Φύλαγε την αγάπη σου στο κάστρο των παιδιών
κι έλα να κάνουμε τη γη γιορτή παραμυθιών
Γιορτή παραμυθιών – CD Απρόβλεπτοι
Υπάρχει ένα σωτήριο μέτρο που διδάσκει, ψυχαγωγεί με την πλήρη έννοια, παρηγορεί και προτρέπει. Το μέτρο του παραμυθιού.
Σε όλο τον κόσμο, σε όλους τους αιώνες η ανθρωπότητα σαν βιολογική ανάγκη έφτιαχνε, έγνεθε το παραμύθι της για να φτιάξει την ψυχική και πνευματική της αρματωσιά.
Οι άνθρωποι επικοινωνούσαν μέσα από το μύθο, τη φαντασία και το ήθος των παραμυθιών. Κι όλα αυτά ανέξοδα και χωρίς άνωθεν επιβολές, έβρισκαν τη λύτρωση για κάθε ύβρι.
Στα χρόνια μας το παραμύθι μειώθηκε, οι συνθήκες της ομήγυρης που το δημιουργούσαν αλλοιώθηκαν, μεταλλάχτηκαν, εως ότου το παραμύθι πέρασε, με πλήρη σκοπιμότητα, στη γελοιότητα και εν τέλει στην ευτέλεια.
Κάθε καρυδιάς καρύδι, όποια ανοησία εμπνευστεί, την βαφτίζει παραμύθι χωρίς όρους και όρια. Έτσι διεκδικεί την προσωπική αναγνώριση ο συγγραφέας!
Το παραμύθι έχει κανόνες και όρια, έχει την εμπειρία των ανθρώπων, τη σοφία των σοφών, των γερόντων. Όλα αυτά τα απαξιώσαμε προκειμένου να ζήσουμε στον παράδεισο της παγκοσμιοποίησης που μιλούν τα νούμερα και όλοι και όλα έχουν νούμερα!
Το παραμύθι, παρά τω μύθω, είναι ψυχική υπόθεση που γιατρεύει αφού δίνει διέξοδο σε κάθε πνευματική ανάγκη και μιλά τη γλώσσα του καλού και αγαθού.
Το παραδοσιακό παραμύθι κι όλα όσα άλλα γράφονται και σήμερα με βάση τους κανόνες αυτού του αξεπέραστου λαϊκού λογοτεχνικού είδους μπορεί να αποτελέσει το εφαλτήριο σε κάθε δύσκολη εποχή, για την Αναγέννηση.
Οι παραμυθάδες, οι αφηγητές με περισσή ευγένεια μπορούν να προσεγγίσουν κάθε θέμα που αφηγούνται, με όποιον τρόπο θεωρήσουν δόκιμο και έχει ανάγκη η στιγμή. Μεγάλο σχολείο που δεν χωράει στην τηλεκπαίδευση. Όλα γίνονται δια ζώσης.
Όμως το παραμύθι φέρνει στον καθένα και μοναδικές προσωπικές στιγμές αφού από τη φύση του αποτελεί μια ψυχανάλυση, που ο καθένας παίρνει τον ρόλο που θέλει για να μάθει τις επιπτώσεις της επιλογής του.
Μεγάλο σχολείο το παραμύθι, τόσο που κανένα σχολείο δεν το χωράει και κανένα σχολείο δεν μπορεί να το αντικαταστήσει.
Το παραμύθι, η υψηλότερη μορφή ποίησης, θα παραμείνει ζωντανό σε πείσμα κάθε μέτρου που βλέπει μόνο τα νούμερα.
Όσο υπάρχουν άνθρωποι θα υπάρχει το παραμύθι γιατί από κάπου πρέπει να πιαστούμε, για να δούμε το μέλλον, με όραμα, με φαντασία, με γνώση.
Το παραμύθι είναι φάρμακο για όλες τις ανθρώπινες μεταλλάξεις.
Δημήτρης Αβούρης
Συγγραφέας-Αφηγητής παραμυθιών
