Γράφει η Χρύσα Μπαΐρα
Γενάρης. Η καρδιά του «Χειμώνα». Και τα παγωμένα δάκρυα της φύσης, σαν βουβή κραυγή διαμαρτυρίας, για την βαρυχειμωνιά τούτης της χώρας.
Σημείο αναφοράς στις μέρες μας η βαρυχειμωνιά και στην Δημόσια Τριτοβάθμια Εκπαίδευση…
Θ’ ακολουθήσει η ιδιωτικοποίηση του νερού κι ίσως πάρει σειρά κι ο αέρας που αναπνέουμε…
«Καταχείμωνο» σε μια χώρα με τα funds να αλωνίζουν τα νοικοκυριά του κοσμάκη…
Με την καμένη γη του Έβρου-στα πολυσυζητημένα σύνορα της χώρας εκεί όπου πια καταγράφηκαν τα τελευταία χρόνια, ένας γάμος, δύο βαπτίσεις και 350 κηδείες-μήλον της έριδος των απανταχού κερδοσκόπων…
Με ένα σύστημα Υγείας για όσους πλέον έχουν βαθιά τσέπη και με έναν υπουργό με πασίγνωστο χαρτοφυλάκιο στο πέρασμα της υπουργικής θητείας του εδώ και κει…
Με τη ΔΕΗ να ιριδίζει ανεμπόδιστα πάνω από το μαγείρεμα, το λούσιμο, το ζέσταμα του μεροκαματιάρη…
Με την ακρίβεια σε εκκωφαντικό συναγερμό και το Μαξίμου ν απορεί και να υποκρίνεται πως πάσχει από εμβοές, μα να υπόσχεται…
Με μια παιδεία παραδομένη και αυτή στην ευημερία των αριθμών που χοροπηδάνε πάνω στις λογιστικές φυλλάδες των επώνυμων έξωθεν πανεπιστημίων.
Αυτών που προσκαλούνται να στρογγυλοκαθίσουν πάνω στις αξίες των αδύναμων οικονομικά παιδιών μας και να φλερτάρουν με τις «καταθέσεις της Ελβετίας»…
Μια χώρα με τον μανδύα της ανάπτυξης, βουτηγμένη στα φύκια και τις μεταξωτές κορδέλες. Με τις ηγεσίες και τα πρωτοπαλίκαρα τους να σφυρίζουν κλέφτικα πάνω απ’ τις καπνισμένες, σβησμένες πια κι αυτές καμινάδες των νοικοκυριών…
Μια χώρα που μάτωσε στον αιώνα που πέρασε και ματώνει όλο και πιο πολύ σε τούτον που κυλάει..!
«Καταχείμωνο» κι η παγωμένη ψυχή ολάκερου λαού αποθέτει πια τις ελπίδες της στ’ ανυπόκριτα δάκρυα της φύσης…
