Αρχική Αρχείο Παλαιότερων Άρθρων Αρχείο Αρθρογραφίας 2009 Η παρακμή την οποία βιώνουμε είναι παρά φύσιν,  δεν είναι πραγματική

Η παρακμή την οποία βιώνουμε είναι παρά φύσιν,  δεν είναι πραγματική

0

Ένας από τους πιο αξιόλογους νέους μουσικούς δημιουργούς που έχει καταξιωθεί στον καλλιτεχνικό χώρο, μέσα από την αποδοχή που είχαν οι δουλειές του που φέρουν τη σφραγίδα του καθάριου ελληνικού τραγουδιού χωρίς προσμίξεις με ξένους ήχους, συνεχιστής της παρακαταθήκης των μεγάλων Ελλήνων συνθετών, ο Δημήτρης Παπαδημητρίου, που «άνοιξε» με τη συναυλία του τις Γιορτές της Παλιάς Πόλης μιλά στο «Ε» για τα τεκταινόμενα στο χώρο του.

 

Η παρακμή την οποία βιώνουμε είναι παρά φύσιν,  δεν είναι πραγματική

Δημήτρης Παπαδημητρίου: « Πάντα σ’ όλες τις εποχές υπήρχε η ευτέλεια στο τραγούδι. Σ’ ένα λιβάδι δεν μπορεί να έχει μόνο τριαντάφυλλα, θα έχει και αγριόχορτα και καμένα στάχυα και σε μερικά σημεία πάντα φυτρώνουν υπέροχες παπαρούνες από μόνες  τους… και αυτό είναι το ωραίο στο τραγούδι ότι είναι απρόσμενα καλό μερικές φορές!  Υπάρχουν περιοχές  που επεμβαίνει ο καλλιτέχνης και δημιουργεί πολύ ωραίες συνθέσεις αλλά το κακό είναι ότι αυτό το λιβάδι μπορεί να είναι μια δημιουργία αλλά από ένα σημείο και μετά μπαίνει σε ιδιοκτησίες και όταν μπει σε ιδιοκτησίες που δεν έχουν καλό σκοπό τα πράγματα γίνόνται παρά φύσιν. Η παρακμή την οποία βιώνουμε είναι παρά φύσιν,  δεν είναι πραγματική. Και όσο και αν υπάρχει προπαγάνδα ότι δεν βγαίνουνε καλοί νέοι καλλιτέχνες είναι μέγα σφάλμα. Βγαίνουν και συνεχώς θα βγαίνουν. Ο καλλιτεχνικός χώρος όμως θέλει καλλιέργεια δεν μπορεί να υπερισχύσει όλων των κακών συνθηκών και να επιβιώσει αλλά  μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις. Η παρουσία των πολυεθνικών εταιρειών ήταν καταλυτικά αρνητική στην Ευρώπη γιατί κατέστρεψε τα τοπικά τραγούδια και η δικιά μας γενιά κατάφερε αυτό τον τιτάνιο αγώνα να παραμείνει ο ελληνικός ήχος. Γι’ αυτό σήμερα εμείς μιλάμε για ελληνικό τραγούδι ενώ στην Γαλλία δεν μιλάνε για γαλλικό παρά μόνο για ένα γαλλίζων αγγλοσαξονικό αυτό και μόνο είναι μια τεράστια νίκη και χρωστάμε πάρα πολλά σ’ αυτούς τους ανθρώπους  που κατάφεραν και κράτησαν τον ελληνικό ήχο».

Οι φωνές που μπορούν να είναι οραματικές φιμώνονται

«Η ευτέλεια κατοικεί μέσα στους ανθρώπους και ανάλογα με τις συνθήκες μεγαλώνει η μικραίνει. Αν λοιπόν ποτίζεις τα φυτά της ευτέλειας και αφήνεις να ξεραθούν τα φυτά της γενναιοδωρίας και της ψυχικής θέλησης τότε μοιραία θα έχει κακά φαινόμενα

Δεν είμαι καθόλου απογοητευμένος πιστεύω ότι είναι θέμα δευτερολέπτων για ν’ αλλάξει μέσα στη συνείδηση του ανθρώπου ο αποπροσανατολισμός. Έχω ζήσει πολλές φορές φαινόμενα σε ομαδικές εκδηλώσεις όπου αν υψωθεί μια σημαία περιβάλλεται από το σωστό ήθος και τους σωστούς ηθικούς στόχους και είναι πειστική αυτή η σημαία τότε όλοι οι έλληνες εγκαταλείπουν την ευτέλεια και βαίνουν προς το όραμα. Τους χωρίζει ένα τσακ από την ευτέλεια προς το όραμα ίσως και όλους τους λαούς.

Απλώς οι φωνές που μπορούν να είναι οραματικές φιμώνονται και θα πρέπει να αντενεργήσει το ελληνικό κοινό και να οδηγηθεί προς τις οραματικές φωνές να τις ακούσει από την καρδιά του και να τις ακολουθήσει»

Ο έλληνας αγοραστής αντιστέκεται

«Προσπαθούν να συρρικνώσουν την ελληνική αγορά. Μεθοδεύουν ένα αγγλοσαξονικό ήχο μέσα στο ελληνικό τραγούδι και το κάναμε

Το ότι είναι ανεπιτυχές είναι ο στόχος τους γιατί κάποτε θα το σιχαθούμε εμείς και θα πάρουμε το αυθεντικό ξένο. Το ελληνικό κοινό αντιστέκεται  και δίνει την δυνατότητα στους έλληνες καλλιτέχνες να υπάρξουν. Κάθε φορά που αγοράζει ένα αυθεντικό  ελληνικό δίσκο».

Η μουσική δεν είναι διεθνής

«Η μουσική δεν είναι διεθνής αυτό είναι ένα ψέμα. Κάθε λαός παράγει τη δική του μουσική κάθε τόπος επίσης τη δική του. Εδώ στην Ξάνθη έχουμε μια άλλη μουσική . Δεν είναι ίδια μ’ αυτή που έχουμε στην Κρήτη. Όπως κάθε λαός έχει τη δικιά του γλώσσα. Αν εμείς δεχτούμε μια γλώσσα επειδή έχει επικρατήσει εμπορικά αυτό είναι λάθος.

Όπως ένα παιδί που δεν το αφήνεις να εκφραστεί γίνεται αυτιστικό έτσι και ένας λαός που εκφράζεται μουσικά σε μια άλλη γλώσσα από αυτή που μιλάει γίνεται ένας προβληματικός λαός»

Θράκη και το «μεγαλούργημα της συνύπαρξης και της παραδοχής της διαφορετικότητας»

 «Είμαι από την Αλεξάνδρεια πολλές εθνότητες και θρησκείες

Η συνύπαρξη είναι ένα θαυμάσιο ανθρώπινο  μεγαλούργημα και η παραδοχή της διαφορετικότητας. Έχουμε πολλά να μάθουμε από τους άλλους

Πιστεύω πολύ στο διάλογο. Είναι θέμα άποψης

Αν κάποιος αποφασίσει να επικεντρωθεί σ’ αυτό που τον ενώνει με τον άλλο θα κερδίσει, αν επικεντρωθεί σ’ ότι τον χωρίζει θα χάσει»!

 

Μαριάννα Ξανθοπούλου

marianaxan@yahoo.gr

Περισσότερα Σχετικά Άρθρα
Περισσότερα άρθρα από ΕΜΠΡΟΣ
Περισσότερα άρθρα από Αρχείο Αρθρογραφίας 2009
Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα.

Μπορεί επίσης να σας αρέσει

Και τώρα …δουλειά στην ΕΑΠΑΞ

Με την υπογραφή τ …