Συγγραφέας-αφηγητής παραμυθιών
Και το Πνεύμα εν είδει περιστεράς εβεβαίου του λόγου το ασφαλές…
Απολυτίκιο των Θεοφανείων
Το πνεύμα επικαλείται ο καθένας μας, για να φωτίσει τον ίδιο και τους άλλους στα δύσκολα της ζωής.
Το πνεύμα της αλήθειας, της δικαιοσύνης, της λογικής.
Το δικό μας πνεύμα πρωτίστως που θα μας βοηθήσει να παρατηρήσουμε τα σημάδια για να επιφοιτήσει το Φως της γνώσεως.
Όμως για να υπάρξει το πνεύμα χρειάζεται συνεχή καλλιέργεια, ταπεινότητα και πολύ σιωπή.
Στη σιωπή γίνονται οι σκέψεις φωτεινές και με οικονομία λόγου, εμφανίζονται ως ιδέες.
Με ‘’πάντα ανοιχτά πάντα άγρυπνα τα μάτια της ψυχής μας’’ όπως εκείνος , ο Εθνικός μας ποιητής, το πνεύμα βρίσκει χώρο να μας κατοικήσει. Να μας εμπιστευτεί. Να λειτουργήσει.
Μα του χρειάζεται να το αγκαλιάσουμε, να το φροντίσουμε και να το εμπιστευτούμε και εμείς. Και να είναι απόλυτη η σχέση εμπιστοσύνης, καθώς η ζωή προχωρά και τα αποθέματα της σοφίας μας, είναι ανάγκη να πολλαπλασιαστούν και αυτό μπορεί να μας τα δωρίσει.
Θέλει κόπο, ανοιχτή καρδιά και σκέψη και πάνω από όλα, ήθος και επιμονή.
Το πνεύμα μας ακούει τα λόγια μας!
Ακούει το κάλεσμα μας και αντιλαμβάνεται τις προθέσεις μας. Είναι το ιερότερο που μπορεί να κατοικήσει εντός μας, για τον αγώνα του καλού και αγαθού.
Και όσοι έχουν τα παράθυρα της ψυχής ανοιχτά έχουν και αυτά της σκέψης! Από εκεί έρχεται το πνεύμα! Και όσο πιο ανοιχτά τα βρίσκει, τόσο πιο εύκολα φωλιάζει, φωτίζει και δεν μας εγκαταλείπει.
Είναι η αόρατη ύπαρξη μας, που καταγράφει πόνους, κόπους, αγωνίες και τις διευθετεί.
Είναι το χέρι βοήθειας, ο από μηχανής θεός και το καταφύγιο κάθε δύσκολης στιγμής.
Είναι η αλληλεγγύη στη φθαρτή ζωή μας και η ελπίδα σε κάθε φαινομενικό αδιέξοδο.
Ας εμπιστευτούμε το Πνεύμα, για να μας περάσει από τις συμπληγάδες μας. Αυτό βλέπει και γνωρίζει περισσότερα από εμάς!
Το Πνεύμα που έχει περισσότερο ανάγκη από ποτέ, ο πλανήτης γη που κουβαλά τις ζωές μας. Το Πνεύμα κάθε αδελφοσύνης που του κρατάμε κλειστή την πόρτα, ενώ η μοίρα μας είναι κοινή!
Ο πνευματικός άνθρωπος δεν είναι ουτοπία, είναι η μόνη διέξοδος απέναντι στα τυραννικά καθεστώτα που έχουν εγκαταστήσει άφρονες και παράφρονες.
Και πνευματικός άνθρωπος μπορεί να είναι ο καθένας, στις στιγμές του μεγάλου χάους, όπως τώρα. Αρκεί να ελευθερώσει το πνεύμα του, για να μπορεί να πετάει και να επιστέφει…
Και τότε θα μας επισκεφθεί και η θυγατέρα του, η Έμπνευση, αυτή που προχωράει τις καλές σκέψεις των ανθρώπων μέσα από την αυτοσυγκέντρωση και την ισχυρή θέληση.
Από την θεία ανάγκη για Ζωή!
