Το κράτος έχει υποχρέωση να στέκεται αρωγός στα προβλήματα του πολίτη και να παρέχει κάθε ανθρωπίνως δυνατή υποστήριξη. Ο πολίτης είναι αδύναμος και το κράτος δυνατό, αρσιβαρίστας των 150 κιλών. Ευτυχώς το Ελληνικό κράτος έχει αντιληφθεί τον ρόλο του και τον παίζει με την ίδια επιτυχία που έπαιζε ο Τζών Γουέϊν στο έργο ‘’ποιος σκότωσε τον Λίμπερτυ Βάλανς;’’. ΄Εχουμε μία κρατική οργάνωση που θα την ζήλευαν η Γερμανία, η Σουηδία και η Σαουδική Αραβία μετά των Αραβικών Εμιράτων.
Γνώρισα τελευταίως Υπαξιωματικό της ηρωικής Ελληνικής Αεροπορίας και μετά συνκολύμβηση δέκα ημερών, πάντα σε πρωινές ώρες εργασίας, αποτόλμησα να τον ρωτήσω αν είχε πάρει την καλοκαιρινή του άδεια. Όχι, μου είπε, αυτή μου την χρωστάνε, τώρα έχω πάρει άδεια εννέα μηνών γιατί γέννησε η γυναίκα μου. Ως συνήθως αφελής τον ρώτησα γιατί πήρε αυτός άδεια αφού η γυναίκα του είχε γεννήσει. Αα, έτσι λέει ο νόμος, η γυναίκα τίκτει και ο άνδρας γεννά. Κοίτα να δεις φίλε μου μέχρι που έχει φθάσει η βαθιά φιλοσοφική σκέψη της Αεροπορίας, μορφωμένοι άνθρωποι. Εμένα όταν γέννησε η γυναίκα μου με καισαρική, την όγδοη ημέρα ήρθε για δουλειά στο μαγαζί, όσο για μένα ούτε συζήτηση για εικοσιτετράωρη άδεια. Αυτό αποδεικνύει πόσο στοργική στέκεται η αεροπορία με τα χαλύβδινα φτερά της πάνω από τους ανθρώπους της.
Εννέα μήνες άδεια μετά πλήρων αποδοχών και να σου χρωστάνε από πάνω και ένα μήνα καλοκαιρινή. Αυτές είναι μαγκιές, αυτό είναι ζωή και αλανιάρης κόκορας με χοντρό μακαρόνι Νο 8. Όλα τα άλλα τα ακούω με πίστωση δώδεκα μηνών και βάλε. Δεν ξέρεις, μπορεί σε λίγο να αρχίσει να κατεβάζει γάλα και ο άνδρας.
Αυτή λένε πως είναι αριστερή προοδευτική πολιτική, άδεια κόντρα στην άδεια, άδεια λοχείας κόντρα στην άδεια καλοκαιρίας και περνάει η ζωή σαν το ήσυχο το ποταμάκι μέσα στο πράσινο το βουναλάκι. Αλλά η αριστερά, ως συνήθως, συνεχίζει τον αγώνα για την τελική δικαίωση των εργαζομένων. Ζητάει τώρα να επεκταθεί η άδεια από τους εννέα μήνες στους σαράντα εννέα μήνες. Ή δίνεις άδεια, ή μην κοροϊδεύεις  τον εργαζόμενο της πολεμοχαρούς Αεροπορίας. Τα πράγματα πρέπει κάποτε να ξεκαθαρίσουν. Το σωστό είναι να πάει η άδεια στους εξήντα μήνες ούτως ώστε αν κάνεις πέντε παιδιά να μπορείς νομίμως να πάρεις εικοσιπέντε χρόνια άδεια όπου και το όριο συνταξιοδότησης γύρω στα σαράντα για να απολαύσεις μετά τα παιδιά σου και τα εγγόνια σου. Ζωή να έχουν.
Διορισμός, γέννα, άδεια, εφ άπαξ, θάνατος. Η σωστή σειρά από τον διορισμό στο φέρετρο. Δίκαια πράγματα. Παράλληλα να έχεις τον χρόνο να ξοδέψεις το εφ άπαξ σου το οποίο είναι γνωστό πως σου κρατούσαν από τον μισθό σου. Αυτές είναι αδικίες, άκου να σου κρατάνε δικά σου λεπτά! Αδιανόητο και ληστρικό. Ευτυχώς όμως που υπάρχει η αριστερά και βάζει τα πράγματα στη θέση τους. Μίλα τους για παροχές και την ψυχή τους πάρε. Όταν δεν προλαβαίνει η αριστερά, έρχεται η δεξιά και ολοκληρώνει το ημιτελές κοινωνικό οικοδόμημα. Βέβαια, έχουμε τετραπέρατους και στις δύο όχθες του ωκεανού, το κακό είναι πως στη μέση υπάρχει ο Ειρηνικός και μέχρι να ξημερώσει στη μία άκρη νυχτώνει στην άλλη. Δεν τα έκανε καλά ο Θεός, έπρεπε να είχε προβλέψει τη λύση αυτού του μικρού τεχνικού προβλήματος, να κοιμόμαστε και να ξυπνάμε όλοι μαζί οι ένοικοι του πλανήτη. Είναι μία πρόταση προς τον Θεό, δεν ξέρω πως του ξέφυγε αυτή η λεπτομέρεια.
Όμως ας σοβαρευτούμε. Όλα τα πιο πάνω είναι ζοφερές αλήθειες, καλοπερνάνε μερικοί για να συντρίψουν τους πολλούς απελπισμένους ανέργους. Οι πολιτικοί είναι άνευροι και ανόητοι, τους διαφεύγει πως η χώρα του ρέμπελου και των εννεάμηνων αδειών εύκολα γίνεται πρόγευμα με φρέσκα αυγά και μπέικον των πεινασμένων αδηφάγων Οσμανλήδων Μογγόλων. Πολύ γρήγορα και εύκολα ξεχάσαμε τα τετρακόσια χρόνια πριν το 1821. Η καλοπέραση μας αποβλάκωσε.
Φοίβος Ιωσήφ
