Ν’ αγαπάς την ευθύνη.
Να λες: Εγώ, εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γης.
Αν δε σωθεί, εγώ φταίω.
Νίκος Καζαντζάκης
Ούτε εκείνοι είναι αθώοι και καταδικάστηκαν γι’ αυτό, ούτε εμείς είμαστε αθώοι γι’ αυτό και καταδικασμένοι κι ας κάνουμε ότι δεν το ξέρουμε.
Δεν είμαστε αθώοι γιατί σιωπούμε σε τόσα εγκλήματα που συμβαίνουν καθημερινά γύρω μας. Για όλα φταίνε οι άλλοι, οι όποιοι άλλοι, εμείς δεν έχουμε καμιά ευθύνη για όσα γίνονται και εις βάρος μας.
Εθελοτυφλούμε και κωφεύουμε σαν φιλήσυχοι πολίτες όταν καίγεται το σπίτι του γείτονα, νομίζοντας ότι δε θα ’ρθει και η σειρά μας.
Ο φασισμός σαφώς και δεν μπορεί να νικηθεί με καμιά καταδικαστική απόφαση. Τσάμπα πανηγυρίζουμε επειδή οι ολίγοι θα πάνε στη φυλακή. Έπρεπε να χάσει τη ζωή του ο ένας, να περάσουν κάμποσα χρόνια, για να καταλάβουμε ότι ήταν εγκληματίες.
Τόσα χρόνια που αλώνιζαν και συμμετείχαν στο δημόσιο βίο με τη σφραγίδα του «Αίμα- Τιμή- Χρυσή Αυγή», ήταν αθώοι. Όταν χτυπούσαν και εξύβριζαν βουλευτές και μέσα στη βουλή, ήταν αθώοι.
Έπρεπε να χυθεί αίμα.
Και τώρα που η δημοκρατία νίκησε, κάποιοι μέσα από τη βουλή και το δημοσιογραφικό στερέωμα μας κουνάνε το δάχτυλο και μας δείχνουν, εμάς τους ανεύθυνους. Τώρα, μας λένε, ας βάλουν μυαλό οι 400.000 Έλληνες που τους ψήφισαν.
Αλλά ποιος οδήγησε το εκλογικό σώμα να στηρίξει τη Χρυσή Αυγή; Καμιά κουβέντα.
Εμείς, οι πάντοτε ανεύθυνοι, κοψοχέρηδες, τους ψηφίσαμε, χωρίς λόγο. Έτσι από το πουθενά.
Ούτε δυσαρεστημένοι είμαστε από ολόκληρο το πολιτικό σύστημα, ούτε αηδιασμένοι.
Κάποιους τους βόλεψε η Χρυσή Αυγή, για να στρέφονται αλλού τα φώτα της δημοσιότητας και όχι σε κάθε παρακράτος, ή σε κάποιους πολιτικούς απατεώνες όπως αυτοαποκαλούνται.
Κάποιοι ανεύθυνοι, πάλι εμείς, απέχουμε απ’ τις εκλογές διότι δεν αντέχουμε άλλο τη βρώμα και τη δυσωδία του όλου συστήματος. Περίπου οι μισοί Έλληνες δεν ψηφίζουν. Λέει κάτι αυτό;
Ο κόσμος ψάχνει να βρει τρόπους να αντιδράσει γιατί δεν πάει άλλο. Ψηφίζει, όταν ψηφίζει, τον έναν για να φύγει ο άλλος. Είναι το μόνο κριτήριο έτσι για το θυμό και την οργή, εναντίον ενός σάπιου πολιτικού συστήματος που λεηλατεί την πατρίδα.
Οι πολίτες έχουν ευθύνη αλλά οι πολιτικοί την ώρα της κρίσης, της ανάγκης, του κακού δηλώνουν ανεύθυνοι. Και την πληρώνουμε πάλι εμείς οι αθώοι, που αθώοι δεν είμαστε.
Απλώς είμαστε κι εμείς ανεύθυνοι και κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας.
Δημήτρης Αβούρης
Συγγραφέας-αφηγητής παραμυθιών
