Τον Γιώργο Κολλάρο, που έφυγε στις 25-3-2020, τον γνώρισα ως πρωτοετή φοιτητή στο Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης το 1974. Μετά έγινε φίλος μου, συνάδελφος, σύντροφος. Επιμελής και δραστήριος φοιτητής πολιτικοποιημένος, ΚΝΕ. Παίρνει το Δίπλωμα Πολιτικού Μηχανικού και ακολουθεί Ακαδημαϊκή καριέρα, Διδακτορικό, όλες τις βαθμίδες διδακτικού προσωπικού μέχρι την βαθμίδα του Αναπληρωτή Καθηγητή. Παράλληλα όμως συμμετείχε ενεργά σε όλα τα συνδικαλιστικά όργανα της πανεπιστημιακής κοινότητας όπου διετέλεσε πρόεδρος του συλλόγου Ε.Δ.Π. της Πολυτεχνικής Σχολής και μέλος της διοίκησης του Ενιαίου Συλλόγου μελών Δ.Ε.Π. της Πολυτεχνικής Σχολής Ξάνθης.
Ο Γιώργος Κολλάρος ήταν πάντα ‘Πολίτης’ με όλη τη σημασία της λέξης. Συνεπής κομμουνιστής, ιδεολόγος, αγωνιστής, υπόδειγμα δασκάλου και επιστήμονα, διεκδικητής, επίμονος στην αναζήτηση της αλήθειας, λιτός στον τεκμηριωμένο λόγο, συνδυασμός του ήπιου και απόλυτου κοινωνικού επιχειρήματος. Ο μειλίχιος μαρξιστικός λόγος του με τα απαραίτητα επιχειρήματα πάντοτε κατακτούσε τους πάντες. Δεν αποτελούν αυτά γνώμες δικές μου αλλά πολλών άλλων και μάλιστα πολιτικών του αντιπάλων. Τους άκουγα πάντα να μιλάνε με θαυμασμό και ήταν περήφανοι για τη συνεργασία τους με τον Γιώργο. Εξαιρετικά σημαντική η τακτική εβδομαδιαία ενημέρωσή του πολιτική, πολιτισμική στο Δημοτικό Ραδιόφωνο που αποτέλεσε θεσμό ενημέρωσης των πολιτών.
Και όταν ήρθαν τα προβλήματα υγείας και όλοι τον συμβουλεύαμε να ξεκουραστεί λίγο, αυτός δεν περιόριζε καθόλου και καμμιά στιγμή το πάθος του για το κοινό καλό και τις σοσιαλιστικές ιδέες του. Αταλάντευτος στις διεκδικήσεις των εργαζομένων και των ανθρώπων του πνεύματος και κυρίως της νεολαίας. Τον απασχολούσαν από το πιο μικρό πρόβλημα και ανάγκη του κάθε πολίτη της Ξάνθης μέχρι τα οικουμενικά προβλήματα. Παρών σε κάθε πολιτιστική εκδήλωση με παρεμβάσεις, υποδείξεις και προτάσεις.
Πάντα στο πλευρό του Εργαζόμενου, της Ειρήνης και του Κομμουνισμού!
Φίλε Γιώργο αξέχαστος στην καρδιά και στο μυαλό μας!
Θωμάς Βουγιουκλής
Ομότιμος Καθηγητής ΔΠΘ
