Αγαπητές μου φίλες και φίλοι, σε περίπου είκοσι μέρες ξεκινά στην όμορφη πόλη μας το μεγαλύτερο μουσικό γεγονός της χρονιάς, ένας θεσμός υψηλού συμβολισμού και ίσως η απόλυτη έκφραση πολιτισμού στην ευρύτερη περιοχή μας.
Φέτος, το Φεστιβάλ του 2024 που διεξάγεται για 9η συνεχή χρονιά, θα φιλοξενήσει στη πόλη μας είκοσι δύο σχολεία απ’ όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό. Μαζί με τα παιδιά του Μουσικού Σχολείου Ξάνθης θα ξεπεράσουν στο σύνολό τους τα 1300 παιδιά.
Φανταστείτε λοιπόν, μια μουσική σκηνή χιλίων και πλέον παιδιών να συντονίζονται κάτω από την μαγική μπαγκέτα του μοναδικού Αρχιμουσικού (Μαέστρου) Νίκου Κηπουργού, που είναι σα να έχει το άγγιγμα του Μίδα πάνω στα παιδιά. Ένα σπάνιο υπερθέαμα, πέραν πάσης φαντασίας, που θα μπορούσε κάλλιστα να σταθεί και ως πρόταση στα βραβεία Guinness με αξιώσεις.
Κι όμως αγαπητοί μου συμπολίτες και συμπολίτισσες, κάθε χρόνο εκείνη την ημέρα, το κοινό στην κεντρική πλατεία της πόλης μας απαρτίζεται μόνον από τους περήφανους γονείς των παιδιών, τους επίσημους φορείς και φυσικά από τους εκατοντάδες των εθελοντών που δίνουν και τη ψυχή τους εκείνες τις ημέρες.
Τώρα, τις πταίει;
Πολλές φορές αναρωτηθήκαμε, και το συζητήσαμε με φίλους γιατί να συμβαίνει τούτο το ιδιαίτερα λυπηρό φαινόμενο της μη συμμετοχής των Ξανθιωτών στην τελετή λήξης του Φεστιβάλ; Καταλήξαμε στο εξής συμπέρασμα και σαφώς μπορεί να είναι και λανθασμένο, άλλωστε καμία άποψη δεν αποτελεί θέσφατο.
Ως Ξανθιώτες, δεν έχουμε στο σύνολό μας, μεγαλώσει με τέτοια ακούσματα. Η άποψη με την μορφή αυτοσαρκασμού “δεν μεγαλώσαμε όλοι με γαλλικά και πιάνο”, έχει μια κάποια βάση. Είναι καθαρά θέμα κουλτούρας λοιπόν και ακουσμάτων, στην Ξάνθη για παράδειγμα μεγαλώσαμε με Θρακιώτικα, Ποντιακά και Μικρασιάτικα ακούσματα, δεν είναι θέμα μουσικής παιδείας όπως αρχικά ισχυριστήκαμε, αλλά μουσικής κουλτούρας. Και ας υποθέσουμε ότι κατά μια έννοια, στέκει ορθά τούτη η άποψη, αυτό δε σημαίνει ότι ως Ξανθιώτες πρέπει να γυρνάμε τη πλάτη στην τεράστια προσπάθεια αυτών των χιλιάδων παιδιών που φιλοξενεί η όμορφη πόλη της Ξάνθης, δεν είναι και ευγενικό άλλωστε.
Φιλοξενία δεν είναι μόνον να δώσουμε έναν χυμό και ένα σνακ στα παιδιά, αλλά και την επιβράβευσή μας στις ατελείωτες πρόβες που έχουν κάνει για την τελική μουσική παράσταση, που θα δώσουν στην τελετή λήξης του Φεστιβάλ Μουσικών Σχολείων “Ξάνθη Πόλις Ονείρων” 2024.
Υ.Γ. Πολλοί θέλουν και προσπαθούν να θεσπίσουν το δικό τους Φεστιβάλ Μουσικών Σχολείων, κάποιες πόλεις μάλιστα με πολύ υψηλότερα budgets. Λείπει από αυτές όμως κάτι πολύ βασικό που μόνον μια πόλη διαθέτει, ο Μάνος Χατζιδάκις γεννήθηκε στην Ξάνθη.
Για ξανασκεφτείτε το λίγο, διότι σε τούτη τη πόλη κάποια στιγμή πρέπει να μάθουμε να συζητάμε και δημόσια τους κοινούς προβληματισμούς μας.
Με ιδιαίτερη τιμή
Γιώργος Φ. Μπατζακίδης
Εθελοντής
