Αρχαιολόγος-μουσειολόγος-ξεναγός nat.michailidou@yahoo.gr
«Ο νους κι η σκέψη
γεννήσανε τη λέξη
νονά η τέρψη»
Ν.Μ.
Πόσο αξίζει μια σκέψη; Πόσο χρόνο παίρνει να γεννηθεί και ως πότε μπορεί να ζήσει; Με ποιον να τη μοιραστείς;
Ο άνθρωπος προχωράει, αιώνες τώρα, με βάση το «Σκέφτομαι άρα υπάρχω», ακόμα κι αν δεν το καταλαβαίνουμε ή δεν έχουμε χρόνο να το συνειδητοποιήσουμε.
Χαμένοι σε ρυθμούς τόσο γρήγορους που αδυνατούμε να τους προλάβουμε σωματικά και ψυχολογικά, δε μας επιτρέπεται, δεν έχουμε χρόνο πια να χαθούμε στις σκέψεις μας. Να περιπλανηθούμε στο μυαλό μας και στους άπειρους δρόμους που μπορεί να πάρει όταν επεξεργάζεται, ακόμα κι άθελά μας, υποσυνείδητα, εικόνες, εμπειρίες κι επιθυμίες.
Οι σειρήνες γύρω μας πολλές. Όλες επιζητούν ένα βλέμμα μας, ένα κύτταρό μας, το χρυσό φλουρί της σκέψης μας.
Κι οι σύντροφοί μας πού είναι για να μας προστατέψουν; Πού είναι για να υποψιαστούν τη σκέψη μας, να τη μοιραστούν, ακόμα και να την ακολουθήσουν;
Το τραπέζι, εκεί όπου η σκέψη μετουσιώνεται σε λέξη, εκεί όπου μοιράζονται, εκτός από το ψωμί και το φαγητό, κι η έγνοια κι η συντροφικότητα, πόσο συχνά κι ειλικρινά στρώνεται σήμερα; Ή με τι στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε;
Κάθε πότε αφήνουμε κατά μέρος τις τυπικές κουβέντες, τις αμήχανες, και ψηλαφούμε θέματα που μπορεί να καίνε, να πονάνε εμάς, τα παιδιά μας, το μέλλον τους;
Σήμερα (ή και πάντα; ) μια από τις πιο επαναστατικές ίσως καθημερινές πράξεις είναι η ανθρώπινη χαρά, η απόλαυση, η τέρψη! Από μια ειλικρινή κουβέντα με έναν φίλο που δε χαϊδεύει αυτιά. Από μια λέξη που θα ακούσουμε ακόμα και τυχαία από έναν άγνωστο και θα πάει τη σκέψη μας μπροστά. Από τη γέννηση και τη φροντίδα μιας ιδέας και της συνεπακόλουθης πράξης, που μπορεί να μην αφορά μόνο εμάς και το σπίτι μας, αλλά και τους διπλανούς μας, όποιοι κι αν είναι αυτοί, τωρινοί και κατοπινοί.
Τέρψη, μέσα από γόνιμες ανθρώπινες σχέσεις, τις πρώτες ή και τις τελευταίες.
Μέσα από ειλικρινείς λέξεις κι ιστορίες.
Μέσα από τις κοινές αλλά και πρωτόγνωρες ανθρώπινες σκέψεις.
Νέο επαναστατικό σύνθημα, όχι μόνο για τον τοίχο αλλά και για την καρδιά και τον νου τη νέα χρονιά που έρχεται! Σκέψη, λέξη, τέρψη! Καλή χρονιά!
*Το άρθρο γράφτηκε στο πλαίσιο των διαδικτυακών μαθημάτων της Ακαδημίας Ποίησης και Παραμυθιού «Από το παραμύθι στην αρθρογραφία»
