του συνεργάτη μας Φοίβου Ιωσήφ
Η αναμέτρηση ανάμεσα στον Ολυμπιακό και τον Πανιώνιο κόντευε στο τέλος της και ο παντοτινός πρωταθλητής προηγείτο με σκορ 2-0. Η ευτυχία μας ήταν για μια ακόμη φορά κάπου περίπου στο ύψος των νεφών. Τότε. Ακριβώς, ναι τότε, έγινε η αναγγελία από τα μεγάφωνα του σταδίου που μας εκτόξευσε στα ουράνια, στα όρια του ηλιακού μας συστήματος κι ακόμα παραπέρα. Περίπου στο νεφέλωμα της Ανδρομέδας. Ο Ρομπέρτο Χιμένεθ θα είναι δικός μας μέχρι το 2018. Κατάδικός μας με ρήτρα συγγένειας. Θα τον αγκαλιάζουμε, θα τον φιλάμε, θα τον κερνάμε και θα γεμίζει τις καρδιές μας με το γλυκό ποτό της υπερηφάνειας και της απεριόριστης βλακείας.
Αυτό κανένας δεν το περίμενε, κανένας δεν μπορούσε να φαντασθεί τα μεγέθη του μυαλού του προέδρου μας, ακόμα και αν σε ενθάρρυνε η περίμετρος του κρανίου του. Άκου να δεις φίλε μου, ο Ρομπέρτο Χιμένεθ μέχρι το 2018 θα μείνει στο λιμάνι. Αυτό δεν είναι μεταγραφή, αυτό είναι ένα θαύμα μεγαλύτερο και από εκείνο με το κρασί στην πόλη Χαναά. Αυτός ο πρόεδρος τείνει να συναγωνισθεί τον ίδιο τον Ιησού. Τέτοιο πράγμα. Αμέσως μετά την αναγγελία τα στίφη των φιλάθλων του σταδίου Γεώργιος Καραϊσκάκης ξέσπασαν σε ουρανομήκεις κραυγές, χόρευαν, φιλούσαν ο ένας τον άλλον, ενώ ζεστά δάκρυα έως και 45 βαθμών Κελσίου ανάβλυζαν ως πίδακες από τα κόκκινα μάτια για την ανέλπιστη αυτή είδηση.
Ο Μαρινάκης δεν είναι Πρόεδρος, αυτός είναι Θεός, μόνον οι Θεοί μπορούν να κάνουν τέτοια θαύματα. Και να φαντασθεί κανένας πως όλα αυτά τα πέτυχε ο μάγος Πρόεδρος μόνον με εφτά εκατομμύρια ευρώ( δύο δισεκατομμύρια τριακόσια ογδόντα επτά εκατομμύρια δραχμές). Αυτός πια έχει ξεφύγει από τον χώρο των θνητών και κινείται σαν κάτι ανάμεσα στον Θεό Ποσειδώνα και τον Βούδα. Κυρίως τον Βούδα. Άκου να δεις οικονομική επιτυχία, σε ποιόν να το πεις και ποιος να το πιστέψει, μοιάζει σαν είδηση με κείνη της αναγγελίας του τέλους του Δευτέρου παγκοσμίου πολέμου. Τόση χαρά και τέτοιες ζητωκραυγές. Οι νεαροί φίλαθλοι, δεν πίστευαν στα αυτιά τους. Έβαζαν το ένα χέρι στην κλείδωση του αγκώνα και σήκωναν τη γροθιά τους προς την μεριά των Παναθηναϊκών δηλώνοντας ευθαρσώς και μετά παρρησίας το μέγεθος και το είδος της είσπραξης που θα έχουν στο μέλλον από τον οιονεί πρωταθλητή. Εμείς ρε δεν πήραμε τερματοφύλακα, εμείς πήραμε γάτο, εμείς πήραμε για πορτιέρο ένα τσιτάχ, οι βούλες του λείπουν. Όπου και να το στείλεις το γατόνι θα το αρπάξει και θα αφήσει ανέπαφη την εστία. Άσε, δεν περιγράφεται αυτός ο ημίθεος( τον λέμε ημίθεο για να μην τον μπλέξουμε με τον Θεό Πρόεδρο, δεν είναι σωστό να μπλέκουμε τον Στρατηγό με τον ανθυπασπιστή, υπάρχουν και όρια). Όπου και να ρίξεις τη μπάλα πετάγεται σαν να έχει ελατήρια και την αρπάζει σαν μανιακός(maniac). Γωνία το ρίξεις το σουτ; Το άρπαξε όπως η γάτα το ψαροκόκαλο. Συρτό, ψηλό, μεσαίο δεν γλυτώνει κανένα, όλα τα σφάζω, όλα τα αρπάζω. Είναι το αποκορύφωμα των προσδοκιών των στεντορείως φωνασκούντων οπαδών.
Τί να ζητήσεις τώρα πια απ τη ζωή; Εκπληρώσαμε όλα τα όνειρά μας. Και όλη αυτή η προσφορά με μόνον δυόμιση εκατομμύρια ευρώ το χρόνο, τζάμπα πράμα, όσα βάζετε τόσα παίρνετε. Με τις ελάχιστες διακόσιες πέντε χιλιάδες το μήνα εξασφαλίζεις το τέρμα σου, κοιμάσαι ήσυχος τον ύπνον του δικαίως ηλιθίου. Υπερβάλλω; Ουδόλως. Τι είναι σήμερα δυο κατοστάρικα χιλιάδες ευρώ το μήνα όταν ο νεοπροσλαμβανόμενος μπορεί να ξεπεράσει και τα τριακόσια ευρώ. Ένα μεροκάματο κοντά στα εφτά χιλιάρικα παίρνει ο φανταστικός αυτός και ανεπανάληπτος τερματοφύλακας και έχεις ήσυχο το κεφάλι σου και ακούνητα τα δίχτυα σου. Όλα αυτά σκέφτονται και ομού συσκέφτονται οι οπαδοί του θρύλου και αγαλλιάζει η ψυχή τους κατά τις έντεκα το πρωί, ποτέ νωρίτερα, όταν απολαμβάνουν τη φραπεδιά τους στο Πασαλιμάνι και αλαχού ανά την επικράτειαν απέχοντες από την εργασία καθ ότι ο Ολυμπιακός είναι περισσότερο προσεγγίσιμος από την εξεύρεση εργασίας.
Απολαμβάνουν το καφέ τους οι νέοι υπό την προστασίαν του Παντοδύναμου Ολυμπιακού που ως θρησκεία κοντράρει ευθέως πλέον τους Προτεστάντες. Στην Ισπανία τον ρόλο της νέας θρησκείας κατά του Καθολικισμού έχουν αναλάβει οι Άγιοι των εισπράξεων Μέσι και Ρονάλντο. Ο Δεύτερος, εκτός από θρησκευτικός ηγέτης έχει αναλάβει και την προώθηση ειδών καθαριότητας προσώπου και σώματος. Όλη μέρα μοσχοβολάς φρεσκάδα. Εμπιστευθείτε τα προϊόντα που σας πλασάρει και κυρίως την οδοντόκρεμα. Με τον Ρονάλντο αρχηγό θα καταργήσουμε την έννοια της ενοχλητικής πιτυρίδας. Μαλλιά γερά σαν του τράγου.
Θα μου πείτε βέβαια πως οι άνθρωποι θα έπρεπε να χαίρονται με την ανακοίνωση εγκαινίων νέων Νοσοκομείων και Σχολείων, ναι, συμφωνώ, όμως και τα δίχτυα θα τα αφήσουμε απροστάτευτα; Δεν θα είμαστε μου φαίνεται καλά, ας μας διαβάσει κανάς original Παπάς από το Άγιο Όρος! Την ανεργία, την υγεία, την παιδεία ας την αναλάβουν οι πολιτικοί, αυτοί είναι η δουλειά τους, εμείς έχουμε άλλους στόχους, ανωτέρας ποιότητας, σαν το σαπούνι Dove. Στόχος μας είναι πλέον η εθνική διαφύλαξη των τερμάτων για την οποία ως άνεργοι δεν θα διστάσουμε να ξοδέψουμε μέχρι και την τελευταία δεκάρα από τη σύνταξη της Γιαγιάς και του Πατέρα μας. Δεν θα διστάσουμε, αν αρνηθούν, θα ξυλοκοπηθούν, Ρομπέρτο δεν βρίσκεις κάθε μέρα, οι καιροί ου μενετοί. Κάτι πρέπει να αφήσει και η φουρνιά μας παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές των Ελλήνων. Ε, εμείς θα αφήσουμε ανέπαφα δίχτυα, τιμημένα δοκάρια.
Όλα αυτά έχουν ένα κόστος. Το κόστος αυτό θα το πληρώσουν οι Πατεράδες μας και οι Μανάδες μας, τι διάολο συγγενείς είμαστε. Τι, τζάμπα πάει να περάσει τη συγγένεια ο Παππούς; Όχι ρε, εδώ, θα πληρώσεις. Δεν μπορείς να αφήσεις να σπιλωθεί η υπόληψη ενός ολόκληρου Πειραιά και να πάρει κανάς Παναθηναϊκός τον Ρομπέρτο .Τέτοιες προσβολές στο λιμάνι δεν τις σηκώνουμε. Κατέβαινε τώρα τη σύνταξη χωρίς πολλές κουβέντες, κι όταν πάρουμε το Champions League να μου θυμίσεις να σου φέρω λίγη μουσταλευριά, δωρεά του Διοικητικού συμβουλίου. Άντε Παππού, γιατί πολύ έζησες, έχουν κι άλλοι σειρά, κατέβαινε.
Δεν έχει καμία ανάγκη το καπιταλιστικό σύστημα να κάνει τον τρίτο παγκόσμιο πόλεμο, τον έχουν αντικαταστήσει οι σκέψεις και τα οράματα των σύγχρονων κοινωνιών. Ευτυχώς για το σύστημα, υπάρχουν και οι αίλουροι Ρομπέρτο.
