Τα εκατομμύρια είναι πλέον μία παρωχημένη υπόθεση. Το θέμα είναι να γίνει κάποιος πολυδισεκατομμυριούχος. Από την ώρα που κατάλαβα τις δυνατότητές μου δεν ξανακάνω πίσω πια. Τα δισεκατομμύρια μου ανήκουν και θα τα απολαύσω. Θα τα ξεκοκαλίσω ένα-ένα. Πριν έρθω εγώ στη γη, αυτή είχε ζωή 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια και απ ότι λένε αυτοί οι τρελοί οι επιστήμονες θα έχει ζωή άλλα τόσα. Θεοπάλαβοι. Δεν καταλαβαίνω πως το διαπίστωσαν, εξέταση ούρων της κάνανε; Εγώ πάντως δεν θα αφήσω να πάει χαμένο κανένα. Καθήστε εσείς και μετρήστε τα 70 ή τα 80 χρονάκια που θα ζήσετε, μου φαίνεται πως είστε πολύ ολιγαρκείς και μάλλον κορόιδα. Θα μου πεις βέβαια τι θα κάνω μετά την απορρόφηση της γης από τον ήλιο. Απλά τα πράγματα, θα μετακομίσω στον Α του Κενταύρου ή στον Σείριο που λένε πως θα έχει ένα τράτο παραπάνω χρόνια ζωής. Θα δείξει, γιατί αλλιώς είμαι να αλλάζω Γαλαξία και να βρίσκω έναν νεώτερο, έναν Γαλαξία τζόβενο.
Λέει η επιστήμη πως η ενέργεια δεν χάνεται ποτέ, διαρκεί μέσα στην αιωνιότητα πέρα από το νοητό τέλος. Ούτε άρχισε ποτέ να υπάρχει, υπήρχε και μεταμορφώθηκε στην όψη της αφεντιάς μας για ένα διαστηματάκι μιας ανθρώπινης ζωούλας, μετά, ξανά μανά από την αρχή. Όταν καίμε ένα ξύλο παράγουμε θερμική ενέργεια, αν μπορούσαμε να μαζέψουμε πίσω την θερμική ενέργεια θα είχαμε πάλι το ξύλο. Όμως η ανθρώπινη επιστήμη δεν τα καταφέρνει καλά ακόμη. Εκεί ποντάρω κι εγώ, να μην τα καταφέρουν οι άνθρωποι και με ξαναμαζέψουν πίσω με την σημερινή μου μορφή από το νεφέλωμα της Ανδρομέδας. Άντε πάλι πάνες, καισαρικές και χαμόμηλα επειδή το παιδί έχει πονάκια στην κοιλιά. Όχι τέτοιες επαναλήψεις. Σ αυτή την περίπτωση θα πρέπει να διαβάσω εκ νέου την ιστορία του Ισραήλ, του Ιακώβ και του Νώε και να την αφομοιώσω. Είναι υποχρεωτικό. Απεχθάνομαι τις επαναλήψεις με τους ίδιους Αγίους. Άσε με καλλίτερα στην κοσμική μου σκόνη και την θερμική μου ενέργεια, καλλίτερα θα περνάω. Ξέρεις, σε κάποιον δορυφόρο του Βεδελγίζη μπορεί να περνάω μπέϊκα, να μην έχουν εκεί ποτέ κρίση και να φέρονται με ευγένεια στα θερμά ρεύματα της ατμόσφαιρας, να είναι καλοπροαίρετοι με τα φυσικά φαινόμενα και να μην βαρυγκωμάνε στον πρώτο τυχόντα καύσωνα, έχουνε και οι καύσωνες την δική τους αξιοπρέπεια.
Τρέχουμε, σκοτωνόμαστε μεταφορικά και πραγματικά για ένα διάστημα περίπου ογδόντα περιστροφών της γης γύρω από τον ήλιο, δηλαδή για το εν τρίτον της περιστροφής του Πλούτωνα πέριξ του ήλιου (250 γήινα χρόνια κάνει για μία περιστροφή). Καλός πλανητάκος αλλά καίει ανθρακίτη, πολύ νωθρός. Αν και εκεί ζουν 80 γήινα χρόνια σημαίνει πως γεννιούνται τον Μάρτιο και περί τα μέσα Ιουνίου νταγκόρδε ο παρδάλης. Εμείς έχουμε την σβελτάδα μας, την τσαχπινιά μας και δεν μπορεί να μας πει κουβέντα ούτε ο Δίας ούτε ο Κρόνος. Στα διαπλανητικά δικαστήρια είμαστε πάντα μάρτυρες κατηγορίας. Στους δε Ολυμπιακούς των πλανητών παίρνουμε πάντα χάλκινο στα αγωνίσματα δρόμου, πάντα μετά τον κερδώο Ερμή και την όμορφη Αφροδίτη. Μας περνάνε στο τρέξιμο αλλά στο βάθρο ανεβαίνουμε μονίμως. Γέμισε η προθήκη μεταλλείων του πλανήτη μας με χάλκινα μετάλλια. Αισθανόμαστε πολύ υπερήφανοι, δεν είναι άσχημη η τρίτη θέση.
Δεν ξέρω εσείς τι θα κάνετε, εγώ πάντως θα ζήσω μερικά δισεκατομμύρια χρόνια ακόμη. Ξανασκεφείτε το και αν είναι θα σας περιμένω μεταξύ του νέφους του Μαγγελάνου και του Γαλαξία του Barnard. Αν τώρα επιμένετε, πάρτε και μερικούς Αγίους της προτιμήσεώς σας μαζί σας, στους άλλους Γαλαξίες μπορεί να μην έχουν της ιδίας εμβέλειας.
Φοίβος Ιωσήφ
