Έμμεσα το παραδέχτηκε ο υπουργός Οικονομίας κ. Αλογοσκούφης με τη δήλωσή του: «Περνάμε τη μεγαλύτερη οικονομική κρίση», αλλά δεν κατέθεσε κάποιο σχέδιο αντιμετώπισης των επιπτώσεων της οικονομικής κρίσης που είναι ήδη εδώ και έχει τα χαρακτηριστικά της εργασιακής ερημοποίησης!
Να’ αρχίσουμε από τον νομό μας: Το Εργατικό Κέντρο Ξάνθης, μιλά για αποβιομηχάνιση του νομού. Και είναι εμφανές: Υπενθυμίζουμε ότι μόνο τα δύο τελευταία χρόνια έκλεισε η «Φωνή της Αμερικής» , έκλεισε η ΣΕΒΑΘ, τον ίδιο δρόμο κατά τα φαινόμενα ακολουθεί η ΣΕΠΕΚ, ανενεργό είναι το εργοστάσιο Ζάχαρης Ξάνθης εν αναμονή της βιοαιθανόλης. Και αυτό μεταφράζεται σε απώλεια θέσεων εργασίας με συνακόλουθη αύξηση της ανεργίας. Για απώλεια 2000 θέσεων εργασίας μιλούν τα στοιχεία του Ε.Κ.Ξ. των 4 τελευταίων ετών και για ανεργία που στους νέους ξεπερνά το 22%!
Να πάμε παραπέρα: 250 πρώην εργαζόμενοι (και νυν επιδοτούμενοι) της Softex στη Δράμα, περισσότεροι από 650 υπό απόλυση στις Βιομηχανίες Ζάχαρης (συν αντίστοιχος αριθμός που προσδοκούσε σε παράταση της αποσχόλησης στα βιοκαύσιμα, αλλά ο διαγωνισμός «στράβωσε»). Στον Έβρο πωλείται η αλλαντοποιία «Θράκη» (την Πέμπτη, η Εθνική Κεφαλαίου δημοσίευσε «πρόσκληση ενδιαφέροντος» για την εκποίηση της ακίνητης περιουσίας της αλλαντοβιομηχανίας «Θράκη»). Πάνω από 1.167 εργαζόμενοι των επιχειρήσεων Λαναρά (500 εξ αυτών στην Κομοτηνή) και οι 450 εργαζόμενοι της Ζίμενς είναι τα τελευταία θύματα του νέου κύκλου «εργασιακής καταστροφής»!
Τουλάχιστον 3.200 εργαζόμενοι κινδυνεύουν να μείνουν, κυριολεκτικά μόνοι τους, στο σπίτι άνεργοι!
Ντόμινο καταστροφής θέσεων εργασίας, κυρίως στην κλωστοϋφαντουργία και στον ιματισμό, με αφορμή τη σκανδαλώδη υπόθεση Λαναρά, φοβούνται στο υπουργείο Απασχόλησης και το μόνο «όπλο» που υπάρχει στο οπλοστάσιο του υπουργείου είναι: Κατ’ αρχάς έκτακτη επιδότηση 1.000 ευρώ από τον ΟΑΕΔ και, ακολούθως, ένα πλασματικό πρόγραμμα επιδότησης για επανένταξη στην αγορά εργασίας.
Πέραν όμως της κλωστοϋφαντουργίας, μεγάλο πρόβλημα αντιμετωπίζουν και οι επιχειρήσεις επεξεργασίας (καθετοποίησης) αγροτικών προϊόντων λόγω αγροτικής ερημοποίησης. Αποτέλεσμα και της αποδέσμευσης της παραγωγής από τις κοινοτικές επιδοτήσεις, συν την εκτίναξη του κόστους παραγωγής (καύσιμα, λιπάσματα κ.ά). Από την άλλη, η καταστροφή των εργοστασίων ζάχαρης οδηγεί σε αδιέξοδο τους 1.400 εργαζομένους, συν τις εκατοντάδες εποχικά απασχολούμενους στο κύκλωμα τεύτλα-ζάχαρη.
Πέραν όμως των αρνητικών διεθνών εξελίξεων, η οικονομική κρίση έχει πολλαπλάσια αρνητικά αποτελέσματα για τη χώρα, και κυρίως τους μισθωτούς, λόγω της αβαθούς οικονομίας (εμπόριο, τουρισμός και οικοδομή).
Όλα αυτά αποδεικνύουν ότι μπήκαμε σε νέο κύκλο εργασιακής ερημοποίησης!
Μαριάννα
Ξανθοπούλου
