Ημέρα μνήμης που βρίσκει την γυναίκα όπως και κάθε πολίτη αυτής της χώρας να πενθεί μπροστά στην εθνική τραγωδία.
Ημέρα μνήμης όμως που πρέπει για μια ακόμη φορά να υπενθυμίσει τους οικουμενικούς αγώνες διαχρονικά για την αναγνώριση της γυναίκας ως ισότιμο μέλος της κοινωνίας, της προσφοράς της για ένα βιώσιμο αύριο, του δικαιώματος να συναποφασίζει, να εκλέγει και να εκλέγεται.
Πολλά τα βήματα ακόμη αφού και σήμερα, ακόμη και στον ανεπτυγμένο κόσμο τίθενται θέματα της βίας και της παρενόχλησης στο οικείο περιβάλλον, στην εργασία. Τίθενται θέματα ισότιμης ανάπτυξης των γυναικών στην εκπαίδευση και την επιστήμη, στην απασχόληση, στην εθνική οικονομία.
Στην ορθόδοξη παράδοση μας η τιμή και η αναγνώριση της γυναίκας εκφράζεται στο πρόσωπο της Παναγίας, δόξα και τιμή για το ανθρώπινο γένος και αναδεικνύεται η ασύγκριτη συμβολή του γυναικείου προσώπου, όπως παρακολουθούμε την περίοδο της Σαρακοστής που διανύουμε, κάθε Παρασκευή, στους Χαιρετισμούς.
Χρέος όλων μας η στήριξη τους, μια που οι γυναίκες, μπορούν να ανατρέφουν καλύτερους ανθρώπους, να πλάθουν ένα κόσμο με ομορφιά, περισσότερη κατανόηση, δικαιοσύνη και αγάπη.
