Με χαρά πληροφορήθηκα ότι έγινε η γιορτή του κάστανου σε ορεινό χωριό της Κεντρικής Ελλάδας. Πλήθος κόσμου επισκέφτηκε την ορεινή αυτή περιοχή και απήλαυσε τα εδέσματα του κάστανου σε ψητή και βραστή μορφή. Όμορφη και αγνή τροφή που έδωσε την ευκαιρία στο χωριό να δείξει και άλλα προϊόντα του όπως το μέλι, το ρακόμελο, τα καρύδια και το υπέροχο τσίπουρο. Όλα καλά, ελπιδοφόρα και αναπτυξιακά. Όμως για δύο μέρες, του χρόνου να’ μαστε πάλι καλά και μέχρι τότε τα παιδιά στην ξενιτειά και στην φάμπρικα. Το πανηγύρι τελειώνει εντός σαράνταοκτώ ωρών και τα τραίνα προς Στουτγάρδη ξαναγεμίζουν από φρέσκο ζωντανό Ελληνικό δυναμικό. Και να σκεφθεί κανείς πως τις έννοιες παραγωγή, καπιταλισμός και εμπόριο εμείς τις σερβίραμε πρώτοι στους δύσνοες μαθητές μας Ουνικής προέλευσης.
Ο φίλος μου Γρηγόρης αφού δούλεψε τριάντα χρόνια στην ΜΑΝ (Machinenen fabrike Augsburg Nurnberg) γύρισε συνταξιούχος πίσω σγτην πατρίδα του. Αυτός μου έλεγε πως στο εργοστάσιο του Μονάχου μόνον η ΜΑΝ κατασκεύαζε καθημερινά ογδόντα τράκτορες για νταλίκες που εξήγαγε στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Αντιλαμβανόμαστε πως το 1/50 της αξίας μιας νταλίκας θα ήταν δυνατόν να καλύψει τον τζίρο της γιορτής του κάστανου. Αυτά είναι τα νούμερα και αυτές οι συγκρίσεις.
Τα νούμερα δεν περιέχουν συναισθηματισμό, πατριωτισμό ή ονειροβασία, δείχνουν ψυχρά το μέγεθος της ευμάρειας ενός λαού και ενός κράτους. Η αλήθεια και η πραγματικότητα είναι σαν τους ψυχρούς δολοφόνους που εκτελούν χωρίς τύψεις συνειδήσεως. Εκείνοι τις νταλίκες και εμείς τα κάστανα και τα καρύδια για τις σιροπιαστές καρυδόπιτες. Τίποτα όμως δεν είναι τυχαίο, από ηγήτορες του παγκόσμιου εμπορίου βρεθήκαμε να εκλιπαρούμε για μια θέση τελωνοφύλακα ή τηλεφωνήτριας. Τυχαίο; Δεν νομίζω και δεν ελπίζω κάτι σημαντικό για το μέλλον. Καστανάκια, φυστικάκια και τσιπουράκια, και τα παιδάκια στα Γερμανικά εργοστασιάκια. Εργοστασιάκια τρόπος του λέγειν, για εργοστασιάρες μιλάμε, να κάνει το τραίνο ένα τέταρτο να τα διασχίσει. Και η περηφάνια στο έπακρον.
Ευτυχώς βεβαίως που μας σώζει ο σοσιαλισμός, αλλιώς θα είχαμε καταντήσει κι εμείς Λιχτενστάϊν. Ο Μεγάλος Andreas μας ενέπνευσε το μεγαλείο της επαγγελματικής ανέλιξης στον χώρο της παιδείας, της παραπαιδείας και της αστυνομικής ιδιοφυίας εν μέσω της επαναστατικής Εξαρχίας. Εμπεδώσαμε υπό το πνεύμα του τα νοήματα των καταλήψεων αφού προηγουμένως από νηπιακής ηλικίας είχαμε ενστερνισθεί το πνεύμα των αναλήψεων πέρας της γήινης περιφερείας εις το αχανές Θεϊκό διάστημα. Από επιτυχία σε επιτυχία πηγαίνουμε εδώ και χρόνια, και τω όντι, φθάσαμε επιτέλους στην τέταρτη βιομηχανική επανάσταση του κελυφωτού φυστικίου.
Και που είσαι ακόμη, θα προχωρήσουμε κι άλλο με ολόφρεσκες προτηγανισμένες πατάτες για να χτυπήσουμε στο αδύνατο σημείο την Siemens και την Αγγλική Rolls Royce. Δεν θα τους αφήσουμε, θα τους γκρεμίσουμε από τα βάθρα τους και θα τους θάψουμε κάτω από τόνους φιρίκια και μούσμουλα. Τον νου μας όμως στις συντάξεις των Δημοσίων υπαλλήλων, δεν πρέπει να κλονίσουμε αυτά τα βάθρα της Δημοκρατίας και της παραγωγικότητας. Άντε τώρα να κουκουλωθούμε, έπιασε το κρύο και το καλοριφέρ δεν θα ανάψει κι απόψε. Καλό ξημέρωμα!
Φοίβος Ιωσήφ
