“Καλή σαρακοστή, καλή σαρακοστή..!” πήγε κι ήρθε η γεμάτη νόημα ορθόδοξη ευχή των ημερών.
Πάσχα εν όψει…
Μα τόσο πρόωρα μια τρυφερή θυσία, σ’ ένα ακόμα σκοτεινό θυσιαστήριο..;
Αναλύσεις επί αναλύσεων ολάκερη τη μέρα (Τετάρτη) στα κανάλια, αντί αναλόγου σεβάσμιας σιωπής (πέραν της ενημέρωσης για την τύχη τόσο άτυχων παιδιών)
Και μια αγωνιώδης προσπάθεια του εκάστοτε οικοδεσπότη της κουβέντας, να ανασύρει ευθύνες από σταθμάρχες, κλειδούχους, φύλακες, καθαρίστριες.
Μια αγωνία εμφανώς καθοδηγούμενη απ’ τα κρυμμένα ακουστικά, μην τυχόν και τσαλακωθούν οι κουστουμαρισμένοι ένθεν κακείθεν.
Προσεγμένες λέξεις, προσεγμένα τοποθετημένες, μην τυχόν και βγουν στη φόρα οι πικρές αλήθειες, για τα πεπραγμένα και προαποφασισμένα υμών και ημών. Εκεί και δω. Στα λαμπερά γραφεία της Ευρώπης και της “πολύπαθης ” χώρας μας.
Περικοπές, περικοπές, περικοπές..!
Δεν έμεινε πέτρα όρθια σ’ αυτή τη χώρα..!
Οι Βρυξέλλες διατάζουν, το Μαξίμου εκτελεί κι ο λαός θυσιάζει τα παιδιά του.
Σαράντα τρεις φωλιές αδειανές…
Φτάνει πια..!
Χρύσα Μπαΐρα
