Χάιφα

0
Θανάσης Μουσόπουλος
Φιλόλογος,συγγραφέας,ποιητής

Δεν κλαίω για τα στρέμματα –

της γης την ομορφιά…

Δεν κλαίω για το σπίτι μου –

που κρύβω τις χελώνες…

 

Κλαίω που μαύρισαν τα σύννεφα,

κλαίω που κρύφτηκε ο ήλιος.

 

Και πού θα βάλω

τις εικόνες των παιδιών μου!

Πού θα κρατήσω τα δάκρυα!

Πού θα φωλιάσουν τα όνειρα,

πού θα κρατήσω πια

την ελπίδα και την αγάπη.

Πού!

Περισσότερα Σχετικά Άρθρα
Περισσότερα άρθρα από Θανάσης Μουσόπουλος
  • Μια πόλη… παιδική

    «Υπερασπίσου το παιδί γιατί αν γλιτώσει το παιδί υπάρχει ελπίδα» Παύλος Σιδηρόπουλος Πόσα …
  • Καραγκιόζη ψεύτη

      «Δώσ’ μου, δώσ’ μου το κόκκινο κρασί. Δώσ’ μου το ψέμα σου.» Χάρης και Πάνος Κατσιμ…
  • Αφρίζει – ξαφρίζει

    Υπάρχει ένας τύπος ανθρώπου που δεν ησυχάζει στιγμή. Διατελεί μονίμως σε κατάσταση καχυποψ…
Περισσότερα άρθρα από ΓΝΩΜΕΣ
Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα.

Μπορεί επίσης να σας αρέσει

Μια πόλη… παιδική

«Υπερασπίσου το παιδί γιατί αν γλιτώσει το παιδί υπάρχει ελπίδα» Παύλος Σιδηρόπουλος Πόσα …