Της Χρύσας Μπαΐρα
Μια επίμονη επανάληψη προσώπων, εικόνων και μηνυμάτων κατέκλεισε τις μικρές μας οθόνες κατά την διάρκεια της πρώτης, κυρίως όμως της δεύτερης προεκλογικής περιόδου.
Πριν και μετά από κάθε εκπομπή, σειρά ή ταινία τα ίδια πρόσωπα, με τις ίδιες υποσχέσεις, τις ίδιες γνωστές προθέσεις…
Σαν πλύση εγκεφάλου έμοιαζε η κατάσταση όλη, με δεδομένο-νόμιζαν-ένα αφελές-νόμιζαν-ακροατήριο.
Εκείνο το ακροατήριο που γνωρίζει πολύ καλά, πόσο “αγαθός” φίλος είναι η πλύση εγκεφάλου, η κατάσταση αλλαγής σκέψης, και ο έλεγχός της, ενός ατόμου ή πλήθους με ορισμένες ψυχολογικές τεχνικές. Η πλύση εγκεφάλου μειώνει την ικανότητα των ατόμων να σκέφτονται κριτικά και ανεξάρτητα.
Ο όρος “πλύση εγκεφάλου” χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στα Αγγλικά από τον Έντουαρντ Χάντερ το 1950. Στη δεκαετία του 1970, αυξήθηκε το ενδιαφέρον για το θέμα και τράβηξε την προσοχή των μέσων ενημέρωσης.
Αξίζει να δούμε πώς αναφέρεται στην πλύση εγκεφάλου ο Πλάτωνας.
Αξιομνημόνευτη είναι η θέση του Πλάτωνα για την πλύση εγκεφάλου δια στόματος Σωκράτους στον Πρωταγόρα.
Η σκέψη του Σωκράτη(Πλάτωνος Πρωταγόρας 314 β), έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον και είναι πολύ επίκαιρη στις μέρες μας:
Πλάτωνος Πρωταγόρας 314 β
«Σιτία μὲν γὰρ καὶ ποτὰ πριάμενον παρὰ τοῦ καπήλου καὶ ἐμπόρου ἔξεστιν ἐν ἄλλοις ἀγγείοις ἀποφέρειν, καὶ πρὶν δέξασθαι αὐτὰ εἰς τὸ σῶμα πιόντα ἢ φαγόντα, καταθέμενον οἴκαδε ἔξεστιν συμβουλεύσασθαι, παρακαλέσαντα τὸν ἐπαΐοντα, ὅτι τε ἐδεστέον ἢ ποτέον καὶ ὅτι μή, καὶ ὁπόσον καὶ ὁπότε, ὥστε ἐν τῇ ὠνῇ οὐ μέγας ὁ κίνδυνος. μαθήματα δὲ οὐκ ἔστιν ἐν ἄλλῳ ἀγγείῳ ἀπενεγκεῖν, ἀλλ’ ἀνάγκη καταθέντα τὴν τιμὴν τὸ μάθημα ἐν αὐτῇ τῇ ψυχῇ λαβόντα καὶ μαθόντα ἀπιέναι ἢ βεβλαμμένον ἢ ὠφελημένον.»
