Τον ουρανό δε θα τον δεις αν δε σηκώσεις κεφάλι
ούτε θα βρεις το αστέρι σου όπου στολίζει γκράφιτι.
Όλο αυτό που ζούμε μοιάζει ανεξήγητο και ούτε θα μάθουμε ποτέ την αλήθεια. Κάθε σενάριο είναι δεκτό αφού τα επίσημα στοιχεία δεν μπορούν να μας πείσουν.
Τα κενά και οι αντιφάσεις που υπάρχουν είναι αδιάψευστοι μάρτυρες. Το σίγουρο είναι ότι κάτι δεν πάει καλά σε πολλά επίπεδα, λες και ο αόρατος εχθρός ήρθε για να μας καταστήσει φοβικούς και ακολούθως να ελέγξει πλήρως τη ζωή μας που έχει ήδη φθαρεί.
Όμως η πλήρης παρακμή που ζούμε κι ο συνεχής εγκλεισμός σώματος και νου, θα βρει τρόπους να ξεσπάσει αφού είναι βιολογική ανάγκη και η οποία δεν γίνεται να τιθασευτεί.
Η Αναγέννηση έχει ήδη ξεκινήσει, απ’ όλους αυτούς τους ανθρώπους της τέχνης που ακατάπαυστα δημιουργούν μέσα σε τούτο το αφύσικο φοβικό περιβάλλον.
Πάντα, στα δύσκολα, η ανθρωπότητα πιανόταν από τις τέχνες για να επανεκκινήσει. Κι όλοι αυτοί οι μοναχικοί άνθρωποι που ποτέ δεν έσκυψαν το κεφάλι ούτε ενέδωσαν, εργάζονται σκληρά αποτυπώνοντας στα έργα τους την αγωνία για το αύριο και συνάμα τις προτάσεις τους, που δεν είναι άλλες από τα ίδια τα έργα τους, εργαλεία για την ψυχική ανάταση της κοινωνίας και την επανάσταση του πνεύματος.
Όλα τα νέα ρεύματα, οι νέες ιδέες, οι ελπίδες, θα συναντηθούν, όπως πάντα γινόταν, στους δρόμους, όπως στις αρχαίες αγορές του κόσμου.
Στους δρόμους θα βγούμε για να διεκδικήσουμε το μέλλον. Στους δρόμους θα συναντηθούμε για το αύριο. Τώρα, ήδη ετοιμάζονται οι δρόμοι να μας υποδεχτούν. Καλλιτέχνες, ζωγράφοι έχουν ήδη βγει στους δρόμους και εκφράζουν και μας εκφράζουν μέσω γκράφιτι.
Οι δρόμοι του μέλλοντος θα γεμίσουν γκράφιτι, για να μας υποδεχτούν σε μια εξέγερση τόσο κρίσιμη για τη συνέχεια της ανθρωπότητας.
Εντελώς ανιδιοτελώς, με κόπο και ελάχιστα μέσα, ανάμεσα στην παρανομία και τη νομιμότητα, ορθώνουν εικόνες σε κτίρια, τοίχους, δρόμους, για να μας αφυπνίσουν, να μας ευαισθητοποιήσουν και να μας προετοιμάσουν για αυτό που θα συμβεί.
Μια εικόνα είναι χίλιες λέξεις. Τα χιλιάδες γκράφιτι είναι μία μόνο λέξη που είναι και το μέγα ζητούμενο της εποχής: Ελευθερία.
Τα γκράφιτι πλέον αποτελούν ένα σύγχρονο κομμάτι του ανθρώπινου πολιτισμού που και αυτό έρχεται από πολύ παλιά. Από την εποχή των σπηλαίων, από τις τοιχογραφίες, από τις παροιμίες των αρχαίων Ελλήνων.
Μην ξεχνάμε ότι η λέξη παροιμία προέρχεται από το παρά και το οιμός που είναι ο δρόμος. Είναι οι χρήσιμες συμβουλές προς τους πολίτες που γράφονταν δίπλα από τον δρόμο, στον τοίχο.
Ήρθε λοιπόν η ώρα των μη λεκτικών παροιμιών, των γκράφιτι. Γκράφιτι παντού.
Σαν αυτό που εντυπωσίασε τον γράφοντα στην πόλη της Πάτρας όταν, σε ολόκληρο τοίχο ενός σχολικού συγκροτήματος με εμπνευστή και δημιουργό τον σημαντικό ζωγράφο Κλεομένη Κωστόπουλο, αφήνει σκεπτόμενους τους θεατές του.
Αναζητήστε το.
Δημήτρης Αβούρης
Συγγραφέας-αφηγητής παραμυθιών
