για το επόμενο βήμα, την θεσμοθέτηση δηλαδή των ΕΟΖ. 
Κα δημιουργεί όντως έκπληξη το γεγονός ότι ο αν. υπουργός κ. Σωκράτης Ξυνίδης στις 9 Ιανουαρίου (3 μέρες πριν) δήλωνε στους δημοσιογράφους της Ξάνθης για την ΕΟΖ: «Αυτά για το φόρουμ και την ΕΟΖ τ’ ακούω βερεσέ. Αν υπάρξουν οι συνθήκες θα μπει το θέμα σε διάλογο χωρίς αιφνιδιασμούς».

Τι λέει το άρθρο 41

Άρθρο 41
Ελεύθερες Ζώνες και Αποθήκες

Το άρθρο 39 του Ν. 2960/2001 (ΦΕΚ Α’ 265) «Περί Εθνικού Τελωνειακού Κώδικα», όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει με την παρ. 10 του άρθρου 1 του Ν. 3583/2007 (ΦΕΚ Α’ 142), αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 39
1. Οι ελεύθερες ζώνες και οι ελεύθερες αποθήκες αποτελούν τμήματα του τελωνειακού εδάφους της χώρας, διακριτά από το υπόλοιπο τελωνειακό έδαφος της χώρας, όπου εμπορεύματα τρίτων χωρών που αποτίθενται σε αυτές θεωρούνται ως προς την εφαρμογή των εισαγωγικών δασμών, φόρων και μέτρων εμπορικής πολιτικής ως μη ευρισκόμενα στο τελωνειακό έδαφος της χώρας.
Εγχώρια εμπορεύματα ή εμπορεύματα τελούντα σε ελεύθερη κυκλοφορία, όταν αποτίθενται σε χώρους ελεύθερων ζωνών, προορίζονται κατά κανόνα για εξαγωγή.
2. Με απόφαση, που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, ο Υπουργός Οικονομικών:
α) Συνιστά ελεύθερες ζώνες ή ελεύθερες αποθήκες, προβαίνει στην κατάργηση αυτών, ως επίσης και στην τροποποίηση των ορίων τους.
β) Ορίζει το Φορέα Διοίκησης ή και Εκμετάλλευσης του χώρου, ως διαχειριστή της ελεύθερης ζώνης ή της ελεύθερης αποθήκης.
γ) Προσδιορίζει τους όρους λειτουργίας, διαχείρισης και ελέγχου αυτών, καθώς και τους όρους διακίνησης, παραμονής και διαχείρισης των εμπορευμάτων σε αυτές.
δ) Προσδιορίζει την ευθύνη και τις αρμοδιότητες του διαχειριστή αυτών κατά τρόπο που να διασφαλίζεται η ακώλυτη διενέργεια του κοινοτικού και διεθνούς εμπορίου.
3. Για τη σύσταση ελεύθερης ζώνης και ελεύθερης αποθήκης απαιτείται προηγουμένως η γνώμη του Υπουργείου Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας και κατά περίπτωση:
α) Του Υπουργείου Εξωτερικών, όταν η ελεύθερη ζώνη συνίσταται με αίτηση φορέα Διοίκησης ή και Εκμετάλλευσης της ελεύθερης ζώνης ή της ελεύθερης αποθήκης στο οποίο συμμετέχουν φυσικά ή νομικά πρόσωπα εγκατεστημένα εκτός της Ελληνικής Επικράτειας.
β) Του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, εφόσον οι ελεύθερες ζώνες ή αποθήκες συνιστώνται σε παραμεθόριες περιοχές.
4. Για την έκδοση της απόφασης σύστασης ελεύθερης ζώνης ή ελεύθερης αποθήκης, υποβάλλεται αίτηση από τον φορέα Διοίκησης ή και Εκμετάλλευσης του χώρου όπου πρόκειται να συσταθεί η ελεύθερη ζώνη ή η ελεύθερη αποθήκη προς την Γενική Διεύθυνση Τελωνείων και Ειδικών Φόρων Κατανάλωσης του Υπουργείου Οικονομικών.
Στην κατά τα ανωτέρω αίτηση σύστασης ελεύθερης ζώνης ή ελεύθερης αποθήκης επισυνάπτεται ή υποβάλλεται ηλεκτρονικά μελέτη σκοπιμότητας από την οποία πρέπει να προκύπτουν τα ακόλουθα στοιχεία:
α) Η προσδοκώμενη συμβολή της ελεύθερης ζώνης ή ελεύθερης αποθήκης στην αύξηση της εμπορευματικής διακίνησης εμπορευμάτων τρίτων χωρών σε συνδυασμό με τα γενικότερα οικονομικά οφέλη που αναμένονται από τη λειτουργία της.
β) Ο προβλεπόμενος ή και υπάρχων όγκος διακίνησης μη κοινοτικών εμπορευμάτων μέσω της προτεινόμενης ελεύθερης ζώνης ή ελεύθερης αποθήκης.
γ) Τα παρεχόμενα για τη σωστή διοίκηση και εκμετάλλευση της ελεύθερης ζώνης εχέγγυα όπως και εκείνα για τη σωστή διαχείριση των εμπορευμάτων.
5.  Η Διοίκηση των ελεύθερων ζωνών ασκείται από νομικά πρόσωπα, των δε ελεύθερων αποθηκών ασκείται είτε από φυσικά είτε από νομικά πρόσωπα.
6.  Εντός των ελευθέρων ζωνών και ελευθέρων αποθηκών επιτρέπεται με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών, μετά από πρόταση του Φορέα Διοίκησης αυτών,  να ασκούνται δραστηριότητες βιομηχανικής ή και εμπορικής φύσης ή και παροχής υπηρεσιών από Φυσικά ή Νομικά πρόσωπα, εφόσον παρέχονται όλα τα εχέγγυα που κρίνονται απαραίτητα για την διασφάλιση του συνόλου της τελωνειακής νομοθεσίας.
7. Τα μη κοινοτικά εμπορεύματα που έχουν αποτεθεί σε ελεύθερη ζώνη ή ελεύθερη αποθήκη είναι δυνατόν:
α) Να τίθενται σε ελεύθερη κυκλοφορία κατά τις ισχύουσες διατάξεις.
β) Να υποβάλλονται σε συνήθεις εργασίες, χωρίς άδεια της Τελωνειακής Αρχής, που εξασφαλίζουν τη διατήρηση τους, τη βελτίωση της εμφάνισης τους ή και της εμπορικής ποιότητας ή και αυτές που απαιτούνται για την προετοιμασία της διανομής ή και μεταπώλησης τους.
γ) Να υπάγονται στα καθεστώτα τελειοποίησης προς επανεξαγωγή, μεταποίησης υπό τελωνειακό έλεγχο, προσωρινής εισαγωγής με τους όρους που προβλέπονται από τα καθεστώτα αυτά.
δ) Επίσης, δύνανται τα εμπορεύματα αυτά να εγκαταλείπονται υπέρ του Δημοσίου ή και να καταστρέφονται, χωρίς οι απαιτούμενες διαδικασίες να συνεπάγονται έξοδα για το Δημόσιο, ενώ τα υπολείμματα της καταστροφής λαμβάνουν έναν από τους τελωνειακούς προορισμούς που προβλέπονται για τα μη κοινοτικά εμπορεύματα.»

Μαριάννα Ξανθοπούλου
marianaxan@yahoo.gr