Προφητική ερμηνεία της Άννας Βίσση. Διερωτηθήκαμε πριν από είκοσι χρόνια ποιά ήταν αυτή η Πολιτεία, γιατί η ερμηνεύτρια δεν την προσδιόριζε επακριβώς. Άφησε υπονοούμενα πολλά. Μόνη διευκρίνηση στο τραγούδι, επωδός, η λέξη σ΄ αγαπώ.
Στο πέρασμα των χρόνων, στο διάζωμα του ελληνικού βορρά, είχε σταθερά το προβάδισμα κάποια Πολιτεία για την οποία πολλοί έλεγαν πως έφτασε στον έβδομο ουρανό πριν από πέντε γενιές με την επεξεργασία και εμπορία του θρυλικού καπνού με την ονομασία ΜΠΑΣΜΑΣ. Η ζωή στον τόπο εκείνο προσέγγιζε κατά πολύ εκείνη της κεντρικής Ευρώπης. Καμία σχέση με την Ελλάδα, η οποία έκανε διαρκώς εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα.
Τα χρόνια πέρασαν, οι πέτρες γέρασαν, όπως έλεγε στα τραγούδια της η Λίτσα Διαμάντη, ενας ποιητής συγγραφέας, φιλόλογος με το όνομα Θανάσης Μουσόπουλος ακούγονταν να λέει στην πρώτη ευκαιρία: «είμαστε τυχεροί που ζούμε στην Ξάνθη». Δεν το καταλάβαινα τότε καλά αυτό. Δεν με παρεξηγούσε βέβαια κανένας. Ένα μπακλαβατζή με γνώσεις σχολείου δεύτερης ευκαιρίας δεν είναι να του δίνεις και πολύ σημασία. Έμελλε πάραυτα οι πολίτες της Ξάνθης, στην οποία είμαστε τυχεροί που ζούμε, πρωτοστατώντας στον εθελοντισμό, να φέρουν την πόλη τους ξανά στο προσκήνιο του πανελλήνιου και όχι μόνο ενδιαφέροντος.
ΜΕΘΥΣΜΕΝΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ η κυρά της Θράκης, μόνιμα ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΡΙΑ σε όλο το φάσμα των κάθε μορφής δρώμενων, εκπλήσσει εαυτόν και αλλήλους. Στο Δίκαιο της Καριόκας , όπως θα έλεγαν οι Νομικοί κύκλοι και η πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Ξάνθης Κυριακή Κιούση, αυτό σημαίνει τον εαυτό της και τους Πανέλληνες. Πως αλλιώς να αποκαλέσεις την Πολιτεία η οποία μέσα σε δυο εβδομάδες διοργανώνει άριστα κατά κοινή ομολογία αθλητών και συνοδών διεθνές τουρνουά μπάσκετ, γιορτές Παλιάς Πόλης και παράλληλα άλλα διακόσια δρώμενα. ΟΣΑ ΔΕ ΧΩΡΑΕΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΣ ΝΟΥΣ, ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΤΑ ΧΩΡΑΕΙ Η ΞΑΝΘΗ.
Αυτό να καθίσουν να μας αναλύσουν ο Θωμάς Βουγιουκλής και οι μαθηματικοί με περγαμηνές όπως ο Βασίλης Παπαδόπουλος του Δ. Π. Θ. ο Χρίστος Χούχος, ο Γιώργος Παπαδόπουλος από τα γυμνασιακά μας χρόνια και άλλοι πολλοί. Διαπρεπείς. Ενας κι ενας. Πάνε κι έρχονται οι διακρίσεις σε πανευρωπαϊκή, ενίοτε παγκόσμια κλίμακα στις τέχνες, τα γράμματα, τον αθλητισμό, το θέατρο. Ακόμα κι από ένα μπακλαβατζή, με γνώσεις σχολείου δεύτερης ευκαιρίας, δεν περνάνε απαρατήρητα κάτι τέτοια. Γι αυτό είπα να διατυπώσω κάποιες αντιλήψεις μου, σήμερα.
Ακόμα να παροτρύνω στις μέρες που θα ακολουθήσουν, με τους Συλλόγους, τους καλλιτέχνες, τους εικαστικούς, τους λογής – λογής εκφραστές, τους εθελοντές όλων των ηλικιών να δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό, από το πανηγύρι της ΜΕΘΥΣΜΕΝΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ να μη λείψει κανείς. Ούτε εκείνοι που μόνιμα εξαντλούνται στην κριτική από μακριά, αδρανείς. Έχει χώρο για όλους. Δόξα τω Θεώ. Νοιώστε κάτι από το μεγαλείο της ακτινοβολίας της πόλης μας. Δεκάδες χιλιάδες συμπολίτες μας πάλεψαν δεκαετίες για όλα αυτά που περηφανευόμαστε στις μέρες μας.
Η συμμετοχή, η ανταλλαγή απόψεων, πεποιθήσεων, είναι αυτό το κάτι που θα συμβάλλει αν όχι στην άρση του δυσμενούς ομολογουμένως κλίματος που ζούμε όλοι, στη μετρίασή του.
Η κακεντρέχεια σκοτώνει. Πριν καν διατυπωθεί. Να είστε υπερβέβαιοι.
ΜΕΘΥΣΜΕΝΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ Σ΄ ΑΓΑΠΩ.
