Αρχική ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ Μικραίνει ο κόσμος…

Μικραίνει ο κόσμος…

0

Η οθόνη βουλιάζει σαλεύει το πλήθος
εικόνες ξεχύνονται με μιας
πού πας παλληκάρι ωραίο σαν μύθος
κι ολόισια στο θάνατο κολυμπάς
Διονύσης Σαββόπουλος

Ζούμε, για τα καλά, μια εικονική πραγματικότητα. Κάθε μέρα, όλο και πιο πολύ, εξαρτόμαστε από κάθε είδους οθόνη. Τα καλά νέα, δεν είναι πια νέα, ούτε ειδήσεις. Λες και τίποτα καλό δε συμβαίνει.

Με κάθε τρόπο βουλιάζουμε στις οθόνες, που μας χειραγωγούν ψυχικά, πνευματικά και κυρίως ηθικά! Καταντήσαμε ρομποτάκια, πατάμε πλήκτρα για επικοινωνία και μας στέλνουν κάθε είδους εντολή με πλήκτρα!

Μικραίνει ο κόσμος! Όλο και πιο πολύ μικραίνει και εξαφανίζεται η παρατηρητικότητα και μέσω αυτής η φαντασία και η νόηση!

Ο κόσμος μας πια είναι τόσο μικρός, ακριβώς όσο το μέγεθος της οθόνης που έχει εισβάλει στη ζωή μας. Όλα μικραίνουν μέχρι την τελική τους ισοπέδωση.

Πού να σηκώσεις κεφάλι να παρατηρήσεις το φυσικό περιβάλλον, τους ανθρώπους, τα σημεία του ορίζοντα. Βουλιάζουμε σ’ έναν κόσμο που το κακό προβάλλεται με κάθε τρόπο και το καλό αποσιωπάται, επίσης με κάθε τρόπο.

Μας έχουν πείσει ότι είμαστε ενημερωμένοι πολίτες, μέσω οθόνης κι οπωσδήποτε γνώστες των πάντων, αφού ένα πλήκτρο αρκεί να σε οδηγήσει παντού! Γίναμε όλοι ίδιοι!

Πού να οξυνθεί ο νους; Πού να ανοίξει το βλέμμα; Πού να καλλιεργηθούν τα συναισθήματα; Πού το όραμα σε αυτόν τον ηλεκτρονικό εγκλεισμό;

Κοινωνία της οθόνης, δίχως αισθήσεις μα με χιλιάδες παραισθήσεις. Καταντήσαμε αναίσθητοι σε κάθε είδηση και η τρομοκρατία που έχει επιβληθεί μέσα από την οθόνη σπέρνει μαζί με την αϋπνία, τον πανικό και το άγχος.

Ηλεκτρονικές σχέσεις, ηλεκτρονικός πόλεμος, ηλεκτρονικός έλεγχος.

Τι σοφά που το προέβλεψε και το διατύπωσε κάπως έτσι ο Οδυσσέας Ελύτης «Όταν η τεχνολογία φάει τις σάρκες της, τότε θα στραφούμε στην ποίηση…»

Γιατί η ποίηση είναι πολύ περισσότερα από ένα ποίημα. Είναι τρόπος ζωής. Είναι η ίδια η ζωή!

Ωστόσο, «Μικραίνει ο κόσμος κι η θάλασσα γίνεται κήπος/ στερεύει το φως στις γυμνές αποβάθρες/ μ’ ασβέστη σκεπάζουν τα δάκρυα. / Σεντόνι λευκό, χειρουργείου/σκεπάζει τ’ ανήσυχα χέρια», όπως θα έλεγε κι ο ποιητής Τάσος Κόρφης.

Περισσότερα Σχετικά Άρθρα
  • Αλήθειες στο φως!

    Ανάγκη πάσα να γίνεις μέγας αρθρογράφος. Οδυσσέας Ελύτης Είναι πολύ βαρύ το στυλό σήμερα γ…
  • Μαύρο χιούμορ

    Γράφει ο Δημήτρης Αβούρης Δεν πολεμιέται μάτια μου η ανθρώπινη βλακεία σκότωσε το αυτονόητ…
  • Απόψε τρέξατε!

    Θυμάμαι τότε κάτω από το τραπέζι… Όαση ο Καραγκιόζης! Πραγματικά αποτελεί ευχάριστη …
Περισσότερα άρθρα από Δημήτρης Αβούρης
Περισσότερα άρθρα από ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ
Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα.

Μπορεί επίσης να σας αρέσει

«Συμπαραστάτης του Αθλητή και της Αθλήτριας : η αναγκαία πρωτοβουλία της Πολιτείας για την ενίσχυση της συνταγματικής εγγύησης του Αθλητισμού»

Ι.          α. Την 11.06.1975 με την δημοσίευση του Συντάγματος της Γ’ Ελληνικής Δημοκρατί…