Αυξήσεις και μειώσεις σε κατηγορίες φαρμάκων ανακοίνωσε ο υφυπουργός Ανάπτυξης κ. Παπαθανασίου, υποστηρίζοντας ότι το ετήσιο όφελος για το κοινωνικό σύνολο και τα ασφαλιστικά ταμεία είναι 32,2 εκατ. ευρώ. Tο ποσό αυτό προκύπτει από τη διαφορά των ανατιμήσεων με τις μειώσεις των τιμών επί των πωλήσεων της κάθε κατηγορίας. Σημειώνεται επίσης ότι για δεύτερη φορά, μετά τον Nοέμβριο, υπάρχει αύξηση της φαρμακευτικής δαπάνης, η οποία από το 2005 μέχρι το 2006 αυξήθηκε 11,1% στα 6,2 δισ. ευρώ.
Με τα νέα μέτρα αυξάνονται οι τιμές σε 866 φάρμακα και μειώνονται 266. Στο θέμα τοποθετήθηκε ο πρόεδρος του Φαρμακευτικού συλλόγου Ξάνθης κ. Νίκος Λεοντής ο οποίος υποστήριξε ότι πρόκειται για κινήσεις εξισορρόπησης των στρεβλώσεων στην ελληνική αγορά του φαρμάκου: «Υπήρξαν κάποιες ανακοστολογήσεις σ’ ένα αρκετά μεγάλο αριθμό φαρμάκων όπως κατά καιρούς ανά τρεις– τέσσερις μήνες θα υπάρχουν παρόμοιες κινήσεις εξισορρόπησης κάποιων στρεβλώσεων στην ελληνική αγορά των φαρμάκων».
Παράλληλα επεσήμανε ότι αυτή η κίνηση έχει τριπλή στόχευση:
1.Τη διασφάλιση της επάρκειας του αγαθού αυτού στην ελληνική αγορά
2. Την προσιτή τιμή στον έλληνα ασφαλισμένο
3. Τη διασφάλιση των οικονομικών των ασφαλιστικών ταμείων
Οι αυξήσεις στα φτηνά φάρμακα και οι μειώσεις στα ακριβά
Σύμφωνα με τον κ. Λεοντή οι αυξήσεις στα φτηνά φάρμακα αποσκοπούν στην περιφρούρηση της παρουσίας τους στην ελληνική αγορά γι’ αυτό ενισχύεται κατά ένα ικανό ποσοστό η τιμή τους. Ενδεικτικά: Το Glouccofage ένα φάρμακο που το παίρνει σε καθημερινή βάση το 50% των διαβητικών αυξήθηκε από τα 2,30 σε 2,47, κι αυτό δεν επιβαρύνει σημαντικά τα ασφαλιστικά ταμεία.
Κατ’ αντιστοιχία υπήρχαν μειώσεις αρκετά σημαντικές κυρίως σε ψυχοτρόπα φάρμακα ενδεικτικά Abilifai που κοστολογούνται στα 430 ευρώ και πλέον η μείωση είναι 180 ευρώ.
Το ισοζύγιο της αυξομείωσης κρίνεται θετικό για τα ασφαλιστικά ταμεία από την συνολική κίνηση.
Παράλληλα όμως ο φαρμακευτικός σύλλογος θεωρεί ελλιπή τα μέτρα παρά το γεγονός ότι οι διορθωτικές κινήσεις στις τιμές των φαρμάκων είναι επιβεβλημένες και παρά το γεγονός ότι πλήττεται το φαρμακείο από τις συγκεκριμένες κινήσεις στο βαθμό που για να λειτουργήσει έχει κάποια αποθέματα και αυτό αιτιολογείται από τον κ. Λεοντή: «Ένα φαρμακείο με τρία Abilifai στο ράφι υπέστη μια ζημία 600 ευρώ η οποία δεν ισοσκελίζεται από τις αυξήσεις».
Η παθογένεια στην αγορά των φαρμάκων
Πέραν όλων αυτών και πέραν του γεγονότος ότι από οι αυξομειώσεις γίνονται αισθητές στη συμμετοχή του ασφαλισμένου, ο κ. Λεοντής έθεσε «το δάκτυλον επί τον τύπον των ήλων», σ’ ότι αφορά την αιτία των στρεβλώσεων στην ελληνική αγορά του φαρμάκου, καθώς όπως σημείωσε αποτελεί πηγή δεινών τόσο για τα ταμεία όσο και τους ασφαλισμένους και χρήζει άμεσης αντιμετώπισης. Πρόκειται για την υπερφαρμακία και την υπερσυνταγογράφηση!
Αντιμετώπιση της υπερφαρμακίας και της υπερσυνταγογράφησης
Λεοντής: «Καλώ τους φορείς να εξετάσουμε το θέμα: Γιατί και για ποιο λόγο 5 ομάδες φαρμάκων καλύπτουν μια ισχυρή μερίδα της συνταγογράφησης;»
Αυτή η αναφορά καθώς επίσης και η επιβεβαίωση ότι: « στο ράφι του όποιου φαρμακείου υπάρχουν κάποια συγκεκριμένα σκευάσματα που έχουν πολλή …ζήτηση σύμφωνα με τη συνταγογράφηση των γιατρών», συνυπολογίζοντας και την επισήμανση ότι: « ο μισός ελληνικός πληθυσμός αντιμετωπίζει την όποια φλεγμονή μόνο με κλαριθρομυκίνη των 35 ευρώ τη στιγμή που υπάρχει και το Vibramicit του 1.30 ευρώ που επιστημονικά είναι αποδεκτό και αποτελεσματικό», καταδεικνύει την ουσία του προβλήματος που αποτελεί πηγή της παθογένειας, παραπέμποντας παράλληλα… σε διάφορα παιχνίδια που παίζονται από διάφορους γιατρούς που είτε υπερσυνταγογραφούν και παρατηρείται το φαινόμενο της υπερφαμακίας είτε η συνταγογράφησή τους γίνεται κατ’ επιλογή σε διάφορες εταιρείες φαρμάκων…με αποτέλεσμα να επιβαρύνονται τα ταμεία και οι ασφαλισμένοι.
Στο θέμα τοποθετήθηκε ο πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Ξάνθης κ. Φίλιπππος Φιλίππου, ο οποίος σημείωσε ότι το φαινόμενο της υπερφαρμακίας είναι μια πραγματικότητα. Αναφορικά δε με την επιλογή των φαρμάκων τόνισε ότι αυτό είναι στην ευχέρεια κάθε γιατρού να επιλέξει το φάρμακο που αυτός νομίζει ότι είναι το κατάλληλο για την αντιμετώπιση της νόσου. Αναφορικά με την άλλη πτυχή του θέματος αυτό των «δοσοληψιών» γιατρών και εταιρειών σημείωσε ότι το φαινόμενο είναι καταδικαστέο και αν γίνει κάποια καταγγελία επιλαμβάνεται το πειθαρχικό συμβούλιο του Ιατρικού συλλόγου: Φιλίππου: « Ο κάθε γιατρός έχει δώσει και ένα όρκο. Είναι θέμα νοοτροπίας και ιατρικής δεοντολογίας. Ο κάθε γιατρός πρέπει να ενεργεί σύμφωνα με τις ιατρικές παραμέτρους και όχι οποιασδήποτε άλλες. Δε λέω ότι δεν το κάνουν μερικοί γιατροί…Εμείς το καταδικάζουμε».
Παράλληλα ο κ. Φιλίππου θέτει και το θέμα του νομικού κενού σ’ ότι αφορά την λειτουργία των φαρμακείων: «Πρέπει ν’ αλλάξουν πολλά πράγματα σ’ ότι αφορά την αγορά φαρμάκων στην Ελλάδα. Έχουν καταντήσει κάποια φαρμακεία να είναι περίπτερα…Δεν υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο νομικό πλαίσιο που να καθορίζει τη λειτουργία των φαρμακείων»
Το σκηνικό πλαισιώνεται και από το ανοικτό…παράθυρο στους κερδοσκόπους, καθώς είναι φτηνότερο το φάρμακο στην Ελλάδα και για αυτό το λόγο παρατηρείται το φαινόμενο των παράλληλων εξαγωγών. ΄Έτσι παρατηρείται το φαινόμενο ένα φάρμακο να εισάγεται στην Ελλάδα για να καλύψει ανάγκες ελλήνων ασθενών και να επανεξάγεται στην παραγωγό χώρα επειδή τυχαίνει το φάρμακο αυτό να είναι πολλαπλάσια ακριβότερο σ’ αυτή και κάποιοι να κερδοσκοπούν και να προκαλούνται ελλείψεις φαρμάκων.
Επιπλέον άλλο ένα πρόβλημα υπάρχει στη κατανομή της φαρμακευτικής δαπάνης που ναι μεν είναι το κόστος της φαρμακευτικής δαπάνης υψηλότερο στην Ευρώπη, το πώς κατανέμεται η φαρμακευτική δαπάνη για τον ευρωπαίο ασθενή, ποια φάρμακα και τί υπεισέρχεται στη διαμόρφωση της δαπάνης του έλληνα ασθενή διαμορφώνουν μια παθογένεια στην αγορά των φαρμάκων που μετακυλύετε στον έλληνα ασθενή και στα ασφαλιστικά ταμεία.
Μαρ&#
